وحيد نيكخواه آزاد كارگردان سينما گفت: شرايط سينماي كودك و نوجوان در كشور بسيار نااميد كننده است؛ چرا كه عزم جدي براي اصلاح اين سينما از طرف مسئولان وجود ندارد.
به گزارش خبرگزاري فارس از همدان، نشست تخصصي بررسي جايگاه سينماي كودك و نوجوان در سينماي ايران دوشنبه شب با حضور پوران درخشنده كارگردان سينما، وحيد نيكخواه آزاد كارگردان سينما، و فرزاد موتمن، در هتل باباطاهر همدان برگزار شد.
در اين نشست، وحيد نيكخواه آزاد گفت: اگر قرار بود عزمي براي اصلاح وضعيت سينماي كودك باشد بايد طي اين 22 جشنواره كاري ميشد اما در عين نااميدي ميبينيم كه كاري كه انجام نگرفته بلكه وضعيت بدتر هم شده است.
وي ادامه داد: وقتي در سينماي ايران اكران فيلم كودك نداريم، فيلمنامه درست و حسابي نداريم، چطور ميتوانيم انتظار داشته باشيم اين سينما سر و سامان يابد.
نيكخواه تاكيد كرد: سينماي ايران كاملا دولتي است و يك تيمي در آن مستقر است كه نميتوانيم خارج از دستور آن فيلم بسازيم و اگر فيلمي هم بسازيم بايد با مقررات اين گروه مغايرت نداشته باشد بنابراين گاهي اوقات مجبوريم براي حذف بعضي از سكانسهاي فيلم، هزينههاي چند برابر كنيم.
اين كارگردان سينماي ايران خاطرنشان كرد: مشكل سينماي كودك ايران اين است كه همه راجع به آن حرف ميزنند ولي در حل آن قدم نميگذارند.
پوران درخشنده ديگر سخنران اين نشست تصريح كرد: اولين فيلمي كه بعد از انقلاب در مورد كودكان ساخته شد، فيلم رابطه و غريبهاي كوچك بود كه اين فيلمها مورد توجه همه اقشار جامعه قرار گرفت و بعد از آن فيلمي كه در شان سينماي كودك باشد نداشتهايم.
وي اضافه كرد: متاسفانه كودكان چه در خانواده و چه در جامعه، مظلوم واقع شدهاند و كسي هم براي رفع نيازهاي آنان اقدام نميكند.
درخشنده افزود: تعداد فيلمهايي كه درباره نوجوان بعد از انقلاب ساختهايم به تعداد انگشتان دست هم نميرسد و معلوم نيست در طي اين 22 جشنواره چه كار كردهايم.
وي با انتقاد از اكران نامناسب فيلم كودك در كشور اظهار داشت: معتقدم كه ديگر سينماي كودك و نوجوان در كشور ما مخاطب خود را از دست داده و ديگر به رونق قبلي باز نخواهد گشت مگر اينكه به طور جدي مشكلات و موانع را بررسي كنيم.
درخشنده با بيان اينكه سينماي كودك در كشور ما ضربهپذير شده است، تصريح كرد: در حال حاضر اكثر بازيگران مطرح تمايلي براي بازي در اين سينما ندارند، دولت هم حمايت نميكند پس نميتوانيم انتظار داشته باشيم كه اين سينما شكوفا شود.
اين كارگردان سينماي ايران ادامه داد: آموزش و پرورش كه مخاطب اصلي سينماي كودك است متاسفانه در اين راه هيچگونه كمكي به سينماگران نميكند حتي آنها فرصتي را براي اينكه دانشآموزان به تماشاي فيلم خودشان بنشينند، فراهم نميكند.
درخشنده با برشمردن مشكلات و موانع سينماي كودك افزود: در حال حاضر كارگردانهايي كه در سينماي كودك فعاليت ميكنند، به دليل اينكه هيچگونه حمايتي نميشوند، روز به روز از اين سينما جدا ميشوند كه با اين حساب بايد در چند سال آينده فاتحه سينماي كودك را خواند.
وي با تاكيد بر اينكه در سينماي كودك نياز به حمايت واقعي و جدي مسئولان داريم، گفت: اگر وعدههايي كه مسئولان ميدهند، در حد شعار باقي بماند ديگر نبايد انتظار توليد آثار خوب و فاخر را در سينماي كودك داشته باشيم.
