ال پارتیزانو ! سئات لئون وارد میشود!
به گزارش تابناک؛سئات لئون در نسل چهارم، نمونه‌ای است از آنچه امروز در کلاس هاچ‌بک‌های اروپایی «معقول بودن مهندسی» خوانده میشود: نه فریاد می‌زند که هیجان‌انگیز است و نه وانمود می‌کند ارزشی فراتر از آنچه هست دارد؛ به‌جای این نمایش‌ها روی کارآمدی، تطابق تکنیکی و راحتی روزمره سرمایه‌گذاری کرده است. این خودرو که از سال ۲۰۲۰ بر پایهٔ پلتفرم MQB ساخته شده، اندازه و تناسبی دارد که آن را به یک هاچ‌بک خانوادگیِ جمع‌وجورِ استاندارد اروپایی تبدیل می‌کند و در عین حال فضا و تجهیزات لازم برای رقابت با هم‌کلاس‌های آلمانی و فرانسوی را فراهم آورده است. میانگین فروش قابل‌توجهِ حدود صد هزار دستگاه در اروپا نشان می‌دهد این فرمول، از منظر بازار، جواب داده است.
همان‌طور که انتظار می‌رود، مشخصات ابعادی و کاربردی لئون کاملاً در چارچوب کلاس است: طول حدود ۴۳۶۸ میلی‌متر، عرض نزدیک به ۱۸۰۰ میلی‌متر و فاصلهٔ محوری ۲۶۸۶ میلی‌متر؛ صندوق بار ۳۸۰ لیتر که برای کاربری روزمره مناسب، اما برای سفر‌های خانوادگی پرچمدار نیست. این فاصلهٔ محوری کافی به فضای پای مناسب برای سرنشینان جلو و عقب منجر شده، ولی حجم صندوق، برگ برنده‌ای در مقابل برخی رقبا نیست.
در قلب خودرو، نسخهٔ مرسوم بازار یک پیشرانهٔ سه‌سیلندر ۱.۰ لیتری توربوشارژ قرار دارد که در مدل‌های رایج ۱۱۰ اسب بخار (حدود ۸۱ کیلووات) نیرو تولید می‌کند و گشتاور آن در حدود ۲۰۰ نیوتن‌متر ارائه میشود. ترکیب این موتور با سیستم مایل‌هیبرید ۴۸ ولتی در برخی نمونه‌ها، کمک به بازیابی انرژی و بهبود محسوس مصرف سوخت می‌کند. خروجی نیروی پیشرانه معمولاً از طریق گیربکس هفت سرعتهٔ دوکلاچه (DSG) به چرخ‌های جلو منتقل میشود؛ نتیجه ترکیبی از شتاب معقول شهری و ارقامی قابل‌قبول در مصرف: اعداد رسمی ترکیبی از حوالی ۴.۵ تا ۵.۵ لیتر در صد کیلومتر گزارش شده‌اند که به‌معنای کارایی نسبی در بازار اروپاست. شتاب صفر تا صد برای این مجموعه بین حدود ۱۰.۶ تا ۱۰.۹ ثانیه اعلام میشود یعنی شتاب چندان سریع نیست، اما برای کلاس و حجم موتور منطقی است.
سیستم تعلیق جلو از نوع مک‌فرسون و عقب در نسخه‌های پایه تورشن بیم است؛ در مدل‌های فول آپشن و بالاتر، محور عقب به مولتی‌لینک ارتقاء می‌یابد تا پایداری و نرمی سواری بهتر شود. فرمان برقی نسبتاً دقیق است و هندلینگ کلی خودرو هم در محدودهٔ شهر و بزرگراه رضایت‌بخش به شمار می‌آید: لئون در پیچ‌ها توازن و پیش‌بینی‌پذیری خوبی دارد، زیرپا را محکم نگه می‌دارد و برای راننده‌هایی که دنبال تجربهٔ «کنترلِ منطقی» به‌جای لذت رانندگی خالص هستند مناسب است. ترمز‌ها در مدل‌های استاندارد دیسکی در جلو و عقب (در برخی تیپ‌ها دیسک عقب بزرگ‌تر) هستند و عملکرد ترمز‌ها در آزمون‌های روزمره قابل‌اطمینان گزارش شده است.
