دلیل مهاجرت از نگاه یک مسئول

به گزارش «تابناک» به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، بیشینه گفت: در مسئله مهاجرت جنبههای مختلفی تاثیر گذار هستند. به عنوان مثال اثرات تورم و مشکلات اقتصادی از اولیاء به دانش آموزان و به معلمین و تقریبا به تمام جامعه منتقل و همین نیز باعث نا امیدی در میان افراد میشود. با تصویر زیبا و اشتباهی که بعضا افراد از کشورهای دیگر در ذهن خود تصور میکنند، مهاجرت یکی از گزینههای تمامی افراد مخصوصا دانش آموزان ممتاز کشور است.
او ادامه داد: اما واقعیت آن است که سایر کشورها نیز با مشکلات تورمی و اقتصادی مختلفی رو به رو هستند و مردم ما متاسفانه به این موضوعات توجه نمیکنند و تنها از دور اتفاقات خوب و زیبای کشورهای دیگر را میبینند.
او ادامه داد: در وهله اول طبیعتا باید مشکلات اقتصادی را در کشور به حداقل رساند و مسئولین بیشتر به فکر این موضوع باشند؛ اما ما نیز در آموزش و پرورش وظایفی داریم که باید انجام دهیم.
بیشینه گفت: بخشی از وظایف به زمانی باز میگردند که دانش آموز در مجموعه آموزش و پرورش کار میکند که باید تجربههای تاریخی و رسالتهای که یک دانش آموز برای کشور خود دارد را به او گوشزد کرد؛ که این حرکت فرهنگی بر عهده معلمان و دبیران است.
او ادامه داد: تنها یکی از مسائل آن است که دانش آموزان قوی، المپیادیها و یا رتبه برترهای کنکور و تمامی استعدادهای ما در معرض محاجرت هستند. نکته دیگر آن است که این استعدادها در به کارگیری در کشور خودمان نیز در جای خود قرار نمیگیرند.
او گفت: در عرصههای علمی در کشور ما در دهههای گذشته دانش آموزان ما تنها به سمت یک شغل خاص هجوم میبرند. اکنون خیلی از دانش آموزان آرزوی پزشک شدن دارند و شاید یک دهه گذشته خیلیها به دنبال مهندسی بودند. این عدم توازن نیز موثر است و در این امر نقش مهمی را ایفا میکند.
او ادامه داد: بنیاد ملی نخبگان همراه با وزارت علوم و معاونت علمی فناوری کار مهمی را در جهت حضور دانش آموزان المپیادی و مدال آوران برتر انجام داده است که این بچهها به سمت رشتههای مورد نیاز کشور بروند. در این راه نیز حمایتهای بسیار خوبی نیز در دوران تحصیل و پس از آن نیز برای اشتغال آنها در نظر گرفته و این حمایتها اکنون تنها مادی نیستند و به دنبال توانمندی سازی آنها نیز هستیم.
من خودم در دوره اوج شکوفایی و در یکی از درخشان ترین مدارس سمپاد 7 سال درس خوانده ام و با شرایط آنجا آشنایی دارم. هم دوره های بنده از بهترین های تاریخ این سازمان بودند که همگی به سمت رشته های تجربی و ریاضی سوق داده شدند.
مگر رسالت این سازمان " پرورش استعدادهای درخشان " نیست؟ پس ابتدا باید کشف استعداد کند و سپس آن را پرورش دهد. ولی متاسفانه در هر دو مورد به بی راهه رفته است.
آزمون های ورودی در عمل دانش آموزانی با تبحر بالای تست زنی را کشف می کند که این یک مهارت است و نه صرفا استعداد!
در هدایت و پرورش هم که سال هاست محدود به توسعه مهارت های تست زنی آن هم فقط در رشته های ریاضی و تجربی شده است.
رشته های علوم انسانی و هنر به کلی فراموش شده اند در حالی که نقش بسیار مهمی در مدیریت جامعه دارند.
آیا این به معنای نادیده گرفتن و حتی سرکوب استعدادها نیست؟!
اگر واقعا قصد و نیت اصلاح دارید، دانش آموزان مستعد در این رشته ها را هم جذب کنید و در رشته محبوبشان ، که در آن مستعد هستند، پرورش دهید.
به عقیده من با این کار امیدی هست که در آینده بخش مهمی از مشکلات و معضلات کشور حل شود.
شما نتظار دارید مردم فرزندانشونو بسپارن به آموزش و پرورشی که مشکلاتنش را با استخدام روحانی و قرارداد اقتصادی با حوزه حل میکند؟
مردم در کشوری زندگی کنند که مشکل ربا و بانکداری اسلامی - عربی شو میخواد با استخدام روحانی حل کند؟
یا اینکه مشکلات دانشگاهشو میخواد با سپردن امور به حوزه حل کند؟







