سقوط اسد در دسامبر ۲۰۲۴ در ابتدا شادی فراوانی برای مردم سوریه به همراه داشت، اما کشور را در عین حال ویران، چندپاره و خسته بر جای گذاشت.
به گزارش سرویس بین الملل تابناک، موسسه خاورمیانه در واشنگتن در مقاله‌ای به بررسی سفر احمد الشرع (محمد الجولانی) رئیس جمهور سوریه به آمریکا پرداخته که در ادامه آمده است.
لازم به ذکر است انتشار مقالات خارجی به معنای تایید محتوای آن از سوی تابناک نیست.
سقوط اسد در دسامبر ۲۰۲۴ در ابتدا شادی فراوانی برای مردم سوریه به همراه داشت، اما کشور را در عین حال ویران، چندپاره و خسته بر جای گذاشت.
پس از تقریباً ۱۴ سال جنگ و بیش از نیم قرن حکومت خاندان اسد، دشوار است بزرگی چالش‌های پیش روی سوریه را دست‌کم گرفت.
ما به‌تازگی یک هفته را در دمشق، به عنوان بخشی از هیأتی از «مؤسسه خاورمیانه»، گذراندیم و از نزدیک مقیاس عظیم ویرانی و پیامد‌های حکومت اسد را مشاهده کردیم — از مناطق شهری تبدیل‌شده به توده‌ای از آوار گرفته تا هزینه‌های تکان‌دهنده بیش از ۵۰۰ هزار کشته و ۲۰۰ هزار ناپدیدشده.
کنگره آمریکا در سال ۲۰۱۹ «قانون سزار برای حمایت از غیرنظامیان سوریه» را تصویب کرد.
این قانون با مجموعه‌ای گسترده از مجازات‌های مالی، پاسخی موجه به رویکرد دولت اسد بود، علاوه بر تحریم‌هایی که پیش‌تر توسط دولت باراک اوباما اعمال شده بود.
اما تحریم‌های سزار دیگر برای کشوری که اکنون از اسد رهایی یافته و در تلاش برای بازسازی و اتحاد دوباره است، مناسب نیستند.
قانون سزار سوریه را از نظام بانکی بین‌المللی جدا می‌کند و هرگونه سرمایه‌گذاری یا تراکنش جدید دلاری را مسدود می‌سازد.
پس از دیدار رئیس‌جمهور شرع با رئیس‌جمهور ترامپ در عربستان سعودی در ماه مه، ترامپ به‌طور یک‌جانبه بیشتر تحریم‌های اجرایی علیه سوریه را لغو کرد و اجرای تحریم‌های سزار را به‌صورت دوره‌ای شش‌ماهه به حالت تعلیق درآورد. این تصمیم جشن‌های مردمی در سراسر سوریه را به دنبال داشت.
اما سرمایه‌گذاران بلندمدت برای انجام سرمایه‌گذاری‌های بزرگ و ضروری در روند بازسازی سوریه نیاز به اطمینان دارند که تحریم‌های سزار به‌طور کامل لغو خواهند شد.
به همین ترتیب، کشور‌های همسایه سوریه و کل منطقه نیز می‌خواهند پیش از آغاز سرمایه‌گذاری‌های گسترده یا گسترش روابط تجاری خود با این کشور جنگ‌زده، از رفع نهایی این مانع اطمینان حاصل کنند.
در جریان سفر اخیر ما، رهبران سوریه گفتند که می‌دانند دوران «کنفرانس‌های پر زرق‌وبرق تعهد کمک» و «کمک‌های گسترده بین‌المللی» به پایان رسیده است. آنان قصد دارند کشور خود را از طریق سرمایه‌گذاری خصوصی و مشارکت‌های دولتی–خصوصی بازسازی کنند.
شرع نیز هفته گذشته در سخنرانی خود برای مخاطبانی عمدتاً تجاری در ریاض، درباره بازسازی بخش ویران‌شده کشاورزی سوریه برای تأمین غذای کل منطقه سخن گفت.
