حقوق عمانی‌ها ۴۶ برابر و قزاق‌ها ۹ برابر ایران/ دست‌‌های بی‌مزد!
نرخ دستمزد کارگران که اعدادی بین ۱۰ تا ۲۰ میلیون را شامل می‌شود در بهترین حالت و برای کارگری با عالی‌ترین شرایط با نرخ دلار آزاد در همین روزها – حدود ۱,۱۲۱,۰۰۰ ریال به ازای هر دلار – به سختی به ۱۷۸ دلار آمریکا می‌رسد.
به گزارش سرویس اجتماعی تابناک، تصور کنید ساعتی که کارگر در کارخانه‌ای داغ یا کارگاهی پر سر و صدا می‌گذراند، با تعریق جسم و جان، تنها حدود ۰.۶۶ دلار برایش به ارمغان می‌آورد، فرض بر ۱۶۹ ساعت کاری ماهانه استاندارد و میانگین ۱۲ و نیم میلیون حقوق کارگری. این رقم نه تنها کفاف هزینه‌های روزمره‌ای چون مسکن، خوراک و حمل‌ونقل را نمی‌دهد، بلکه نمادی است از شکاف عمیق میان تلاش‌های بی‌وقفه و بازدهی اقتصادی؛ جایی که کارمندان دولت، کارشناسان و کارگرانی در رده مدیریت پایین با میانگینی نزدیک به ۲۱ میلیون تومان – یعنی حدود ۱۸۷ دلار ماهانه یا ۱.۱ دلار ساعتی – در چرخه‌ای مشابه گرفتارند.
در جامعه‌ای همانند ایران با وجود این همه استعداد و منابع و توانمندی، این واقعیت، چون زخمی کهنه، آدمی را به تأمل وامی‌دارد: چگونه کشوری با منابع غنی، کارگرانش را به چنین سطحی از درآمد محدود کرده، در حالی که همسایگان و دورترها، داستان‌های متفاوتی از رفاه نسبی روایت می‌کنند؟ چرا با وجود اینکه سبد معیشت در همین سال جاری بیش از ۲۰۰ درصد رشد داشته و وزارت کار تدبیری نمی‌اندیشد؟
محاسبات پایه
بر اساس اطلاعات رسمی شورای عالی کار، حداقل حقوق کارگری در سال ۱۴۰۴ حدود ۱۰۳.۹ میلیون ریال (۱۰.۳۹ میلیون تومان) است، در حالی که حداکثر حقوق می‌تواند تا حدود ۱۵ میلیون تومان یا بیشتر برسد. میانگین حقوق کارگری در این بازه، ۱۲.۵ میلیون تومان (۱۲۵ میلیون ریال) در نظر گرفته شده است. با نرخ دلار آزاد فعلی حدود ۱,۱۲۱,۰۰۰ ریال به ازای هر دلار، این مبلغ معادل ۱۲۵,۰۰۰,۰۰۰ / ۱,۱۲۱,۰۰۰ ≈ ۱۱۱.۵ دلار ماهانه است. برای درآمد ساعتی، با فرض ۱۶۹ ساعت کاری استاندارد ماهانه، ۱۱۱.۵ / ۱۶۹ ≈ ۰.۶۶ دلار در ساعت محاسبه می‌شود. (این میانگین، اعدادی بین ۱۰ تا ۲۰ میلیون تومان را پوشش می‌دهد و بهترین حالت را حدود ۱۷۸ دلار – معادل ۲۰ میلیون تومان – نشان می‌دهد.)
مقایسه‌ای با همین اطراف
حال، بیایید این داستان را با نگاهی به چند کشور همسایه یا دورتر بسط دهیم – عمان، آمریکا، قزاقستان – و ترکیه را به عنوان پلی میان شرق و غرب اضافه کنیم، تا تصویری واضح‌تر از این شرایط ترسیم شود. محاسبات بر اساس میانگین حقوق کارگری ۱۲.۵ میلیون تومان (۱۱۱ دلار ماهانه) و نرخ دلار فعلی انجام شده و با داده‌های معتبر جهانی مقایسه می‌شود.
