زندگي‌تان را بر مبناي «بودجه صفر» ببندید!
یکی از روش‌های بودجه‌بندی به ویژه در کشورهای توسعه‌یافته، روش بودجه‌بندی بر مبنای صفر است. این روش، به دلایلی که همه می‌دانند در ایران اجرا نشده، ولی شما می‌توانید زندگی‌تان را بر مبنای بودجه صفر ببندید؛ بنابراین، اگر نتوانستید از دولت هم انتظاری نداشته باشید!
یکی از روش‌های بودجه‌بندی به ویژه در کشورهای توسعه‌یافته، روش بودجه‌بندی بر مبنای صفر است؛ پایه این روش، مبتنی بر نوسازی و تحول است، به گونه‌‌ای که فعالیت‌های بی‌ثمر سال گذشته کنار گذاشته می‌شود.
به گزارش «تابناک»، در این روش برای تنظیم بودجهٔ سال آینده، بررسی می‌کنند که چه برنامه‌هایی ناموفق بوده و در نخستین گام، بودجهٔ این قبیل برنامه‌ها را صفر می‌کنند و به تعبیر روشنتر، آنها را حذف می‌کنند. لازمهٔ اجرای چنین روشی دو شرط اساسی است: یکی اینکه از برنامه‌های قبلیتان ارزیابی درستی داشته باشید که کدام موفق و مفید بوده و کدام خیر. دوم آنکه شهامت و قاطعیت لازم برای حذف آن برنامه‌های ناموفق را داشته باشید، چون برای حذف باید با ذینفعان قبلی بجنگید و جلوی برخی اسراف‌ها را بگیرید.
چنین روشی تاکنون در نظام بودجه‌بندی دستگاه‌های دولتی ایران اجرا نشده است، چرا که ارزیابی درستی از برنامه‌های اجرا شده، به دست نیامده و نظارت ذی‌حساب‌های دستگاه‌های اجرایی و دیوان محاسبات و سازمان بازرسی کل کشور بر عملیات بودجه، عمدتاً نظارت کمّی است، نه کیفی.
از سوی دیگر، کسی شهامت قطع بودجهٔ برخی برنامه‌های بی‌فایده یا دستگاه‌های بی‌بازده را نداشته و افزون بر آن، اجرای این روش، دربردارنده داشتن نیروهای خبره در امر برنامه‌ریزی، تصویب، اجرا و نظارت بر بودجه است که البته هم‌اکنون چنین ظرفیتی به میزان لازم در دستگاه‌های مرتبط با بودجه اعم از دولت، مجلس و قوهٔ قضائیه وجود ندارد و کسی به حرف همین معدود کار‌شناس موجود هم گوش نمی‌کند.
بودجه‌بندی بر مبنای صفر، موضوع جالبی است تا بر پایه آن، ایدهٔ «زندگی بر مبنای صفر» مطرح شود. در «زندگی بر مبنای صفر» هر سال برای یکی دو روز خودمان را از شر‌ّ روزمرگی‌های زندگی خلاص کنیم و لختی از این چرخ و فلک زندگی پیاده شویم و بیندیشیم به کجا می‌رویم!
یکی یکی برنامه‌های زندگی‌مان را ارزیابی کنیم که کدام مفید است و کدام مضرّ؟ کدام یک به درد می‌خورد و سرانجام دارد و کدام نه آخر دارد و نه عاقبت؟ رفاقتمان را با کدام دوست و رفیق و همکار ادامه دهیم و پروندهٔ کدام دوستی‌ها را ببندیم؟ دیدن کدام فیلم و سریال را ادامه دهیم و کدام را قطع کنیم و کدام را به برنامه‌هایمان بیفزاییم؟ و به تعبیر بهتر، بودجه (زمان و توان) کدام برنامه را صفر کنیم و برای کدام برنامه‌ها بودجه (زمان و توان) بیشتری بگذاریم. این کار بر خلاف بودجه‌های دولتی در ایران شدنی است. اگر نتوانستید از دولت هم انتظاری نداشته باشید.
