تبدیل حوض‌های وضو به باغچه و افزایش نگرانی‌ها درباره گنجینه ملی!
البته این حوض‌ها بر اثر برخی قصورها، از آب خالی شده بودند؛ اتفاقی که موجب شده بود برخی در آن‌ها زباله بریزند یا به روایت مسئولان، محل کارتن خوابی افراد شود. دلایلی که ظاهرا برای تبدیل آن‌ها به باغچه کافی به نظر می‌رسید، اما نه برای کسانی که در عرصه گردشگری مسئولیت دارند.
به گزارش «تابناک»؛ از جمله انتصاب‌های پر سر و صدای دولتمردان در ماه‌های اخیر، انتصاب «سجاد نوروزیان» به سمت ریاست موزه فرش ایران بود؛ فردی که سال‌ها قبل، نام مستعار «چلمن سیزدهم» را برای خود برگزیده و از این روی انتصابش توسط عزت اله ضرغامی، وزیر میراث فرهنگی و گردشگری، موجب شکل گیری موج بزرگ واکنش‌ها شد و لقب این فرد را به ترند شبکه‌های اجتماعی تبدیل کرد.
با این شروع، جای تعجبی ندارد که موزه فرش و همه فعل و انفعالات پیرامون آن به شدت مورد توجه افکار عمومی قرار گیرد. ذره بینی که بسیاری به دست گرفتند و پیش از آنکه نیازمند استفاده اش شوند، خود را در معرض خبری عجیب دیدند؛ اینکه هفت حوض ورودی موزه (ورودی اصلی و مسدود شده موزه) با تصمیم چلمن سیزدهم به باغچه تبدیل شدند!
رویدادی که خبر و تصاویرش را همین مدیر نام آشنا (!) این گونه در صفحه شخصی اش در فضای مجازی مخابره کرد: «به همت شهرداری منطقه ۶ محوطه ورودی موزه فرش احیا شد!... این فضا چند دهه قبل وقتی حصار کشیدند، از حلقه معماری موزه خارج و وارد فضای شهری شد. اکنون نیز در محوطه موزه قرار ندارد...»
اما ایراد این اقدام چه بود و چرا تبدیل چند حوض به باغچه به سرخط خبر‌ها رسید؟ برای دریافتن پاسخ این سوال لازم است سری به گذشته بزنیم و روایت خلق موزه فرش را مرور کنیم که در ابتدا موزه قالیچه‌های شهری نام داشت و در ۲۲ بهمن ۱۳۵۶ افتتاح شد. مجموعه‌ای که «کامران دیبا» طراح آن بوده و کانسپت آن از وضو تا نیایش بوده است، به این صورت که هفت حوضچه یادشده، وضوخانه‌ای بودند که با پیاده راهی به سازه نمازخانه یا قبله نما می‌رسیده و قرار بوده روایتگر اعتقادات بافندگان فرش ایرانی باشد.
البته این حوض‌ها در نتیجه حصارکشی عجیب پیرامون این موزه و تغییر در ورودی آن در سال‌های گذشته، از کلیت اثر جدا شده و از آن مهم تر، در سال‌های گذشته بر اثر برخی قصورها، از آب خالی شده بودند. اتفاقی که موجب شده بود برخی در آن‌ها زباله بریزند یا به روایت مسئولان، محل کارتن خوابی افراد شود. دلایلی که ظاهرا برای تبدیل آن‌ها به باغچه کافی به نظر می‌رسید، اما نه برای کسانی که در عرصه گردشگری مسئولیت دارند.
نکته‌ای مهم که در اظهار نظر وزیر در خصوص این اتفاق نیز هویداست: «چون منزل من نزدیک موزه فرش است و برای قدم زدن زیاد حوالی موزه فرش می‌روم، می‌دیدم که ورودی موزه بسیار کثیف است، گربه‌ها از سر و کول هم بالا می‌روند و کودکان کار آن‌جا تجمع می‌کنند، درخواست کردم ورودی موزه را پاک کنند و دستور دادم بخشی از فضای گسترده محوطه موزه فرش را به بازارچه دائمی صنایع دستی تبدیل کنند.»
