موسسه یک ساله فیلم فجر و همان روند همیشگی؛
برنامه‌ریزی یک ساله سینمایی که باز هم دقیقه نودی می‌شود
در حالی که بسیاری از سینماگران، افزودن بخشی با نام «نوعی نگاه» به جشنواره امسال فیلم فجر را ناشی از تصمیم گیری‌های غیرکاری و بی‌برنامه بودن مدیران این دوره جشنواره دانسته‌اند، مدیر کل نظارت و ارزشیابی معاونت سینمایی، از این کار دبیر جشنواره ابراز شگفتی می‌کند.
سرویس فرهنگی ـ با وجود راه اندازی موسسه‌ای برای برگزاری هر چه بی‌نقص‌تر و شایسته عنوان متبرک «فجر»، همچنان مشکلات متعددی پیش روی جشنواره بین المللی فیلم فجر هست که نشان دهنده برنامه ریزی مبهم معاونت سینمایی ارشاد است.
به گزارش «تابناک»، در حالی که بسیاری از سینماگران، افزودن بخشی با نام «نوعی نگاه» به جشنواره امسال فیلم فجر را ناشی از تصمیم گیری‌های غیرکاری و بی‌برنامه بودن مدیران این دوره جشنواره دانسته‌اند، مدیر کل نظارت و ارزشیابی معاونت سینمایی از این کار دبیر جشنواره ابراز شگفتی می‌کند.
این موضوع، افزون بر اینکه می‌تواند یکی از دلایل روشن فاصله فاحش نگرش کارگردانان مطرح سینما و مدیران سینمایی وزارت ارشاد باشد، به روشنی ناهماهنگی‌های موجود در بین همان مدیران را نیز نشان می‌دهد.
در واقع، موضوعی که توجه کمتر سینماگری را به خود جلب کرده، این است که موسسه فیلم فجر، در حالی ناگهان متوجه آمار بالای فیلم‌های سال جاری شده و چاره را در افزودن یک بخش جدید دانسته که به راحتی می‌توانست در تعامل با اداره کل نظارت و ارزشیابی معاونت سینمایی، آمار دقیق آثار تولید شده و یا در دست تولید را دریافت کند.
البته بنیاد فارابی هم به لحاظ حمایت‌هایی که از اغلب فیلم‌ها می‌کند، می‌توانست در تهیه و تکمیل این آمار کارساز باشد و در نتیجه، آن موسسه با فرصت کافی امور را تعریف کرده و با برنامه ریزی بهتر، حتی نشست‌های همفکری و تبادل نظر با سینماگران برگزار کند و ناچار به در پیش گرفتن تدبیری نشود که اغلب هنرمندان را برنجاند و به قول سجادپور، تنور جشنواره گرم می‌ماند.
به تعبیر دیگر، اگر موسسه‌ای در طول سال نتواند حتی یک آمار ساده را استخراج کند، اساسا برای چه راه اندازی و از بودجه نحیف فرهنگ و هنر تأمین اعتبار شده است؟
این موضوع را از دید دیگری هم می‌توان تحلیل و بررسی کرد؛ به این صورت که از قضا موسسه تازه راه اندازی شده فیلم فجر، کارایی و قابلیت‌های بسیار بیشتر از تهیه یک آمار ساده را دارد. در این صورت، آیا نمی‌توان نتیجه گرفت که اختصاص بخشی با عنوان جدید «نوعی نگاه» پیش از اعلام عمومی، طراحی و در روند برگزاری فیلم فجر گنجانده شده است، ولی بنا به صلاحدیدهایی (!)، بسیار دیرهنگام به سینماگران اعلام شده تا برای نمونه، مانع از عدم شرکت ایشان شده و باز هم به قول سجادپور، تنور جشنواه سرد نشود؛ (که البته پیش بینی چندان درستی نبود و اعتراض‌های کارگردانانی که ستاد جشنواره آثارشان را در این بخش پدیرفته، همچون بادهایی سرد، به تنور جشنواره وزیده شد.)
برای ارزیابی منصفانه نقاط ضعف و قوت این موسسه، به زایش موجود ناقص الخلقه‌ای به نام نوعی نگاه، بسنده نمی‌کنیم.
برای بررسی این موضوع، به انصراف خانم درخشنده، عضو هیأت بازبینی و یکی از داوران مسابقه سینمای ایران نیز باید اشاره کرد.
این کارگردان عضو هیأت بازبینی و انتخاب آثار، که به عنوان یکی از اعضای هیأت داوران نیز معرفی شده است، علت انصرافش را خستگی ناشی از بازبینی فیلم‌های متقاضی شرکت در جشنواره، اعلام کرد.
حتی اگر علت واقعی انصراف این کارگردان سینما، همین باشد باید از مسئولان موسسه برگزارکننده جشنواره پپرسید، چرا حجم کار هیأت بازبینی را پیش بینی نکرده‌اند تا بر پایه حجم کمی و کیفی با گزینه‌های مطلوب مذاکره کنند و... .