به گزارش «تابناک»، در این روش برای تنظیم بودجهٔ سال آینده، بررسی می‌کنند که چه برنامه‌هایی ناموفق بوده و در نخستین گام، بودجهٔ این قبیل برنامه‌ها را صفر می‌کنند و به تعبیر روشنتر، آنها را حذف می‌کنند. لازمهٔ اجرای چنین روشی دو شرط اساسی است: یکی اینکه از برنامه‌های قبلیتان ارزیابی درستی داشته باشید که کدام موفق و مفید بوده و کدام خیر. دوم آنکه شهامت و قاطعیت لازم برای حذف آن برنامه‌های ناموفق را داشته باشید، چون برای حذف باید با ذینفعان قبلی بجنگید و جلوی برخی اسراف‌ها را بگیرید.
چنین روشی تاکنون در نظام بودجه‌بندی دستگاه‌های دولتی ایران اجرا نشده است، چرا که ارزیابی درستی از برنامه‌های اجرا شده، به دست نیامده و نظارت ذی‌حساب‌های دستگاه‌های اجرایی و دیوان محاسبات و سازمان بازرسی کل کشور بر عملیات بودجه، عمدتاً نظارت کمّی است، نه کیفی.
از سوی دیگر، کسی شهامت قطع بودجهٔ برخی برنامه‌های بی‌فایده یا دستگاه‌های بی‌بازده را نداشته و افزون بر آن، اجرای این روش، دربردارنده داشتن نیروهای خبره در امر برنامه‌ریزی، تصویب، اجرا و نظارت بر بودجه است که البته هم‌اکنون چنین ظرفیتی به میزان لازم در دستگاه‌های مرتبط با بودجه اعم از دولت، مجلس و قوهٔ قضائیه وجود ندارد و کسی به حرف همین معدود کار‌شناس موجود هم گوش نمی‌کند.
بودجه‌بندی بر مبنای صفر، موضوع جالبی است تا بر پایه آن، ایدهٔ «زندگی بر مبنای صفر» مطرح شود. در «زندگی بر مبنای صفر» هر سال برای یکی دو روز خودمان را از شر‌ّ روزمرگی‌های زندگی خلاص کنیم و لختی از این چرخ و فلک زندگی پیاده شویم و بیندیشیم به کجا می‌رویم!
یکی یکی برنامه‌های زندگی‌مان را ارزیابی کنیم که کدام مفید است و کدام مضرّ؟ کدام یک به درد می‌خورد و سرانجام دارد و کدام نه آخر دارد و نه عاقبت؟ رفاقتمان را با کدام دوست و رفیق و همکار ادامه دهیم و پروندهٔ کدام دوستی‌ها را ببندیم؟ دیدن کدام فیلم و سریال را ادامه دهیم و کدام را قطع کنیم و کدام را به برنامه‌هایمان بیفزاییم؟ و به تعبیر بهتر، بودجه (زمان و توان) کدام برنامه را صفر کنیم و برای کدام برنامه‌ها بودجه (زمان و توان) بیشتری بگذاریم. این کار بر خلاف بودجه‌های دولتی در ایران شدنی است. اگر نتوانستید از دولت هم انتظاری نداشته باشید.
تابناک را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۶۶
انتشار یافته: ۱۶
ممنون؛ تلنگر خوبي بود دوست عزیز نگارنده محترم آخه من که چیزی از مسایلی که میگی سر در نمیارم باید بین نمایندگان و مسئولین دولت برا حرفات خریدار پیدا کنی خيلي قشنگ بود لذت بردم احسنت به نويسنده اين يادداشت با این تورم و عدم افزایش حقوقها بواسطه تحریمها، نیازی به مدیریت بودجه نبوده و خود بخود بودجه تمام برنامه های زندگی صفر خواهد شد. صفر مطلق. فکر کنم این مقاله اشکالات اساسی دارد با یک متخصص اقتصاد مشورت کنید واقعا درست می گید-اگر این کار انجام می شد کلی از مشکلات توسعه کشور حل می شد. 
کاشکی برنامه ریزی وجود داشته باشه حالا چه از نوع صفرش یا غیر صفرش. این روزا چیزی که وجود نداره برنامه ریزیه. ولی تحلیل جالبی بود، ممنون جواب زن و بچه رو چی بدیم اونا که این چیزارو متوجه نمیشن؟ ما کلا زیر صفریم بودجه ای نداریم که بخواهیم ببندیم
با چهل و پنج سال سن
دو فرزند دانشجو و محصل
خانه و مغازه اجاره ای
مانده ام برای اینده بچه ها
خودم که زندگیم تباه شد
قشنگ بود سایت تابناک از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.
نظرسنجی
با اخراج بازرسان آژانس انرژی اتمی موافق هستید؟