در عمان، کارگران ساده با حقوق ماهانه متوسط ۱۸۰۰ ریال عمانی – معادل حدود ۴۶۷۵ دلار – زندگی می‌کنند. این مبلغ، با فرض ۱۶۰ ساعت کاری، ساعتی ۲۹.۲ دلار برایشان به بار می‌آورد؛ رقمی که بیش از ۴۴ برابر درآمد ساعتی کارگر ایرانی (۰.۶۶ دلار) است و نه تنها اجازه خرید خانه‌ای محقر یا ماشینی کارکرده را می‌دهد، بلکه فرصتی است برای پس‌انداز و سرمایه‌گذاری، در حالی که کارگر ایرانی با همان زحمت، تنها نیمی از هزینه یک وعده غذای ساده را پوشش می‌دهد. عمان، با سیاست‌های حمایتی‌اش از نیروی کار مهاجر و بومی، این سطح درآمد را به یک استاندارد تبدیل کرده، جایی که افزایش سالانه ۳ درصدی حقوق‌ها، تورم را مهار می‌کند و امید را زنده نگه می‌دارد. در مقایسه، درآمد ماهانه کارگر ایرانی تنها ۲.۴ درصد از عمان را تشکیل می‌دهد.
قزاقستان، غول استپی آسیای مرکزی، با حقوق متوسط ماهانه ۴۴۸,۶۲۰ تنگه – حدود ۹۴۱ دلار – داستانی از پیشرفت روایت می‌کند. ساعتی، این به ۵.۸۸ دلار می‌رسد؛ بیش از ۹ برابر ایران. کارگرانی در آستانه یا آلماتی، با این پول، نه تنها زندگی مدرنی دارند – از آپارتمان‌های شهری تا سفرهای داخلی – بلکه از مزایایی چون آموزش رایگان و مراقبت‌های بهداشتی بهره می‌برند. این کشور، با اقتصاد متنوع نفت، معدن و کشاورزی، حقوق‌ها را با رشد GDP همگام کرده، و نشان می‌دهد چگونه سیاست‌های اصلاحی می‌تواند طبقه کارگر را از حاشیه به مرکز ببرد، در مقابل ایران که تورم مزمن، دستمزدها را تحلیل برده. درآمد ماهانه ایرانی، تنها ۱۲ درصد از قزاقستان است.
و سرانجام، ترکیه را به این موازنه اضافه کنیم؛ همسایگی که با ایران مرزهای طولانی دارد و اقتصادش ترکیبی از صنعت و گردشگری است. حقوق متوسط ماهانه کارگران ۳۵,۰۰۰ لیر – حدود ۹۰۹ دلار – است، که ساعتی به ۵.۶۸ دلار می‌رسد؛ بیش از ۸.۶ برابر ایران. در استانبول شلوغ، کارگری با این درآمد می‌تواند در محله‌ای متوسط زندگی کند، به رستوران برود و حتی پس‌انداز کند، هرچند تورم بالا چالش‌هایی ایجاد کرده است. در مقایسه، درآمد ماهانه کارگر ایرانی حدود ۱۲.۲ درصد از ترکیه است.
در آمریکا، حداقل حقوق فدرال ساعتی ۷.۲۵ دلار است، اما در بسیاری از ایالت‌ها تا ۲۰ دلار (مانند کالیفرنیا برای فست‌فود) پیش می‌رود و میانگین ساعتی کارگران ساده می‌تواند تا ۱۵-۳۶ دلار برسد – بیش از ۵۴ برابر ایران. این سطح، نه تنها رفاه فوری فراهم می‌کند، بلکه پایه‌ای برای رشد اجتماعی است.
نتیجه مقایسه
درآمد ساعتی کارگران – از ۰.۶۶ دلار در ایران تا ۳۶ دلار در آمریکا – نه تنها بر کیفیت زندگی، بلکه بر امید به آینده تأثیر می‌گذارد.
در حالی که عمان و قزاقستان با منابع طبیعی‌شان شکوفا شده‌اند، و ترکیه با وجود مشکلاتی اما با چابکی اقتصادی پیش می‌رود، ایران در این میان، نیاز به بازنگری عمیق دارد: افزایش حقوق‌ها، مهار تورم و سرمایه‌گذاری بر مهارت‌ها، تا کارگرانش نه تنها زنده بمانند، بلکه زندگی کنند. این داستان، پایان ندارد؛ اما آغازش، با آگاهی از این نابرابری‌ها ممکن است.
