مردم سومالی از بی غذایی به کنیا پناه بردند!
بسیاری از پناهجویانی که خود را به اردوگاه آوارگان در کنیا می رسانند، روزهای متمادی بدون صرف آب و غذا به این اردوگاه می رسند و پیش از دریافت سهمیه غذایی، باید نام نویسی کنند که برای آنان فرایندی طولانی و خسته کننده است.
هزاران پناهجوی سومالی همچنان در حال مهاجرت به اردوگاه آوارگان در کنیا هستند.
به گزارش شبکه تلویزیونی الجزیره انگلیسی خشکسالی در سومالی که بیشترین آسیب را از این پدیده دیده است، میلیون ها نفر را با خطر گرسنگی، قحطی و مرگ روبرو کرده است.
بسیاری از پناهجویانی که خود را به اردوگاه آوارگان در کنیا می رسانند، روزهای متمادی بدون صرف آب و غذا به این اردوگاه می رسند و پیش از دریافت سهمیه غذایی، باید نام نویسی کنند که برای آنان فرایندی طولانی و خسته کننده است.
با وجود اینکه کنیا این مهاجران را پذیرفته است و با هماهنگی با سازمان های امداد رسان، به آنان کمک می کند ولی شمال این کشور نیز از پدیده خشکسالی در امان نمانده است. بسیاری از مناطق سالهاست که باران ندیده اند و سرزمین های این مناطق اکنون به بیابان تبدیل شده اند و زمین های کشاورزی و احشامی که برای مردم منطقه بسیار حیاتی و مهم هستند، از میان می روند.
بسیاری از مردمی که به اردوگاه پناه آورده اند می گویند در صورتی که در کشورشان صلح برقرار شود و باران ببارد، باز خواهند گشت ولی واقعیت دیگر این است که اردوگاه نیز نمی تواند برای طولانی مدت پذیرای آنان باشد.
به گزارش شبکه تلویزیونی الجزیره انگلیسی خشکسالی در سومالی که بیشترین آسیب را از این پدیده دیده است، میلیون ها نفر را با خطر گرسنگی، قحطی و مرگ روبرو کرده است.
بسیاری از پناهجویانی که خود را به اردوگاه آوارگان در کنیا می رسانند، روزهای متمادی بدون صرف آب و غذا به این اردوگاه می رسند و پیش از دریافت سهمیه غذایی، باید نام نویسی کنند که برای آنان فرایندی طولانی و خسته کننده است.
با وجود اینکه کنیا این مهاجران را پذیرفته است و با هماهنگی با سازمان های امداد رسان، به آنان کمک می کند ولی شمال این کشور نیز از پدیده خشکسالی در امان نمانده است. بسیاری از مناطق سالهاست که باران ندیده اند و سرزمین های این مناطق اکنون به بیابان تبدیل شده اند و زمین های کشاورزی و احشامی که برای مردم منطقه بسیار حیاتی و مهم هستند، از میان می روند.
بسیاری از مردمی که به اردوگاه پناه آورده اند می گویند در صورتی که در کشورشان صلح برقرار شود و باران ببارد، باز خواهند گشت ولی واقعیت دیگر این است که اردوگاه نیز نمی تواند برای طولانی مدت پذیرای آنان باشد.
