افزایش نگران کننده مردان و زنان شیرخواره در ایران!
در کوچه‌پس‌کوچه‌های شهرهای ایران، در خانه‌های محقر روستاها و حتی در آپارتمان‌های شیک پایتخت، نسلی از جوانان در سکوت گرفتار آمده‌اند؛ نه درس می‌خوانند، نه کار می‌کنند، نه امیدی به آینده دارند. اینان، که در زبان جامعه‌شناسی «نیت» (NEET) یا عاطل و باطل خوانده می‌شوند، گویی در حاشیه زندگی سرگردان‌اند.
به گزارش سرویس اجتماعی تابناک، آمار بانک جهانی در سال ۲۰۲۲ نشان می‌دهد که ۳۸ درصد دختران و ۱۷ درصد پسران ۱۵ تا ۲۴ ساله ایرانی در گروهی قرار دارند که به اصلاح ایرانیان به آنها " عاطل و باطل" گفته می شود و از این پدیده به عنوان "شیر خواره سازی" جوانان یاد می کنند که تا میانسالی هم ادامه دارد.
نرخ عجیب
در ایران نیز نرخ NEET در سال‌های اخیر رشد داشته، به‌ویژه در میان زنان جوان و فارغ‌التحصیلان دانشگاهی. برنامه‌ریزی برای مهارت‌آموزی و اشتغال جوانان از راه‌حل‌های کلیدی برای کاهش این معضل است.
عدد ۳۸ درصد در دختران و ۱۷ درصد در پسران، ایران را در کنار کشورهایی چون آفریقای جنوبی و عراق، در رده‌های بالای انزوای اجتماعی جوانان قرار داده است.
سیمین کاظمی، جامعه‌شناس و پزشک، این پدیده را زخمی عمیق بر پیکر جامعه می‌داند. او می‌گوید: «این جوانان قربانی سیستمی‌اند که نه شغل به آنها می‌دهد، نه مهارت، و نه حتی امیدی برای فردا.» در ایران، دختران بیش از پسران در دام این انزوا گرفتارند. سیاست‌های نابرابر، نگاه مردسالار و اقتصادی که هر روز تنگ‌تر میشود، بسیاری از زنان جوان را از بازار کار رانده است. کاظمی می‌افزاید: «دولت هنوز کار را حق مردان می‌داند و زنان را به سایه خانه‌ها تبعید میکند. حتی وقتی زنی کار می‌یابد، با دستمزدی ناعادلانه و شغلی بی‌ثبات روبه‌روست که او را به یأس می‌کشاند.»
دو چهره متفاوت
این جوانان دو چهره دارند. در یک سو، دختران و پسران فرودست در استان‌های محروم‌اند که فقر و نبود امکانات، آنها را از مدرسه و کار دور نگه داشته است. دختران این مناطق، گاه سال‌ها در انتظار ازدواج، در خانه محبوس می‌مانند، بی‌آنکه روزنه‌ای به سوی آینده ببینند.
در سوی دیگر، جوانانی از طبقه متوسط‌اند که زیر چتر حمایت مالی خانواده، به «شیرخوارگی اجتماعی» گرفتار شده‌اند. اینان، با وجود امکانات، نه انگیزه‌ای برای تحصیل دارند و نه میلی به کار. کاظمی این گروه را «مصرف‌کنندگان منفعل» می‌نامد که تا میانسالی به خانواده وابسته‌اند و هیچ سهمی در ساختن جامعه ندارند.
پیامدهای ناگوار
پیامدهای این بحران، چون سایه‌ای سنگین بر آینده ایران افتاده است. افسردگی و اضطراب در میان این جوانان بیداد میکند. کاظمی هشدار می‌دهد: «وقتی جوانی نه هدفی دارد و نه جایی در جامعه، به تدریج از درون فرومی‌ریزد. این فروپاشی فردی، به نارضایتی اجتماعی می‌انجامد.» افزایش جرم، مهاجرت نخبگان و حتی گرایش به خودکشی، تنها بخشی از هزینه‌هایی است که جامعه امروز می‌پردازد و فردا سنگین‌تر خواهد پرداخت.
