آیا مساله «پتروشیمی میانکاله» فقط به مازندرانی‌ها مربوط می‌شود؟

از بیستم اسفند ماه که سیدابراهیم رئیسی به مازندران سفر کرد، ماجرای ساخت پتروشیمی در میانکاله سرعت بیشتری گرفت. وزیر کشور کلنگ ساخت آن را ـ که موضوعش در دولت قبلی مطرح شده بود ـ به زمین زد و پیمانکار خیلی زود با دستگاه‌های سنگین به مرتع حسین‌آباد در میانکاله هجوم برد تا خیلی زود بیخ گوش یکی از بزرگترین و مهم‌ترین زیستگاه‌های حیوانات در ایران و جهان پتروشیمی بسازد.

از همان زمان تا کنون، یک کارزار مهم برای جلوگیری از ساخت این پتروشیمی به دلیل اثرات سوء محیط زیستی‌اش آغاز و در این میان اخباری هم منتشر شد که البته در واقعیت اثری از آن دیده نشد. برای نمونه خبرگزاری دولت، از دستور رئیس‌جمهور برای توقف پروژه خبر داد. رئیس سازمان حفاظت محیط‌ زیست اعلام کرد که عملیات ساخت متوقف شده و از نظر آنها اصلا کلنگی به زمین نخورده است. دادستان کل و داستان استان از توقف عملیات عمرانی سخن گفتند، ولی در این میان، پیمانکار با پشتکار زیادی در حال ساخت و ساز در منطقه است.

در برابر این گروه مخالفان، اما موافقان آن ـ که عمدتا از میان مسئولان مازندرانی هستند ـ تلاش دارند تا پروژه را همچنان پیش ببرند. در جدیدترین اظهارنظر در این زمینه به تازگی نماینده مردم ساری گفته که ماجرای ساخت پتروشیمی در میانکاله به کسی غیر از مردم مازندران ربطی ندارد. اشاره او مشخصا با کمپینی ملی برای جلوگیری از ساخت این پروژه است که از فعالان محیط زیستی تا سلبریتی‌ها و روزنامه‌نگاران سراسر کشور را درگیر کرده است.

علی بابایی کارنامی، نماینده مردم ساری و نائب رئیس کمیسیون اجتماعی در رابطه با موضوع احداث مجتمع پتروشیمی در ۵ کیلومتری تالاب بین المللی میانکاله گفته: ما قطعا مخالف توقف هستیم و معتقدیم که توقف پروژه، جفا در حق مازندرانی‌هاست. این مساله به غیر از مردم مازندران به هیچ کس ربطی ندارد که بخواهند دخالتی کنند.

این ادعای نماینده ساری تا چه میزان درست است؟ آیا می‌توان گفت مساله خشکی دریاچه ارومیه هم فقط به مردم آذربایجان غربی مربوط است یا فرونشست زمین در اصفهان تنها مساله اصفهانی‌هاست؟

نظر شما درباره این اظهار نظر چیست؟

ابعاد ملی ساخت پتروشیمی در میانکاله چیست؟

آیا توجیه موافقان که مدام بر ایجاد اشتغال از طریق ساخت پتروشیمی تاکید می‌کنند قابل قبول است؟