داستان تلخ مبارزان راه آزادي:
«انقلابیونی» که مزدور شدند!
بيشتر مزدوران قذافی از چاد، دارفور سودان، مالي، نيجر و حتي کشورهايي مانند صربستان و روسيه سفيد، اجير شده بودند و در ميان آنها ميشد برخي از نيروهاي حفاظت شخصي کانادايي و اروپايي را هم يافت؛ اما امروز همين انقلابيون که از دست مزدوران آفريقايي و اروپايي ميناليدند، خود تبديل به مزدور شدهاند و برای خونریزی در ازای دریافت پول، به کشورهای دیگر میروند؛ داستان غریبی است!
سرویس بینالملل ـ حرکت انقلابي مردم ليبي که آغاز شد و از شهر بنغازي، مصراته، الزوايه، زواره و جبل الغربي مردم اين کشور براي پايان دادن به ديکتاتوري قذافي راه افتادند، از درگيري با ارتشي سخن راندند که ليبيايي نبودند؛ ارتشي که با تصرف هر منطقه، گروهي از آنها دستگير و مليت آنها مشخص ميشد.
به گزارش «تابناک»، شکايت و گله انقلابيون از مزدوراني که قذافي براي مقابله با آنها اجير کرده بود، هر روز ابعاد جديدتري به خود ميگرفت تا جايي که در نبرد براي تصرف شهر نفتي «بريقه» و پس از آن شکستن محاصره مصراته، جنازه شمار بسیاری از اين مزدوران کشف و بسياري از آنها هم دستگير شدند که رقم آنها بيش از 2500 نفر بود.
بيشتر اين مزدوران از چاد، دارفور سودان، مالي، نيجر و حتي کشورهايي مانند صربستان و روسيه سفيد اجير شده بودند و در ميان آنها ميشد برخي از نيروهاي حفاظت شخصي کانادايي و اروپايي را هم يافت. گروهي چهارصد نفره از شهروندان کشور مالي که در يک روز پس از کشته شدن قذافي با صد خودرو وارد خاک اين کشور شدند، وحشت مسئولان امنيتي را برانگيختند تا جايي که در وهله نخست، جرأت مقابله با آن را پيدا نکردند.
اما امروز همين انقلابيون که از دست مزدوران آفريقايي و اروپايي ميناليدند، خود تبديل به مزدور شدهاند. انتشار خبر ورود هفتصد تن از نيروهاي انقلابي ليبي به ترکيه براي جنگ با سوريه و کمک به شورشيان مسلح اين کشور، حکايت غريبي از مزدوري انقلابيون است.
عبدالحکيم بالحاج، فرمانده نظامي انقلابيون ليبي در شهر طرابلس، فرماندهي اين نيروها را بر عهده دارد و آن گونه که منابع خبري ميگويند، نيروهاي همراه وي از اسلامگراهاي تندرويي هستند که پيش از اين هم با القاعده در ارتباط بودهاند.
از چند هفته پيش، ناپديد شدن بالحاج، شايعات گوناگونی را درباره سرنوشت او رقم زد. در حالي که حضور نداشتنش در دولت انتقالي عبدالرحيم الکيب به حساب اختلاف نظر انقلابيون و ليبرالها با وي گذاشته شد، اما حضور وي در ترکيه به همراه هفتصد نيروي شبهنظامي سرانجام مشخص کرد، او ميخواهد چهگواراي عربها باشد و البته در اين مسير ترکها او را براي جنگ با ارتش سوريه و کمک به شورشيان اخوان المسلمين به مرزهاي دو کشور بردهاند.
روزنامههاي روسي که اين خبر را پيشتر از اين به نقل از منابع آگاه خود منتشر کردهاند، ميگويند بالحاج منتظر ساعت صفر است تا وارد سوريه شود و مانند ليبي جنگي ديگر را آغاز کند.
بنا بر گزارش روزنامه «کراسنايا زويوزدا»، مصطفي عبدالجليل شخصاً بالحاج را به ترکيه فرستاد تا با شورشيان مخالف دولت سوريه ديدار کند. او پس از ديدار با رياض الاسعد در شهر «انطاکيه» با همکاري ارتش و نيروهاي امنيتي ترکيه در نزديکي مرز با سوريه پايگاهي را براي هفتصد شبهنظامي تدارک ديد.
سفر بالحاج به ترکيه را آن اندازه سري در نظر گرفته بودند که حتي با پاسپورت جعلي در فرودگاه طرابلس، سوار هواپيما شد و مسئولان امنيتي فرودگاه قصد بازداشت وي را داشتند که با پا در مياني عبدالجليل او به اين سفر رفت.
درباره موفقيت اين طرح، بسياري از کارشناسان البته شک دارند، چرا که نه تنها سفر بالحاج پنهان نماند، بلکه نام مستعار وي هم لو رفت. دولت روسيه در همکاري تنگاتنگ با دمشق، يک خط ارتباطي سريع برقرار کرده و آخرين تحرکات نظامي در ترکيه را به آگاهی مقامات سوري ميرساند که يکي از همين همکاريها، دادن مختصات پايگاههاي تازه راهاندازی شده براي شورشيان مسلح سوريهاي توسط دولت ترکيه و همچنين محل استقرار شبهنظاميان مسلح ليبيايي را شامل ميشود.