حیف زندگیحیف جوانی
حیف آرزوها
| 
مقایسه احمقانه ای است.باید قدرت خرید قشر متوسط را حساب کرد
به عنوان کسی که دهها گشور جهان را دیده و بیش از 40 سفر خارجی داشته میگم
همه کشورها مردم مشکل دارند
اینکه در اروپا به قول ترامپ در یکسال 175 هزار نفر از گرما می میرند یا 360 هزار نفر از سرما
از رفاهشون نیست
| تابناک = سیاهنمایی و ناامیدکردن مردم بخصوص جوانان به هر طریق ممکن | یک مطلب سطحی و آبکی و یکطرفه برای فریب افراد ناآگاه | و طبق معمول مخاطبان تابناک عاشق این هستند که یکی بیاد بگه ما بدبخت ترین و بیچاره ترین کشور دنیاییم تا اونو لایک کنن | با اين شرايط داغون و فجیع بعضی کارشناسان هم میگن فقط بچه بیارید مشکل کمبود جمعیت داره!!!!!!!ا 
| اینای که میگن سیاه نمایی خدایا اینا کیند چقدر در میارند | به دوستانی که میگن مقایسه احمقانه ای هست و قدرت خرید رو مقایسه میکنه الان اینجا گوشت کیلویی ۱۰ دلاره و حقوق متوسط ۲۰۰ دلار ، امریکا با حقوق حداقل ۳۰۰۰ تا ۴۰۰۰ دلار قیمت گوشت به دلار کمتر از ایرانه ، خلایق هر چه لایق | والا حق نسل جوان این نبود | در کجای دنیا مردم بیش تر از ایرانی ها می خورند یا بنزین و گاز و برق مصرف می کنند؟
| ۱۳:۴۷میتونه و مصرف میکنه پولشو میدیم
تا موقعی که سندیکاهای کارگری فعال نشوند(البته اگه بزارند و انگ به کارگر نبندند) و نگاه حکومت به کارگر نگاه بالا به پایین و نگاه برده داری نباشه تا صد سال دیگه هم همین آش و همین کاسه هست. راه حلش اینه به جای اینکه حقوق و دستمزدهای ایران به اندازه کشورهای دیگه بشه کشورهای دیگه با پاسسن آوردن حقوق و دستمزدهاشون خودشونو با ایران وفق بدن اونوقت مشکل عدم همترازی حل میشه به قول ممد جواد ظریف ما خودمون خواستیم که اینطوری زندگی کنیم | مقصر خودمون هستیم که اجازه دادیم اینگونه شود از ماست که بر ماست. این هم از فریب هایی هست که جای تعجب داره چطور تابناک درش افتاده!!!مقایسه درآمد ایران و کشورهای دیگر به دلار زمانی درست است که هزینه ها در ایران هم به دلار باشه و هیچ سوبسیدی در انرژی و مواد غذایی که مصارف اصلی در کشور است در کار نباشه
حقوق کارگر را به دلار مقایسه می کنید در حالی که نرخ انرژی و مواد غذایی و خدمات در ایران به دلار تقریبی 20 تا 30 هزار تومن هست. یعنی یک کارگر در اون کشورها در حال هزینه دلار 100 هزار تومنی هستند اما در ایران کارگر مصارف روزنامه خودش را با نرخ حداکثر 30 هزار تومن تامین می کنه
| آقا گل و بلبل خوبه | مقاله بالا را درست نخواند ه ای . تحصیل و بهداشت رایگان در آن کشورها وجود دارد . علاوه بر اینها ، کشورهای منطقه سوبسید مستقیم به شهروندانشان پرداخت می کنند . در مطلب بالا به صراحت گفته شده که هر کارگر در آن کشورها با حقوقش می تواند خانه و ماشین بخرد ، به رستوران برود و تفریح داشته باشد . در اینجا که ادعای پرداخت سوبسید دارید یک کارگر به زحمت غذای یک وعذه اش را تامین می کند . جریان کبک و برف را بخوانید و متوجه بشوید .
تورم پدر اقتصاد رو درآورده آخه یک پول چقدر میتونه بی ارزش بشه حقوق یک کارگر ۱۲ میلیونه یعنی تقریبا صد دلار که یک برگ کاغذ هست . سلام حد اقل در خصوص مسقط متاسفانه اطلاعات شما صحیح نیست دستمزد متئسط کارمند وکارگکر در عمان حد اکثر 1125 دلار معادل 450 ریال عمانی است .. و باید توجه دداشت که با توجه به هزینه های آن کشور مقایسه را انجام داد ..
| با این حداقل می توانن خانه کرایه کنن وزندگی کنن اما ما چی ،زنده موندن با تخم مرغ وسیب زمینی هم برامون سخته