اعدام قاتل الهه حسین‌نژاد قطعی شد

به گزارش تابناک به نقل از همشهری، پدر الهه حسین‌نژاد در این رابطه اظهار داشت: برای پیگیری پرونده دخترم به دفتر معاونت قوه قضاییه در تهران مراجعه کردم که به من گفتند پرونده روی میز ریاست قوه قضاییه است و پس از استیذان به اجرای احکام دادسرای اسلامشهر فرستاده خواهد شد.

وی ادامه داد: قرار است تفاضل دیه قاتل از بیت المال پرداخت شود، اما نکته‌ای که در این پرونده مطرح شده بود، اتهام دیگر قاتل دخترمان است. ماجرا از این قرار است که قاتل دخترم به اتهام چاقوکشی و پرداخت دیه در پرونده دیگری تحت تعقیب پلیس بوده است. وقتی به اتهام قتل دستگیر شد، ظاهرا باید در پرونده قبلی‌اش دیه پرداخت می‌کرد. هرچند پرونده در تهران نیست و درگیری در شهرستان بوده است، اما طبق قانون او باید تا قبل از قصاص، دیه را در پرونده قبلی خود بپردازد و سپس مقدمات اجرای حکم نیز فراهم شود.

پدر الهه ادامه می‌دهد: خانواده قاتل در این مدت بار‌ها به مقابل خانه ما آمده‌اند برای رضایت. از برادران و مادرش گرفته تا ریش‌سفیدان طایفه‌شان. با گریه و التماس خواستند تا قاتلی که با بی‌رحمی جان جگرگوشه ما را گرفته ببخشیم، اما ما اصلا مقابل در هم نرفتیم تا با آنها روبه‌رو نشویم. وقتی دیدم دست بردار نیستند تصمیم به شکایت از آنها گرفتند. چون آرامش را از ما و همسایه‌هایمان سلب کرده و من ۳ روز قبل از آنها به جرم مزاحمت شکایت کردم. از آن پس تاکنون، دیگر مراجعه‌ای نداشتند و مزاحمتی ایجاد نکرده‌اند.

پدر الهه در پاسخ به سوال همشهری، مبنی بر اینکه آیا نظرتان تغییر خواهد کرد پای چوبه دار، می‌گوید: هرگز. دلم می‌خواهد با دستان خودم، قاتل دخترم تکه تکه کنم. داغی که او با بیر حمی بر دل ما گذاشت هرگز از یادمان نخواهد رفت. هرکس پدر و مادر باشد می‌داند داغ فرزند یعنی چه؟ اینکه با بی رحمی جان جگر گوشه ات را بگیرند و تو ندانی که او در آن لحظه‌های آخر زندگیش چه وحشتی را تجربه کرده. از همه بدتر ۱۲ روز چشم انتظاری ما برای بازگشت الهه بود. هر روزش به اندازه یک قرن برایم گذاشت. هر شب چشم انتظار بازگشت دخترمان بودیم غافل از اینکه، مردی در گوشه این شهر، به صورت وحشیانه جان دخترک ما را گرفته و دیگر قلبش تپشی ندارد. درحالیکه من و همسرم امید به برگشت او داشتیم.

پدر الهه ادامه می‌دهد: نظر ما قصاص است و به هیچ عنوان قصد بخشش و گذشت نداریم. او باید به سزای اعمالش برسد و به دار مجازات آویخته شود تا درس عبرتی برای افرادی باشد که با بی رحمی جان می‌گیرند.