صداوسیما در واکنش به نخل طلای کن برای جعفر پناهی گفت: «این جایزه سیاسی است؛ او برخلاف دیگر چهره های حاضر در جشنواره در حمایت از مردم مظلوم فلسطین چیزی نگفت.» روایت صداوسیما را میبینید و میشنوید.
واقعا فیلمش خیلی بی کیفیت بود. و فقط به خاطر اینکه شاگرد کیا رستمی بود بهش جایزه دادن به نظرم لکه ننگی در سابقه این جشنواره بود. اصلا پینوش لیاقت ریاست اینطور جشنواره ای نداره. فکر کنم تمام دنیا اعتراض کنن به این تصمیم
فیلم راندیده ام اما حتما ملاکهایی داشته که به این جشنواره ورود کرده . هنرمند آن نیست که هرچه دولت میخواهد بگوید آنگونه میشودپروپاگاندا.هنرمند باید قبل ازاینکه دشمن روی زخم جامعه دست بگذارد آن زخم رانشان دهد شاید چهره کریه داشته باشد اما برخی سیاستهای دولتها درپوشاندن این زخمها ونادیده گرفتن آنها است هنرمند باید زخمهای پوشیده شده ونادیده گرفته شده راعیان کند تا مسئولان به خودبیایند ودرفکرچاره باشند نه اینکه آن هنرمند رابگیرند وزندانی کنند که چرادردجامعه راعیان کرده .هنرمند نماینده مردم یک جامعه است شاید نماینده شخص شما نباشد که دوست نداری مشکلات عیان شود ولی خیلیها به این دردها گرفتارندوباید برای آن چاره جویی کرد .برخوردباهنرمندباعث زیرزمینی شدن میشود یافرارمیکند ولی هیچ وقت ساکت نمیشود چون بخشی ازجامعه است وچون دربطن جامعه است سکوت نمیکند وشاید خودرا هم فدا کند ولی مصلحت سیاسی رابه نفع جامعه نمیتابد . اگربگذارند هنرمندان براحتی فیلم دردها رابسازند مطمئن باشید جامعه پویاتر خواهد شد