انبوه شترکش یا شترزنک به واسطه اندازه، شکل ظاهری و سرعتش از دیرباز با افسانههای ترسناکی همراه بوده اما امروزه این ادعاها رد شدهاند. این جانوران بدون هرگونه زهر هستند و تنها در هنگام احساس خطر میتوانند گزش دردناکی انجام دهند که خطرناک نیست. عنکبوتهای شتری پس از رشد طولی برابر با ۱۵٫۲۴ سانتی متر پیدا میکنند که شاید زیاد هم بزرگ به نظر نیاید اما باز هم به مراتب فراتر از اندازه موجودات هم ردهشان است. نبرد این عنکبوت را به سه عقرب میبینید.
عقربها پرورشی هستن و اصلا شکار بلد نیستن چه برسه به نبرد. گرد و قلمبه و تر و تمیزن و فقط سعی دارن از آکواریوم خارج بشن. نوع تولید محتوا نشون میده که از تولیدات فاخر داخلی هستش حالا با چه هدف و انگیزه ای الله اعلم.
درسته که رتیل زهر نداره ولی از طریق گزش میتونه باعث انتقال میکروبهای عفونی موجود در خاک مثل کزار و سیاه زخم بشه. ورود این میکربها به بدن معمولا منجر به مرگ انسان نمیشه ولی با تب و درد عضلانی همراهه و گاهی باعث عفونت محل گزش میشه. به همین دلیل قدیم فکر میکردن رتیل زهر داره یا سمیه که با این توضیحات باید گفت تصورشون خیلی هم اشتباه نبوده.