حال گویا، انقلابيون ليبي، بازیچه دست سياستمداران ترکیه و عرب شدهاند؛ کساني که براي آزادي ميجنگيدند، اکنون بايد مزدوري اروپا، اسرائيل و آمريکا را با چراغ سبز ترکيه و اعراب کنند و اين داستان تلخ انقلابيوني است که خود مزدور شدهاند.
به گزارش «تابناک»، شکايت و گله انقلابيون از مزدوراني که قذافي براي مقابله با آنها اجير کرده بود، هر روز ابعاد جديدتري به خود ميگرفت تا جايي که در نبرد براي تصرف شهر نفتي «بريقه» و پس از آن شکستن محاصره مصراته، جنازه شمار بسیاری از اين مزدوران کشف و بسياري از آنها هم دستگير شدند که رقم آنها بيش از 2500 نفر بود.
بيشتر اين مزدوران از چاد، دارفور سودان، مالي، نيجر و حتي کشورهايي مانند صربستان و روسيه سفيد اجير شده بودند و در ميان آنها ميشد برخي از نيروهاي حفاظت شخصي کانادايي و اروپايي را هم يافت. گروهي چهارصد نفره از شهروندان کشور مالي که در يک روز پس از کشته شدن قذافي با صد خودرو وارد خاک اين کشور شدند، وحشت مسئولان امنيتي را برانگيختند تا جايي که در وهله نخست، جرأت مقابله با آن را پيدا نکردند.
اما امروز همين انقلابيون که از دست مزدوران آفريقايي و اروپايي ميناليدند، خود تبديل به مزدور شدهاند. انتشار خبر ورود هفتصد تن از نيروهاي انقلابي ليبي به ترکيه براي جنگ با سوريه و کمک به شورشيان مسلح اين کشور، حکايت غريبي از مزدوري انقلابيون است.
عبدالحکيم بالحاج، فرمانده نظامي انقلابيون ليبي در شهر طرابلس، فرماندهي اين نيروها را بر عهده دارد و آن گونه که منابع خبري ميگويند، نيروهاي همراه وي از اسلامگراهاي تندرويي هستند که پيش از اين هم با القاعده در ارتباط بودهاند.
از چند هفته پيش، ناپديد شدن بالحاج، شايعات گوناگونی را درباره سرنوشت او رقم زد. در حالي که حضور نداشتنش در دولت انتقالي عبدالرحيم الکيب به حساب اختلاف نظر انقلابيون و ليبرالها با وي گذاشته شد، اما حضور وي در ترکيه به همراه هفتصد نيروي شبهنظامي سرانجام مشخص کرد، او ميخواهد چهگواراي عربها باشد و البته در اين مسير ترکها او را براي جنگ با ارتش سوريه و کمک به شورشيان اخوان المسلمين به مرزهاي دو کشور بردهاند.
روزنامههاي روسي که اين خبر را پيشتر از اين به نقل از منابع آگاه خود منتشر کردهاند، ميگويند بالحاج منتظر ساعت صفر است تا وارد سوريه شود و مانند ليبي جنگي ديگر را آغاز کند.
بنا بر گزارش روزنامه «کراسنايا زويوزدا»، مصطفي عبدالجليل شخصاً بالحاج را به ترکيه فرستاد تا با شورشيان مخالف دولت سوريه ديدار کند. او پس از ديدار با رياض الاسعد در شهر «انطاکيه» با همکاري ارتش و نيروهاي امنيتي ترکيه در نزديکي مرز با سوريه پايگاهي را براي هفتصد شبهنظامي تدارک ديد.
سفر بالحاج به ترکيه را آن اندازه سري در نظر گرفته بودند که حتي با پاسپورت جعلي در فرودگاه طرابلس، سوار هواپيما شد و مسئولان امنيتي فرودگاه قصد بازداشت وي را داشتند که با پا در مياني عبدالجليل او به اين سفر رفت.
درباره موفقيت اين طرح، بسياري از کارشناسان البته شک دارند، چرا که نه تنها سفر بالحاج پنهان نماند، بلکه نام مستعار وي هم لو رفت. دولت روسيه در همکاري تنگاتنگ با دمشق، يک خط ارتباطي سريع برقرار کرده و آخرين تحرکات نظامي در ترکيه را به آگاهی مقامات سوري ميرساند که يکي از همين همکاريها، دادن مختصات پايگاههاي تازه راهاندازی شده براي شورشيان مسلح سوريهاي توسط دولت ترکيه و همچنين محل استقرار شبهنظاميان مسلح ليبيايي را شامل ميشود.
