به گزارش تابناک، قاسمعلی فراست، نویسنده و منتقد ادبی و از داوران بخش داستان بلند و رمان چهاردهمین دوره جایزه ادبی جلال آل‌احمد در حاشیه اختتامیه این جایزه در گفت‌وگو با ایکنا درباره کیفیت آثار این دوره از جایزه جلال عنوان کرد: در لابه‌لای آثار داستان‌های خوبی بود و مهم این است که در بین نویسندگانی که شاید بعضی از آن‌ها خیلی سرشناس و معروف نبودند، استعدادهای قابل دفاعی دیده می‌شد و از این جهت که حس می‌کردم روز به روز استعدادها و قلم‌های جدید و قابل دفاع دیده می‌شود، برای من مایه خوشبختی بود.
فراست با بیان اینکه در بین آثاری که از نویسندگان مطرح و سرشناس هم به دبیرخانه چهاردهمین دوره جایزه جلال رسیده بود، کارهای خوب زیادی دیده می‌شد، اضافه کرد: متاسفانه محدودیت‌هایی در جریان داوری بود که کار را برای ما مشکل می‌کرد، که قسمتی از آن را به‌خاطر نیت پاک مسئول این جشنواره و رفاقتی کنار می‌آمدیم و به آن تن می‌دادیم، اما قسمتی هم باید دفاع می‌کردیم و پای آن می‌ایستادیم.
آثار برگزیده جایزه جلال به لحاظ ادبی و هنری قابل دفاع‌اند
این داور بخش داستان بلند و رمان چهاردهمین دوره جایزه ادبی جلال آل‌احمد ضمن اشاره به اینکه در مجموع مسئولین جشنواره و مدیران برگزارکننده جایزه جلال را همراه دیدم، عنوان کرد: یک مقدار محدودیت‌ها و فشارهایی از بالا بود اما سعی کردیم کتاب‌هایی انتخاب شود که هم به لحاظ ادبی و هنری قابل دفاع باشد و هم خیلی سفارشی انتخاب نشود؛ البته اینکه تا چه اندازه موفق بوده‌ایم را خدا می‌داند.
جشنواره‌های ادبی مردم‌نهاد قطعا موفق می‌شوند
فراست در ادامه و در بیان پیش‌بینی خود از ادامه جوایز ادبی مانند جایزه جلال عنوان کرد: جشنواره‌های ادبی مادامی که مردم‌نهاد باشند، قطعا موفق می‌شوند. اشکال جشنواره‌های داخل ایران این است که مردم‌نهاد نیستند و زیر سایه دولت قرار دارند.
وی افزود: اساسا نگاه دولت و حکومت به ادبیات و هنر باید نگاه فرهنگی باشد، یعنی موسسه یا نهاد مشخصی را معرفی، بودجه آن را تامین و اجرای کار را به آن‌ها واگذار کند، همان کاری که بسیاری از کشورهای دنیا انجام می‌دهند.
داور چهاردهمین جایزه ادبی جلال در ادامه دولتی بودن جشنواره‌ها را بزرگترین آسیبی خواند که به جشنواره‍ای ادبی و فرهنگی وارد می‌شود و افزود: امیدوارم ما به این باور برسیم که مراکز و موسسه‌های مردم‌نهاد برای همین کار ساخته شده‌اند تا هر کسی که در جشنواره نامزد یا تقدیر می‌شود، با افتخار اعلام کند که اسمش در جشنواره مطرح شده است، حتی اگر جایزه هم دریافت نکند.
فراست در پایان گفت: درصد خیلی بالایی از اینکه یک عده با شنیدن اسم جشنواره حاضر نمی‌شوند جایزه خود را دریافت کنند یا با اکراه این کار را انجام می‌دهند، به همین دولتی بودن جشنواره‌ها برمی‌گردد.
