این جنایت خونین صبح دوشنبه ۳۰ مهر سال گذشته در ساختمان اداره مخابرات فرودگاه امام(ره) رخ داد و پس از حضور مأموران در محل فرودگاه و بررسی‌های اولیه مشخص شد یکی از کارمندان با شلیک به همکارش او را به قتل رسانده و بلافاصله از محل متواری شده است. در ادامه مأموران با ردیابی متهم دریافتند که وی پس از ارتکاب جنایت راهی جاده ساوه شده و پس از آن به پرند رفته که با یک عملیات ضربتی او را دستگیر کردند. متهم در همان تحقیقات اولیه، به شلیک اعتراف کرد اما مدعی شد قصدش کشتن همکارش نبوده است.
با تکمیل تحقیقات پرونده برای رسیدگی به دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.
در دادگاه
در ابتدای جلسه رسیدگی، کیفرخواست صادرشده از سوی دادسرای جنایی قرائت شد، سپس متهم اصلی در جایگاه حاضر و اتهام مباشرت در قتل عمدی به او تفهیم شد. اولیای دم مقتول نیز خواستار اشد مجازات برای متهم شدند.مرد جوان گفت: «۴۱ساله هستم و حدود ۱۶ سالی می‌شد که در فرودگاه مشغول به کار بودم. هیچ اختلافی با مقتول نداشتم و مشکلی بین ما وجود نداشت. حتی تازه متوجه شده بودم که همسرش باردار است.
قصد ارتکاب جنایت نداشتم. آن روز فقط برای ترساندن کارفرما که با او اختلاف حساب داشتم با اسلحه و تبر وارد اتاق شدم اما همان موقع یکی از همکاران به کمر من آویزان شد تا مانع من شود.این اقدام او باعث برهم خوردن تعادلم شد و ناگهان گلوله از اسلحه شلیک شد، ابتدا به مانیتور برخورد و بعد به قفسه سینه مقتول اصابت کرد. مقتول مهندس شبکه بود.»
او در ادامه افزود:«من همیشه کلت‌کمری همراهم نیست و آن روز فقط برای ترساندن کارفرمای پیمانکارم آن را آورده بودم. سلاح را از یک پیج در فضای مجازی خریده و از همان‌جا سفارش داده بودم.» او در ادامه گفت: «اعتیادی ندارم و حتی سیگار هم نمی‌کشم. متأهل هستم و دو دختر خردسال دارم. با کارفرمای خود بر‌سر حقوق مشکل داشتم. حقوق من 18 میلیون تومان بود و مرتب درخواست افزایش حقوق می‌کردم اما قبول نمی‌کرد.
تصمیم به قتل او نداشتم و فقط می‌خواستم او را بترسانم. صبح روز حادثه به دفتر کارفرما رفتم و درباره حقوق صحبت کردیم که بین ما مشاجره لفظی پیش آمد. در آن لحظه کلت‌کمری را برای ترساندن او بیرون کشیدم اما ناگهان گلوله‌ای به‌صورت اتفاقی شلیک شد و به همکارم اصابت کرد. پشیمانم و نمی‌خواستم کسی را به قتل برسانم و از خانواده مقتول شرمنده هستم. بعد از شلیک، ترسیده بودم و به‌سمت جاده ساوه حرکت کردم اما نتوانستم فرار کنم تا اینکه خودم را به کلانتری16 پرند معرفی کردم.»
سپس یکی از شاهدان جنایت ماجرا را اینطور توضیح داد: «روز حادثه حدود ساعت 9 صبح، در حالی که من در وسط محل کار، روبه‌روی میز مقتول ایستاده بودم، متهم پس از عبور از جلوی میز مسئول دفتر، در وسط اتاق ایستاد. او بعد از نگاهی کلی به اطراف، اسلحه را با دست راست از جیبش بیرون آورد و با صدای بلند و حالت خندان گفت؛ سلام خدمت شما!
در آن لحظه فاصله او با من حدود یک متر بود و من تصور کردم اسلحه اسباب‌بازی است و قصد شوخی دارد اما بلافاصله صدای گلوله و بوی باروت را حس کردم و متوجه شدم ماجرا جدی است. با توجه به نزدیکی فاصله، به‌سمت متهم رفتم و او را از کمر بغل کردم. همان موقع ضربه‌ای به‌سمت سرم احساس کردم و مجبور شدم او را رها کنم. در همان لحظه، صدای گلوله دوم را شنیدم. در زمانی که به او چسبیده بودم، شلیک شد. بعد از آن، متوجه شدم که چه اتفاقی افتاده و تازه فهمیدم که اسلحه واقعی بوده و جنایت رخ داده است.»
بر‌اساس تحقیقات جامع انجام‌شده، متهم پرونده قتل در پرند در بازجویی‌ها به‌صراحت به خرید و تحویل سلاح و مهمات در کلانتری17 پرند اقرار کرده و اظهار داشته که شخصا به مقتول شلیک کرده است.این اعترافات مطابق با واقع تشخیص داده شده و دفاعیات بعدی متهم مبنی بر «اتفاقی بودن شلیک» به عنوان ادعایی صرف و فاقد اعتبار ارزیابی شده است. از جمله قرائنی که صحت این اعترافات را تأیید می‌کند، اظهارات خود متهم است که صراحتا اعلام کرده بود به‌دلیل گیر داشتن اسلحه، شب قبل در خانه و پیش از آمدن به محل کار، آن را مسلح کرده است.
به‌گفته کارشناسان، اگر نیت متهم تنها ترساندن کارفرما بوده، دلیلی برای مسلح کردن سلاح از پیش وجود نداشت. علاوه بر این، نظریه کارشناس اسلحه و همچنین گزارش پزشکی قانونی در خصوص مسیر حرکت گلوله نیز نشان می‌دهد که شلیک از بالا به پایین انجام شده است. این موضوع با وضعیت ایستاده متهم و حالت نشسته مقتول همخوانی دارد و نشان می‌دهد که بر‌خلاف ادعای متهم مبنی بر شلیک هنگام درگیری، گلوله به‌طور مستقیم و عمدی شلیک شده است.
پس از پایان مراحل دادرسی و اعترافات صریح متهم، قضات دادگاه وارد شور شدند و در نهایت حکم به قصاص نفس متهم به‌دلیل ارتکاب قتل عمد صادر شد. همچنین متهم به‌دلیل حمل و نگهداری سلاح و مهمات و ایجاد رعب و وحشت در محل کار، با توجه به نحوه اقدام، به پنج سال حبس تعزیری محکوم شد.رای صادر شده بعد از بررسی توسط قضات دیوانعالی کشور مهر تایید خورد و به این ترتیب شمارش معکوس برای اجرای حکم شروع شد.
چطوری کارکنان فرودگاه میتونند به همین راحتی اسلحه ببرند داخل؟؟؟؟ ما که چند بار بازرسی میشیم. الان نباید حراست فرودگاه توبیخ و زندانی بشه؟ فقط اعدام بیخودی زندانها را پر نکنید نون بیخودی به جانی ادمکش نباید داد 