برای گریز از این بن‌بست، نیاز به اراده‌ای ملی است. باید قوانین تبعیض‌آمیز اصلاح شود، آموزش‌های مهارتی گسترش یابد و فرهنگ وابستگی به خانواده جای خود را به استقلال مالی بدهد. دولت باید اشتغال زنان را نه امتیازی برای آنها، بلکه ضرورتی برای اقتصاد کشور بداند. کاظمی تأکید میکند: «اگر امروز چاره‌ای نیندیشیم، فردا با نسلی روبه‌رو خواهیم بود که نه مهارتی دارد، نه امیدی، و نه اعتمادی به جامعه.»
این جوانان، قربانیان خاموش سیستمی ناکارآمدند. اگر این زخم درمان نشود، ایران در آینده‌ای نه‌چندان دور، با جامعه‌ای روبه‌رو خواهد شد که در آن نه‌تنها سرمایه انسانی از دست رفته، بلکه انسجام اجتماعی نیز ترک برداشته است. این زنگ خطر، امروز برای همه ما نواخته شده است.
تابناک را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید
این سیاست خود نظام هست که زنها باید بشینن تو خونه و بچه بیارن و بچه داری کنن!!! 
| 
دقیقا وظیفه زن همینه ، اینو خدا برا زن خواسته ،. | اختیار دارید، الان هر اداره ای میری بیشتر کارمندان زن هستند، دیگه باید آقایون بچه بزایند و بنشینند تو خونه بچه شیر بدن | ما که تو اداره ها میریم از هر 3 نفر دو نفر زن هستن .این آمار رو از کجا آوردی؟
چرا مقاله ات مرد ستیز هست؟
کار و حقوق برابر میخوای؟ باشه نصف کارگران معدن زن باشن. نصف رفتگران شهرداری زن باشن نصف عمله و بناها زن باشن نصف کارگران کشتی های تجاری بین کشوی بین قاره ای زن باشن و .. اونوقا بیا از حقوق برابر اجتماعی حرف بزن
| خواهش میکنم با برداشت سطحی و غلط، موضوع به این مهمی را به سخره نگیریددر اینترنت سرچ کنید و کلیپ حضور خانم مبینا نعمت زاده در یکی از برنامه های تلویزیونی را ببینید که در آنجا اظهار میکند که حتی توانایی چای ریختن را هم ندارد
این قهرمان المپیک ماست، وای به حال بقیه
یا پسرهایی که توانایی نان درآوردن را ندارند
آینده پر ابهامی در انتظار داریم
| اگه این سیاست بود که من خودم دست این نظامو میبوسیدم | خدا خودش به تو گفت ؟ بنده با ۴۰ سال سن و ۱۸ سال سابقه کار و تخصص دقیقا ۸ ماهه که بیکارم. اونوقت انتظار داری ۱۷ ساله الان سرکار باشه؟ اقتصاد کوچیک و فشل توانایی تولید شغل نداره چون ظرفیتش نیست | ببخشید ولی همون تخصصت بلای جونت شده .واقعا ننگه یه مرد 8 ماه بیکار باشه.(احساس کردم آقا هستید) | ناشناس ساعت 09:28 که نوشتی "ببخشید ولی همون تخصصت بلای جونت شده... " اگر خودت تخصص خاصی نداری برای بقیه رجز نخون. ممنون سلطان | دقیقا درست میگه، اگر در راستای تخصص خودتون کار پیدا نمی کنید، کار که عار نیست! شغل دیگهمن همین جا اعلام میکنم به هرکسی که بیکار است می توانم شغل آبرومند معرفی کنم!