تقاضایی که به سرعت جامه عمل پوشید تا مشخص شود که نه وزیر و نه فرد منصوب وی، از چرایی ساخت این حوض‌ها اطلاعی ندارند و حتی نکوشیده اند چرایی خالی ماندن این حوض‌ها را هم مورد کنکاش و بررسی قرار دهند. تلاشی که اگر صورت گرفته بود، بی شک بازگرداندن این حوض‌ها به کاربری اصلی شان و حتی احیای ورودی اصلی موزه فرش در دستور کار قرار می‌گرفت؛ یکی از آن اموری که برای انجامش وزارت گردشگری تاسیس شده است!
نکته‌ای کلیدی که موجب شده بحق بسیاری نگران اوضاع در زیرمجموعه‌های این وزارت خانه شوند. وزارت خانه‌ای که می‌بایست در مسیر حفظ میراث‌های کشور و رونق و رشد گردشگری کشورمان با تکیه بر آن‌ها گام بردارد، اما اطلاعات حداقلی از آنچه در اختیار دارد، ندارد. وضعیتی که موجب شده بسیاری از خود بپرسند وقتی حوض‌های موزه تبدیل کاربری پیدا می‌کنند، آیا فرش‌های موزه از گزند تصمیمات سلیقه‌ای در امان هستند؟ دیگر میراث گرانسنگی که این وزارت خانه متولی مراقبت از آنهاست چه؟!
نگرانی‌هایی که باید منتظر ماند و دید آیا دولتمردان در مسیر رفع آن‌ها گام برمی دارند یا قرار است در سایه اقداماتی از این دست، روز به روز بیشتر شوند؟ رویدادی که وعده رقم خوردن آن داده شده و معاون میراث‌فرهنگی استان تهران از موقتی بودن تبدیل حوض‌ها به باغچه سخن گفته و تاکید کرده که «مجموعه حوض‌ها با رفع اشکالاتی که دچارش شده اند، احیا خواهند شد»، اما گذر زمان نیاز است تا مشخص شود که تلاشی برای فرار از انتقادات بوده یا بازگشت به مسیر درست!
غیر قابل انتشار: ۳
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۷
مثل اینکه افراد خاصی را در این کشور مدیر و رئیس می کنند که این همه پیشرفت می کنیم باش تا صبح دولتت بدمد * کین هنوز از نتایج سحر است: وزارت میراث فرهنگی و گردشگری جناب ضرغامی، ایا برای خودتان هم ثابت شد ه است ؟، که نباید عهده دار این مسولیت می شدید ؟؟
آن از پیشنهادتان در حفر چاه عمیق و کشت و زرع در اطراف و حاشیه ارامگاه کوروش کبیر در پاسارگاد بود !!!!
و اینهم از دادن مسولیت یکی از مهمترین موزه های فرش جهان و ایران به یک نفر که از خودتان کم اطلاع تر و نامناسب تر برای این مسولیت هستند!!!
کسی که خودش را با لقب ./... !!!!
نام نهاده و از عملکرد ها و وجنات و سکناتش هم نشان داده است که زیاد هم اشتباه نکرده اند ظاهرا!!!!!
شکر خدا که گوجه و خیار و کدو نکاشته اند. با این تفکر پیش بروند باید منتظر باشیم سال دیگر بر دیواره برج آزادی سبزه بکارند مردم بروند سیزده به در سبزه گره بزنند. شایسته سالاری موج می زند.....!!!! در همه دولتها فامیل بازی بوده است!! خیلی کار درستی انجام داده .مگه موزه فرش مسجده که نیاز به حوض وضو داشته باشد. بهتر است هر چیزی را در جایگاه خودش حفظ کنید تا حرمت ها هم از بین نرود .حوض وضو جایش در مسجد و امامزاده و حسینیه است نه جای دیگری حوضی که بجای آب وماهی،توش آشغال پفک ریخته باشندحالایکی بیادباغچه اش بکنه هم دربی دروپیکری توفیقی نمیکند!