عبدالله انوار، چهره برجسته ادبیات ایران بدرود حیات گفت
عبدالله انوار، نویسنده، مصحح و پژوهشگر برجسته ایرانی در ۹۸ سالگی بدرود حیات گفت.
به گزارش «تابناک»؛ عبدالله انوار ریاضی‌دان، منطقدان، موسیقی‌دان، تاریخ‌دان، فلسفه پژوه، تهران‌شناس، حقوقدان، نسخه‌پژوه، نسخه‌شناس، ادیب، فهرست‌نویس و متخصص متون کهن به دلیل کهولت سن بدرود حیات گفت. انوار چندی پیش به دلیل نارسایی کلیه در بیمارستان بستری شده بود.
سید عبدالله انوار، در سال ۱۳۰۳ تهران به دنیا آمد؛ جایی که سال‌ها برای ثبت تاریخ شفاهی‌اش کوشید و روزگاری هر روز سی کیلومتر کوچه‌های پایتخت را می‌پیمود تا تاریخ تهران را پیش از محو شدن در مسیر توسعه، فیش برداری و ثبت کند. او در سال ۱۳۱۶ تحصیلات سیکل اول ابتدایى را به پایان رساند و در شهر تهران به مقام نخست دست یافت. همچنین در کنار درس‌هاى دبستان به فراگیرى مقدمات علوم حوزوى روى آورد. در دبیرستان رشته ادبیات را انتخاب کرد و از درس خلیل ملکى، دکتر کریم مجتهدى و دکتر محمود صناعى بهره گرفت.
زبان فرانسه را در انجمن ایران و فرانسه آموخت و پس از آن وارد دانشکده حقوق شد. در دانشکده حقوق، به‌ویژه از درس دکتر موسى عمید استاد حقوق مدنى بهره فراوان برد. دکتر عمید به او سفارش کرد که از درس‌هاى حوزوى نیز غفلت نکند.
زنده یاد انوار، یک دوره سطح حوزوى را نزد پدرش خواند. شرح منظومه ملاهادى سبزوارى و اسفار ملا صدرا را نزد استاد مرتضى مطهرى و کفایة الأصول را از دکتر ابوالقاسم گرجى آموخت و در هندسه و ریاضى از محضر دکتر محسن هشترودى و مهندس محمد بهجت بهره جست.
پس از دانشگاه، به استخدام بانک ملى درآمد، اما خیلی زود استعفا داد و پس از خدمت سربازی، به استخدام وزارت فرهنگ و هنر درآمد. پنج سال معلم انگلیسى در مدارس متوسطه بود، سپس دو سال مترجم انگلیسى و فرانسه اداره نگارش و پس از این، مدیر بخش نسخه‌هاى خطى کتابخانه ملى شد. انوار از سال ۱۳۳۷ ش، تا ۱۳۵۱ ش، چهارده سال به همکارى با لغت‌نامه دهخدا پرداخت، ولى با مرگ مرحوم دکتر معین کناره‌گیرى کرد.
او بیست و سه سال کارمند کتابخانه ملى بود تا اینکه در سال ۱۳۵۹ بازنشسته شد. از این پس، در منزل خود به آموزش فقه، اصول، موسیقى، فلسفه، ریاضیات و زبان به دانشجویان پرداخت. جلساتى علمى در خانه او برپا بود که به انواریه شهرت داشت. او به زبان‌هاى عربى، انگلیسى و فرانسه تسلط داشت و در همایش‌هاى ملى و بین‌المللى گوناگونى همانند مجمع جهانى شرق‌شناسان آمریکا در تورنتو، کنگره جهانى فلسفه در نیویورک، کنگره فارابى، ابن سینا، خواجه نصیرالدین طوسى و قطب‌الدین شیرازى شرکت و سخنرانى کرده است.
