تابلوی «جیغ» اثر «ادوارد مونک (Edvard Munch)» نقاش نروژی قرن نوزدهم، با فروش ۱۱۹ میلیون دلار، رکورد جدیدی در تاریخ حراج آثار هنری جهان ثبت کرد و گرانترین اثر نقاشی جهان لقب گرفت.
به گزارش «تابناک» به نقل از آسوشیتد پرس، این تابلو که در حراجی ساتبی نیویورک عرضه شده بود، سرانجام با بهای ۱۱۹ میلیون و ۹۲۲ هزار و ۵۰۰ دلار به فروش رفت تا بالاتر از اثر «برگهای سبز» پابلو پیکاسو در رده نخست آثار هنری جهان قرار گیرد.
این تابلو که قیمتهای متنوعی همچون ۸۰ و ۱۵۰ میلیون دلار برای آن پیشببنی شده بود، تصویر فردی را نشان میدهد که زیر آسمان سرخرنگ در حالی که سر خود را با دو دست گرفته، فریاد میزند.
این تابلو یکی از چهار نسخه موجود از این نقاشی است که یک مجموعهدار نروژی آن را به حراجی آورده بود؛ مونک چهار نسخه از این اثر را با تکنیکهای گوناگون آفریده که در این حراجی نسخه پاستل آن به فروش رسید.
افزون بر این اثر که خریدار آن ناشناس باقی مانده است، ۹ تابلوی دیگر نیز با هشتاد میلیون دلار در حراجی ساتبی به فروش رسیدند.
کارشناسان اثر ادوارد مونک را پلی میان آثار هنرمندان جنبش پستامپرسیونیسم مانند وانگوگ و گوگن و جنبش اکسپرسیونیسم آلمان در اوایل قرن بیستم میدانند و بر این باورند که آثار وی، تأثیری چشمگیر بر توسعهٔ جنبش اکسپرسیونیسم داشته. نقاشیهای این هنرمند نروژی، هرچند آشکارا به نمایش واقعیت میپردازند، از رنگهای اغراقآمیز برای این مهم بهره میگیرند. مونک سبک چرخشی و رنگهای تند را از وانگوک وام گرفت تا به آثارش قدرت و شور ببخشد. حرکتهای گردابی قلمموی او، پژواکهای بصری پیرامون شخصیتهای تابلوهایش میآفریند. به جز تابلوهای «جیغ» و «برگهای سبز»، دو تابلوی دیگر نیز در جمع آثار بالای صد میلیون دلار قرار دارند که یکی از آنها تابلوی «دانشآموز جوان» اثر پیکاسو و دیگری «مرد راهرونده» اثر «آلبرتو جیاکومتی» است که به بهای ۱. ۱۰۴ و ۳. ۱۰۴ میلیون دلار به فروش رسیدند.
دیوید نورمن، یکی از مسئولان حراج ساتبی میگوید: «در سه دهه فعالیت من در اینجا، این هیجان انگیزترین لحظه کاری من بود. گمان میکنم سال ۲۰۰۴ بود که ما یک اثر را یکصد میلیون دلار فروختیم و اکنون آن رکورد را هم شکستیم».
این در حالی است که رکورد گرانترین تابلوی نقاشی، پیشتر در اختیار تابلویی از پیکاسو بود که دو سال پیش به بهای ۵. ۱۰۶ میلیون دلار به فروش رفت.
نقاش معروف نروژی پس از خلق این شاه اثر در سال ۱۸۹٥، در دفتر خاطرات خود نوشت: «در حین رسم این نقاشی، صدای جیغ طبیعت را حس کردم».