وي ادامه داد: در حال حاضر اكران فيلم، بزرگترين مشكل سينماي كودك در ايران است، سال گذشته مسئولان قول دادند اين مساله را حل كنند اما اين اتفاق روي نداد بلكه برعكس فيلمها اكران خود را از دست دادند.
درخشنده خاطرنشان كرد: مشكلات زياد است ولي ما به عنوان فيلمساز مسئوليم كه از سينماي كودك دور نشويم و با همه مشكلات بسازيم و با قوت به كار خود ادامه دهيم و من خودم به شخصه تا زماني كه زنده باشم، از اين سينما كنار نميروم.
كارگردان فيلم بچههاي ابدي تاكيد كرد: مسئولان بايد نگاه درستي به سينماي كودك داشته باشند. جشنواره فيلم كودك بايد دستاورد براي ما داشته باشد و در طول سال، كارگردانهايي كه در اين جشنواره موفق شدهاند، حمايت شوند.
وي به مسئولان پيشنهاد داد براي ارتقاي سينماي كودك يك بودجه جدا به اين حوزه اختصاص يابد.
درخشنده اضافه كرد: همه ما كارگردانها، عليالخصوص مسئولان تاكنون سينماي كودك را به شوخي گرفتهايم، به خاطر كودكان هم كه شده، وضعيت اين سينما را سر و سامان دهيم.
فرزاند موتمن، ديگر سخنران اين مراسم با اشاره به وضعيت اجتماعي كشور گفت: در حال حاضر فكر ميكنم وضعيت سينماي كودك ما مطلوب است چون جو كشور طوري است كه نميتوان در سينماي كودك به طور گسترده فعاليت كرد چرا كه سينماي امروز ما فيلمهاي عاشقانه و اجتماعي را ميپذيرد.
وي افزود: اگر روزي مردم براي ديدن فيلم كودك در سينما صف بكشند، بايد تعجب كنيم.
موتمن با بيان اينكه امروز سينماگران كشور دغدغه سينماي كودك ندارند، تصريح كرد: عدهاي از سينماگران، كار كردن در سينماي كودك را براي خود افت شخصيت ميدانند و حاضر نيستند در اين حوزه كار كنند.
وي ادامه داد: چرا امروز بچهها و كودكان ايراني به راحتي با آثار سينماي كودك اروپايي ارتباط ميگيرند چون آنها ميدانند كه چه فيلمي بسازند كه كودكان بتوانند با آنها ارتباط برقرار كنند.
اين كارگردان سينماي ايران، تلويزيون را در اين برهه از زمان كمكرسان سينماي كودك دانست و اظهار داشت: ما بايد فيلمهايي بسازيم كه كودكان بهتر بتوانند با آن ارتباط برقرار كنند كه متاسفانه اين در كشور ما به فراموشي سپرده شده است.
موتمن گفت: وقتي در كشور ما فيلمنامه در رابطه با كودك و نوجوان نداريم، چهطور ميتوانيم انتظار داشته باشيم اين سينما در كشور ما رونق داشته باشد.
وي با بيان اينكه در توليد فيلم نوجوان فقير هستيم، متذكر شد: بايد اول مشكلات را بررسي كنيم و ببينيم چرا فيلم شهر موشها در دهه 60 ركورد مخاطب و فروش را ميشكند و بعد از آن سينماي ما چنين فيلمي نديده است.
به گفته وي، در ساخت فيلم كودك سينماگران توجهي به نظر مخاطبان مورد نظر ندارند.
معتمد گفت: الان سينماي كودك مثل يك بيابان برهوت شده است، كسي دوست ندارد در اين عرصه فعاليت كند و مردم خيلي علاقهاي ندارند به استقبال فيلمهاي كودك بروند.
وي فرسودگي سينماهاي كشور، ماهواره و انواع شبكههاي تلويزيوني را از عوامل كاهش حضور مردم در سينما عنوان كرد و اظهار داشت: در حال حاضر يك سينما رفتن براي هر خانواده چهار نفره ايراني 40 هزار تومان تمام ميشود بنابراين با توجه به وضعيت اقتصادي كه بر مردم حاكم است سينما رفتن براي آنها صرف نميكند و اين يكي از عوامل كاهش مخاطبان سينماي ما شده است.