اولویت اصلی پارلمان جدید سوریه — که در حال تشکیل است — تصویب قانون سرمایه‌گذاری تازه‌ای است که تحقق این اهداف را ممکن می‌سازد.
اما تا زمانی که قانون‌گذاران آمریکایی تحریم‌های سزار را لغو نکنند، پیشرفت متوقف خواهد ماند؛ زیرا این تحریم‌ها همچنان مانع کامل هرگونه سرمایه‌گذاری و فعالیت اقتصادی جدید هستند، با وجود اینکه هدف اصلی‌شان دیگر در قدرت نیست.
دولت انتقالی سوریه تعهد خود را به وحدت ملی و حفاظت از اقلیت‌های متعدد کشور اعلام کرده است. تشکیل پارلمان جدید — احتمالاً همین هفته — آزمونی مهم برای سنجش میزان نمایندگی اقلیت‌ها خواهد بود.
دولت شرع همچنین به‌طور ملموس تمایل خود را برای مبارزه با داعش و جلوگیری از بازگشت نفوذ ایران به سوریه — در هماهنگی با نیرو‌های آمریکایی — نشان داده است.
سنای آمریکا پیش‌تر پیش‌نویس قانونی را برای لغو تحریم‌های سزار تصویب کرده است. اکنون مجلس نمایندگان نیز باید با آن موافقت کند، و زمان در این باره بسیار حیاتی است.
برخی از اعضای مجلس ممکن است با استناد به پیشینه اسلام‌گرایانه شرع و جنایاتی که توسط گروه‌های شورشی خارج از کنترل او رخ داده است، نسبت به تعهدات او در حکمرانی عمل‌گرایانه و حمایت از اقلیت‌ها تردید داشته باشند.
این نمایندگان شاید منطقی بدانند که رویکردی محتاطانه و «صبر و مشاهده» در پیش بگیرند تا اهرم فشاری را که قانون سزار فراهم می‌کند، حفظ کنند.
اما چنین تردیدی هزینه‌ای سنگین دارد. هرگونه تأخیر، توسعه اقتصادیِ به‌شدت مورد نیاز را به تعویق خواهد انداخت. تداوم شکست در احیای اقتصاد، تنش‌های پیشین میان گروه‌های مختلف سوری را تشدید کرده و احتمالاً راه را برای مداخله بیشتر ایران در سوریه باز خواهد کرد — که در نتیجه به حزب‌الله در لبنانِ همسایه نیز نیرو خواهد بخشید.
برای موفقیت در مأموریت داخلی خود — و برای جلوگیری از بازگشت نفوذ تهران در منطقه — شرع و دولتش باید هر چه سریع‌تر رشد اقتصادی ایجاد کنند.
چه قانون سزار لغو شود یا نه، ایالات متحده همچنان می‌تواند از ابزار‌های دیپلماتیک گوناگونی برای حفظ اهرم فشار خود استفاده کند.
اگر دولت سوریه به تعهداتش عمل نکند، رئیس‌جمهور آمریکا این اختیار را دارد که تحریم‌های هدفمند شاخه اجرایی را دوباره اعمال کند. در مقابل، «چکش سنگین» قانون سزار نه برای چالش دیپلماتیک کنونی مناسب است و نه درخور این موقعیت تاریخی.
اهمیت راهبردی سوریه در منطقه بسیار عظیم است. این کشور در نقطه‌ای قرار دارد که فرصتی بی‌سابقه و تکرارناشدنی در یک نسل را پیش روی خود می‌بیند.
سوریه که در قلب خاورمیانه جای گرفته است، در صورت دستیابی به ثبات و شکوفایی، می‌تواند منطقه وسیع‌تری را به فضایی از تبادلات فراملی و به‌هم‌پیوسته تبدیل کند که نه‌تنها به همسایگانش، بلکه به سراسر جهان سود خواهد رساند.
با لغو قانون سزار، ایالات متحده امروز می‌تواند گامی معنادار و عملی برای معکوس کردن میراث خاندان اسد بردارد و از شکل‌گیری سوریه‌ای یکپارچه و منسجم حمایت کند که موجد صلح و شکوفایی باشد.