کابین و ارگونومی جایی است که لئون می‌خواهد با «کاراییِ شسته‌رفته» مخاطب را جذب کند: داشبورد مینیمال، نمایشگر دیجیتال پشت فرمان با گرافیک خوب و نمایشگر مرکزی ۸.۲۵ اینچی که منو‌ها را ساده و مستقیم ارائه می‌دهد. متریال در سطح ردهٔ اقتصادیِ بالای بازار قرار دارد—ترکیبی از پلاستیک نرم در نقاط تماس و پلاستیک‌های سخت در بخش‌های کم‌تماس—که با کیفیت مونتاژ مناسب ترکیب شده است. صندلی‌ها فوم و پشتیبانی مناسبی دارند و در سفر‌های طولانی خستگی را دیرتر ایجاد می‌کنند؛ اما اگر دنبال حس پریمیوم لوکس باشید، جای خالی متریال نرمِ بیشتر و تزئینات دوخت‌خورده احساس میشود. صندوق ۳۸۰ لیتری، همان‌طور که گفته شد، نقطهٔ ضعف فضای بار در این کلاس است.
از منظر تجهیزات ایمنی و کمکی راننده، لئون حرف برای گفتن دارد: سیستم ترمز اضطراری خودکار، کنترل پایداری، هشدار خروج از خط، هشدار نقطه کور، کروز کنترل تطبیقی و سنسور‌های پارک از جملهٔ امکانات استاندارد یا در دسترس در تیپ‌های متنوع هستند. بستهٔ ایمنی و کمک راننده معمولاً در تست‌های ایمنی و بررسی‌های اروپایی امتیاز‌های خوبی می‌گیرد و در عمل نیز سطح اطمینان بالایی برای رانندهٔ روزمره فراهم می‌آورد.
کارایی سوخت مناسب برای موتور کوچک، اما توانا، هماهنگی بین شاسی و پیشرانه به‌واسطهٔ پلتفرم MQB، کابین با ارگونومی منطقی و تجهیزات الکترونیکی کافی. نقاط ضعف مشخص هم شامل حجم صندوق متوسط، نبود رینگ‌های گرافیکیِ چشم‌گیر در نسخه‌های پایه (برای آن‌که ظاهر اسپرت‌تر شود)، و برای برخی کاربران، شتاب نه‌چندان پرحرارت در مقابل رقبا با پیشرانه‌های قوی‌تر است. اگر دنبال هاچ‌بکی هستید که تمرکزش روی منطق و هماهنگی مهندسی است نه هیجان خام، لئون دقیقاً همان‌چیزی است که می‌خواهید؛ اگر اولویتتان لذت رانندگی خالص یا صندوق بار بزرگ است، بهتر است در کلاس نگاه‌های دیگری هم بیندازید.
لئون نسل چهارم خودرویی منطقی، متوازن و مناسب برای استفادهٔ روزمره و سفر‌های شهریِ اقتصادی است. طراحی آن محافظه‌کار، اما شکیل است، کابین راحت و مجهز است، و از دید فنی توان، مصرف و رفتار دینامیکی را در سطحی ارائه می‌کند که انتظارات بازار اروپا از یک هاچ‌بک در این رده را برآورده سازد. اگر هدف خریدتان ترکیبی از کارایی، کیفیت ساخت و تجهیزات معقول است، لئون گزینهٔ قابل‌تأملی است؛ اگر دنبال شعف رانندگی یا باربری در سطح بالاتر هستید، باید آن را در رقابت با نمونه‌های قدرتمندتر یا سوپر هاچ‌بک‌ها بسنجید.
اما نطقا نمیدانم این خودرو واثعا به درد اقلیم ایران میخورد یا نه ، شاید بشود از این خودرو به عنوان یک خودروی جمع و جور شهری استفاده کرد ، ولی شخصا با موتور 999سی سی این خودرو حتی در اتوبان تهران و کرج هم
نمی روم !
از موتور فقط حجمشو درک می‌کنی نه؟