کوتاه سخن اینکه موسسه‌ای که یک سال فرصت دارد و داشته تا امور مربوط به مهمترین رویداد سینمایی کشور را به بهترین شکل سازماندهی و برگزار کنند، چه تفاوتی با یک ستاد تازه کار دارد؟... شواهد که اختلاف چندانی را نشان نمی‌دهد.
به گزارش «تابناک»، در حالی که بسیاری از سینماگران، افزودن بخشی با نام «نوعی نگاه» به جشنواره امسال فیلم فجر را ناشی از تصمیم گیری‌های غیرکاری و بی‌برنامه بودن مدیران این دوره جشنواره دانسته‌اند، مدیر کل نظارت و ارزشیابی معاونت سینمایی از این کار دبیر جشنواره ابراز شگفتی می‌کند.
این موضوع، افزون بر اینکه می‌تواند یکی از دلایل روشن فاصله فاحش نگرش کارگردانان مطرح سینما و مدیران سینمایی وزارت ارشاد باشد، به روشنی ناهماهنگی‌های موجود در بین همان مدیران را نیز نشان می‌دهد.
در واقع، موضوعی که توجه کمتر سینماگری را به خود جلب کرده، این است که موسسه فیلم فجر، در حالی ناگهان متوجه آمار بالای فیلم‌های سال جاری شده و چاره را در افزودن یک بخش جدید دانسته که به راحتی می‌توانست در تعامل با اداره کل نظارت و ارزشیابی معاونت سینمایی، آمار دقیق آثار تولید شده و یا در دست تولید را دریافت کند.
البته بنیاد فارابی هم به لحاظ حمایت‌هایی که از اغلب فیلم‌ها می‌کند، می‌توانست در تهیه و تکمیل این آمار کارساز باشد و در نتیجه، آن موسسه با فرصت کافی امور را تعریف کرده و با برنامه ریزی بهتر، حتی نشست‌های همفکری و تبادل نظر با سینماگران برگزار کند و ناچار به در پیش گرفتن تدبیری نشود که اغلب هنرمندان را برنجاند و به قول سجادپور، تنور جشنواره گرم می‌ماند.
به تعبیر دیگر، اگر موسسه‌ای در طول سال نتواند حتی یک آمار ساده را استخراج کند، اساسا برای چه راه اندازی و از بودجه نحیف فرهنگ و هنر تأمین اعتبار شده است؟
این موضوع را از دید دیگری هم می‌توان تحلیل و بررسی کرد؛ به این صورت که از قضا موسسه تازه راه اندازی شده فیلم فجر، کارایی و قابلیت‌های بسیار بیشتر از تهیه یک آمار ساده را دارد. در این صورت، آیا نمی‌توان نتیجه گرفت که اختصاص بخشی با عنوان جدید «نوعی نگاه» پیش از اعلام عمومی، طراحی و در روند برگزاری فیلم فجر گنجانده شده است، ولی بنا به صلاحدیدهایی (!)، بسیار دیرهنگام به سینماگران اعلام شده تا برای نمونه، مانع از عدم شرکت ایشان شده و باز هم به قول سجادپور، تنور جشنواه سرد نشود؛ (که البته پیش بینی چندان درستی نبود و اعتراض‌های کارگردانانی که ستاد جشنواره آثارشان را در این بخش پدیرفته، همچون بادهایی سرد، به تنور جشنواره وزیده شد.)
برای ارزیابی منصفانه نقاط ضعف و قوت این موسسه، به زایش موجود ناقص الخلقه‌ای به نام نوعی نگاه، بسنده نمی‌کنیم.
برای بررسی این موضوع، به انصراف خانم درخشنده، عضو هیأت بازبینی و یکی از داوران مسابقه سینمای ایران نیز باید اشاره کرد.
این کارگردان عضو هیأت بازبینی و انتخاب آثار، که به عنوان یکی از اعضای هیأت داوران نیز معرفی شده است، علت انصرافش را خستگی ناشی از بازبینی فیلم‌های متقاضی شرکت در جشنواره، اعلام کرد.
حتی اگر علت واقعی انصراف این کارگردان سینما، همین باشد باید از مسئولان موسسه برگزارکننده جشنواره پپرسید، چرا حجم کار هیأت بازبینی را پیش بینی نکرده‌اند تا بر پایه حجم کمی و کیفی با گزینه‌های مطلوب مذاکره کنند و... .
کوتاه سخن اینکه موسسه‌ای که یک سال فرصت دارد و داشته تا امور مربوط به مهمترین رویداد سینمایی کشور را به بهترین شکل سازماندهی و برگزار کنند، چه تفاوتی با یک ستاد تازه کار دارد؟... شواهد که اختلاف چندانی را نشان نمی‌دهد.