عبدالله انوار، دارای تالیفات و تصحیحات بسیاری است که جهانگشای نادری، ده جلد فهرست نسخه‌هاى خطى به فارسی و عربى، به‌صورت تحلیلى و توصیفى که هفت هزار عنوان را در بر مى‌گیرد، تدوین حرف «خ» و «کاف» از مجلدات لغت‌نامه دهخدا، شرح و ترجمه شفاى بوعلى سینا، شرح و ترجمه شرح اشارات خواجه نصیر، شرح و تفسیر «حکمة الإشراق» قطب‌الدین شیرازى، ترجمه مدخل متافیزیک هایدگر، شرح «التحصیل» بهمن‌یار، تعلیقه مفصل بر دانشنامه علایى ابن سینا، ترجمه مقاصد الفلاسفة امام محمد غزالى، ترجمه تهافت الفلاسفة امام محمد غزالى، ترجمه شرح تلویحات شیخ اشراق، ترجمه و شرح منطق الملخص امام فخر رازى، شرح و تعلیقه درة التاج علامه قطب‌الدین شیرازى، شرح موسیقى الکبیر فارابى، شرح فرائد الأصول شیخ مرتضى انصارى، شرح متافیزیک ارسطو، تفسیر کتب جامع الحکمتین و خوان الإخوان ناصرخسرو، ترجمه و شرح هندسه تحلیلى اثر سروه ریاضى‌دان بلژیکى، شرح و تفسیر قضایاى منطقى و بررسى آراى خواجه نصیر طوسى، ترجمه جستارهاى فلسفى وینگنشتاین، ترجمه حکومت الهى اثر سنت توماس آکویناس، بخشی از مهم‌ترین آثار این پژوهشگر برجسته است.
پیکر زنده یاد انوار ساعت 10 صبح روز شنبه 20 اسفندماه، صبح از ساختمان کتابخانه ملی تشییع و در آرامگاه ابن‌بابویه در جوار پدرش به خاک سپرده خواهد شد.
«تابناک» درگذشت این پژوهشگر ایرانی را به جامعه فرهنگ ایران تسلیت می‌گوید.
روحشون قرین رحمت وارامش الهی .... چهره ارزشمند و دانشمندی بزرگ چهره در نقاب خاک کشید روحشان شاد و یادشان گرامی باد . واقعا حیف بود.روحش شاد روانشاد انوار کمک بزرگ در فیلم مستند من از محله حسن اباد تهران بود یادش گرامی چرا هنرمندان در ایران در زمان حیات گمنام هستند؟ از شمار دو چشم یک تن کم/وز شمار خرد هزاران بیشدرگذشت بزرگواری اینچنین که منشا آثار بسیار بوده، ضایعه دردناکیست و دریغا و حسرتا که حیات و ممات نازنینانی از این دست، آنگونه که شایسته مقام ارجمندشان است، توجه ها را به خود جلب نمیکند. در مقام مقایسه، فقط تصور کنید که درگذشت یک فوتبالیست،بازیگر سینما و تلویزیون، خواننده یا حتی یک اینفلونسر شبکه های اجتماعی، چه بازتابی پیدا میکند ... بر ما چه میرود؟
به نام خداتا این بزرگان زنده اند نه یادی از آنها میشود و نه از اندیشه و مشورت آن ها در اداره کشور استفاده میشود. وقتی از دنیا رفتند افسوس میخوریم. مسوولین اداره کشور، آنها که رفتند در دسترس نیستند، از آنها که مانده اند قدردانی کنید و از مشورت آنها بهره بگیرید، به شرط آن که اگر اندیشه آنها را مغایر با خود دیدید واکنش منفی نداشته باشید. آدم های با ارزش در کشور کم نیست از آنه به شرط انصاف میتوان کمک گرفت.
بخاطر همین ارزشها و کوششها بود که هر شب تلویزیون از او صحبت می کردید و کتابهایش را معرفی می کردید ؟ هر کس بمیره عزیز می شده ؟ خدا رحمتشون کنه روحش شاد خیلی برجسته بود چون هیچ اظهار نظر سیاسی نکرد روحش شاد خدمات بزرگی به فرهنگ کشورکرد دریغ از یک معرفی ساده از صدا و سیمای میلی و با تشکر از تابناک . خدایش بیامرزادفقط می توان گفت فقدان چنین اشخاصی هویت ملتی راتحت تاثیرقرارمی ده که جبرانش وجلیگزینی آن بسیاردشواربه نظر می رسه. خدا رحمتشون کنه ایناکجان ما کجاییم روحشان شادچقدر متحیر کننده است
این همه فعالیت و افتخار آفرینی کردند؟
خیلی برام عجیب بود
حیف شد از دستشون دادیم
خدایا این مملکت با داشتن چنین بزرگانی چرا باید این حال و روزش باشه،چه دستی تو کاره تا چنین افرادی خونه نشین هستند و امثال آقایان با دکترای جعلی برسند کار ای داد بیداد ای داد بیداد
ای دادبیداد
.
.
.
.
.
.
خدا رحمتشون کنه ولی به خدا اگر می شناختمش