با کارفرماهای بسیاری در ارتباط هستم که مشکل نیروی کار دارند
اول سیاست را درست کنید. اقتصاد درست میشود. | در بر روی همان پاشنه می چرخد 
من یک مهندس هستم و یک طرح خوب واسه بهبود ترافیک دارم. ندیدم در شهری در دنیا اجرا شده باشد.خب، حالا بنظرت برم خیابون ها رو جارو بکشم یا اول طرح رو به مسوولین بگم بعد برم خیابون ها رو جارو بکشم سهمیه ای؟
| شما طرح خود را در چارچوب یک پروپزال (آنچه در کل دنیا رخ می دهد) به شهرداری ارائه دهید و یا از طریق یک شرکت مهندسین مشاور صاحب صلاحیت به شهرداری و فرمانداری ارائه کنیداگر به شما گفتند نه و دلایل فنی هم آوردند! فکر کنم باید شغل دیگری را انتخاب کیند
ما دهه هفتاد یا داریم با حقوق ۱۵ت زنده میمونیم ولی دهه ۸۰ حاضر نیستن کار کنند.فقط دنبال خوشگذرانی و کافه رفتن هستن.حق هم دارندهرچقدر کار کنی به سطح رفاه نمی‌رسی با این درآمد ها
| آسیاب به نوبت وقتی زنان از عشق واقعی خود که عشق به تربیت نسل کارآمد و پویا است عار دارد باید هم گوشه ای بنشیند.در خانه ای که حتی غذای ساده از بیرون خریده می شود و همه چیز حاضر و آماده و اینترنتی گرفته می شود دیگر کاری نمی ماند برای درمان این مشکل باید این کار به شان من نیست ،حاضری هست ،کی حوصله داره و....درمان بشه .کار قبل از آنکه منفعت مادی داشته باشد فرد را از پوچی .نا امیدی ،و هرز رفتن استعدادها رها می کند .باعث خلق ایده ها و خود باوری می شود .فکر کمک از بیرون را از سر خارج کنید .چشمه زندگی باید از درون بجوشد .خودتان و استعدادهای خدایی را دریابید . واقعا تا حالا به این فکر کردید که هدف انسان اینه که ده تا بیست سال درس بخونه سی تا چهل سال کار کنه و بعد بمیره؟ هر کس این اصل رو رعایت نکنه میشه عاطل و باطل؟ و شیرخواره؟ قبل از انقلاب صنعتی هر کسی یه زمینی داشت اقای خودش بود و برای خودش کار میکرد. الان فقط بردگی مدرنه اینجور درس خوندن و کار کردن بی ثمر و بی هدف. سطح دستمزدهارو ببین. فقط فرسوده و فرتوت میشی بدون اینکه به چیزی برسی این همه ثروت ولی مدام میگید آب نیست برق نیست پول نیست همه چی هست زیادم هست خیلی بیشتر از زیادم هست مشکل جای دیگه است | دنیای سرمایه داری از قرن 17 به بعد از انسانها برده ساخت مدارس دانشگاهها کارخانه ها شرکتها همه در جهت برده داری هستند. تو بیشتر کار کن تا سرمایه دار پورشه بخره یک حقوقی بت میدن اگر بر فرض بتونی بری سرکار ، که رفت و آمد و هزینه لباس و غذای بیرون و ... کم کنی ازش یک چیزی هم بدهکار میشی ، آخر هم باید هر روز یک آدم بی سواد بی فرهنگ رو که یک شبه پولدار شده رو تحمل کنی ، همین تابناک بخونی به صرفه تره بدبختانه ایران داره بسرعت به سمت پیری میره حالا فکر کن 10 یا 20 سال بعد چی میشه ... یه جامعه فقیر و پیر و عاطل و باطل همه این جا از دولت ایراد گرفتن و از جامعه.هیچ کس تربیت مزخرف و گند و رسیدگی بیش از حد و غیرطبیعی پدر و مادر از نوجوان و جوان و میانسال های توی خونه رو مقصر نمیدونه!؟
این که حتی به بچه یاد نمی‌دن احترام به بزرگتر، ارزش های اخلاقی، روحیه تشکر و و و و... چرا باید دولت یهو چنین موجود مصرف‌کننده بی ادبی رو ببره سر کار با دعوتنامه؟!
والا من و دوستانم هم دهه هفتادی هستیم. تلاشمونو کردیم و داریم میکنیم تا جایگاه پیدا کنیم در اجتماع و محیط کار و مفید باشیم.
چرا نمیگین پدر و مادرا فقط به بچه ها تیپ زدن و پرروگی (به اصطلاح خودشون از پس‌خودشون بر اومدن) و بی احترامی و تن لش بودن رو یاد دادن؟!!!
پدر و مادر کسانی هستن که بچه تا هجده سالگی بیش از نصف روزش رو با اون ها میگذرونه، نه کس‌دیگری. لطفا مقصر اشتباهی گم نشه و آدرس اشتباه ندین
سایت تابناک از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.