حال گویا، انقلابيون ليبي، بازیچه دست سياستمداران ترکیه و عرب شدهاند؛ کساني که براي آزادي ميجنگيدند، اکنون بايد مزدوري اروپا، اسرائيل و آمريکا را با چراغ سبز ترکيه و اعراب کنند و اين داستان تلخ انقلابيوني است که خود مزدور شدهاند.
گزارش خطا
غیر قابل انتشار: ۱
در انتظار بررسی: ۱
انتشار یافته: ۱۶۰
پاسخ ها
ناشناس
| ۱۱:۳۶ - ۱۳۹۰/۰۹/۱۷
ناشناس
| ۱۲:۱۷ - ۱۳۹۰/۰۹/۱۷
ناشناس
| ۱۲:۴۰ - ۱۳۹۰/۰۹/۱۷
سوختن نداره که.ما که از سلفیون ضد اهل بیت دفاع نکردیم که بسوزیم اما امثال شما که از وهابیون حمایت میکنید رو خدا به زیبایی میسوزونه :) حالا بوق بزن
ناشناس
| ۱۳:۵۱ - ۱۳۹۰/۰۹/۱۷
ناشناس
| ۱۴:۲۲ - ۱۳۹۰/۰۹/۱۷
پاسخ ها
ناشناس
| ۱۲:۴۶ - ۱۳۹۰/۰۹/۱۷
پاسخ ها
امیر
| ۱۱:۴۵ - ۱۳۹۰/۰۹/۱۷
پاسخ ها
ناشناس
| ۱۱:۱۳ - ۱۳۹۰/۰۹/۱۷
ناشناس
| ۱۱:۵۱ - ۱۳۹۰/۰۹/۱۷
جعفر جنی
| ۱۲:۱۴ - ۱۳۹۰/۰۹/۱۷
محمدباقر
| ۱۲:۴۴ - ۱۳۹۰/۰۹/۱۷
اینم شد استدلال که چون تا دیروز انقلابی بودن الان نمیتونن مزدور باشن؟ یکم راجع به بلحاج تحقیق کن. این آدم از مجاهدین عرب افغانی بودن و توسط امریکا مسلح شدن و مورد حمایت عربستان و امارات و پاکستان بودن. نه در مبارزه با شوروی بلکه تا همین اخر عمر طالبان در افغانستان هم تنها حامی اینا همین چهار کشور بودن. بعد در جنگ علیه تروریست همین امریکایها بلحاج رو میگیرن و اسیرشون بود تا همین اواخر و بعد آزادش میکنن تا بره لیبی بعد هم خیلی راحت میفرستنش ترکیه.
اینا مدل منافقا و ریگیها مهم براشون مبارزه است اینکه حالا کی پشتیبانیشون میکنه مهم نیست
امير
| ۱۳:۰۵ - ۱۳۹۰/۰۹/۱۷
كسي كه براي انجام كاري پول مي گيرد معني عام مزدور است.
در اصطلاح امروزي كساني كه فقط پول مي گيرند و آدم مي كشند يا ايجاد رعب و وحشت مي كنند مزدور هستند.
اين گروه مگر غير از اين است كه با پول عرب ها و ترك ها مي خواهند بجنگند وآدم بكشند؟
گروهك منافقين هم ابتدا به عنوان مبارزه با شاه و آمريكا تاسيس شد ولي در ادامه به جايي رسيد كه حاضر است بخاطر پول هر كاري بكند. مزدور يعني همين
ناشناس
| ۱۴:۵۵ - ۱۳۹۰/۰۹/۱۷
پاسخ ها
ناشناس
| ۱۱:۵۴ - ۱۳۹۰/۰۹/۱۷
محمدباقر
| ۱۲:۴۷ - ۱۳۹۰/۰۹/۱۷
امير
| ۱۳:۰۹ - ۱۳۹۰/۰۹/۱۷
همين امثال تو كه اين حرف ها رو الان مي زنين ديروز مي گفتين نه غزه نه لبنان وامروز هم بر عليه اسد هستين. اين دو موضع بيشتر از همه به نفع اسرائيله پس ببين مجاني برا كي داري زحمت مي كشي. پس اسم مسلمان رو نبر لطفا
كاش حكومت هاي لائيك و گروه هاي طرفدار لائيك رو مي شناختي بيچاره
ناشناس
| ۱۴:۴۴ - ۱۳۹۰/۰۹/۱۷
پاسخ ها
امیر
| ۱۱:۴۸ - ۱۳۹۰/۰۹/۱۷
در اين ميان كساني كه تنها با تظاهرات مسالمت آميز خواهان احقاق حقوق خود هستند به آزاديخواهي و دموكراسي نزديك ترند.
پاسخ ها
محمدباقر
| ۱۲:۴۹ - ۱۳۹۰/۰۹/۱۷
پاسخ ها
سها
| ۱۲:۴۰ - ۱۳۹۰/۰۹/۱۷
نظرسنجی
آیا به عنوان زن حاضرید با مهریه 14 سکه «بله» را بگویید؟







