بازدید 13983

چرا مسئولان اصرار دارند انگلیسی یا عربی حرف بزنند؟

انتشار فیلم سخنرانی علی سلاجقه، رئیس جدید سازمان محیط زیست، به زبان انگلیسی در نشست جهانی آب‌وهوایی سازمان ملل واکنش‌برانگیز بوده است؛ به‌طوری‌که آن را سخنرانی به انگلیسی با لهجه جدید یا دست‌وپا شکسته توصیف کرده‌اند.
کد خبر: ۱۰۸۷۵۸۰
تاریخ انتشار: ۲۳ آبان ۱۴۰۰ - ۰۹:۴۹ 14 November 2021

به گزارش «تابناک» به نقل از روزنامه شرق، البته این نخستین‌بار نیست و احتمالا هم نخواهد بود که یک مقام سیاسی یا اجرائی بدون تسلط به زبانی غیر از فارسی، اصرار به صحبت به آن در یک نشست خارجی دارد؛ اما ماجرا واکنش دوگانه جریان اصولگرایی به این اتفاق است.

زمانی زبان انگلیسی نامفهوم صادق خرازی دستمایه کنایه رسانه‌های این جریان بود. سال 94 سایت مشرق تیتر زد: «نحوه‌ انگلیسی صحبت‌کردن دیپلمات ارشد اصلاح‌طلب!». بعد هم نوشت که «حضور صادق خرازی در نشست سیاست خارجی برلین و نحوه سخن‌گفتن او در اثنای این نشست موجب تعجب ناظران شده است. صادق خرازی که تنها طرف ایرانی شرکت‌کننده در این نشست بود، با سطح بسیار پایین از زبان انگلیسی به پاسخ به سؤالات می‌پردازد. سخنان خرازی به زبان انگلیسی از لحاظ واژگان و گرامر به قدری مغلوط و مخدوش است که مخاطبان را به شک می‌اندازد چگونه ایشان به‌عنوان یک دیپلمات عالی‌رتبه شش سال نماینده دائم ایران در سازمان ملل و ساکن ایالات متحده آمریکا بوده‌اند؟!».

این در حالی است که همین رسانه‌ها وقتی ویدئوی عربی حرف‌زدن وزیر خارجه فعلی، امیرعبداللهیان، منتشر شد، شروع به توجیه کردند و قضیه را به یک تفاوت لهجه صرف تقلیل دادند. این در حالی بود که کاربران شبکه‌های اجتماعی عربی حرف‌زدن امیرعبداللهیان را با حرف‌زدن مرحوم فتحعلی اویسی در نقش آقای کاووسی در سریال شهر قشنگ مقایسه کرده بودند و ویدئوی هر دو را کنار هم بازنشر می‌کردند.

علی مطهری هم در توییتی نوشته بود: ‌عربی صحبت‌کردن جناب امیرعبداللهیان در اجلاس بغداد که اکثر میهمانان عرب بودند، کار بسیار خوبی بود؛ اما ای کاش متن نطق ایشان قبلا از سوی یک استاد زبان عربی اعراب‌گذاری می‌شد تا دقیق خوانده شود.

خبرگزاری مهر هم یادداشتی در پاسخ به واکنش‌ها منتشر کرد و نوشت: «بعضی از ایرانی‌ها اصرار عجیبی دارند که وقتی زبان انگلیسی را یاد می‌گیرند، حتما به لهجه بومی آمریکایی یا بریتانیایی صحبت کنند. حتی کتاب‌ها و دوره‌های آموزشی بسیاری هم وجود دارد که سعی می‌کند بومی‌شدن را به زبان‌آموز یاد بدهند. بعضی از اهالی خاورمیانه علاقه دارند با همان مو و چشم مشکی خاورمیانه‌ای، وقتی در جامعه‌ای انگلیسی‌زبان قرار می‌گیرند، لهجه‌شان را بومی جلوه بدهند. دقیقا همان رویکردی که در فرهنگ ایرانی خودمان در مقابل لهجه‌ها وجود داشت. حسین امیرعبداللهیان یک ایرانی است که زبان مادری و اولش فارسی است و این مسئله طبیعی است که وقتی به زبان دومی صحبت می‌کند، لهجه فارسی‌اش داد بزند! مسئله‌ای که بین جوامع عربی هم مثل جوامع انگلیسی پذیرفته شده است و در حرف‌زدن کارشناس‌های خارجی برنامه‌های عربی هم بسیار دیده می‌شود».

همین اتفاق درباره یکی از نماینده‌های مجلس فعلی هم رخ داده است. رسانه‌ها نوشتند علی خضریان، نماینده تهران در مجلس که سال گذشته با تلفظ اشتباه دو کلمه اِنی ور (Anywhere) و اِنی تایم (Anytime) در فضای مجازی خبرساز شده بود، یک سال بعد به منظور نشان‌دادن تسلط خود بر انگلیسی دوباره به میدان آمد و در شبکه افق وقتی می‌خواست از سلسله‌ گزارش‌هایی در واشنگتن‌پست خبر بدهد که پس از پیروزی انقلاب اسلامی منتشر شده، از عبارت بی‌معنای How Lost Iran استفاده کرد و گفت عنوان این گزارش‌ها این بوده است!

سایت انتخاب هم دیروز به همین مسئله اشاره کرده و نوشته که بیل برنز، مرد پشت پرده توافقات هسته‌ای ژنو در بخش‌هایی از کتابش روایتی از اولین مذاکرات محرمانه با ایران را این‌طور شرح داده است :«جلیلی در پایان سخنانش برگه‌هایی از تفاهم شفاهی ایران در اختیار اعضای مذاکره‌کننده گذاشت. عنوان نسخه انگلیسی این برگه‌ها غلط املایی داشت. آنها به جای اینکه در بالای برگه بنویسند Non paper (به معنای تفاهم شفاهی) نوشته بودند None paper (معنای لغوی‌اش می‌شود: هیچ کاغذی نیست). البته به‌زودی معلوم شد که همان عنوان اشتباه بیشتر برازنده آن کاغذ بوده است. سولانا و باقی ما نگاهی سریع به متن ارائه‌شده انداختیم. ناگهان نماینده فرانسه آهی کشید و غرغرکنان زمزمه کرد: مزخرف است».

چرا به انگلیسی حرف زدن اصرار دارند؟

علی‌محمد بیدارمغز، کارشناس ارشد تشریفات، درباره اصرار سیاسیون به انگلیسی حرف‌زدن درحالی‌که به آن تسلطی ندارند، به سؤالات «شرق» پاسخ داده است.

آقای بیدارمغز به نظر شما چرا مقامات سیاسی ما اصرار به صحبت به زبانی دارند که بر آن مسلط نیستند؟
تسلط به زبان در دنیای دیپلماتیک خیلی مهم است. سازمان ملل شش زبان رسمی دارد. اسپانیایی، عربی، روسی، چینی، انگلیسی و فرانسه. قاعده بر این است که دیپلمات‌ها به یکی از این شش زبان مسلط باشند و در ملاقات‌ها یا همایش‌ها یکی از این زبان‌ها را بدانند. کشورهای دیگر مثل ایران راهکاری که یافته‌اند، این است که به فارسی حرفی می‌زنند و یک همکار عضو هیئت سخنرانی یا سفارتخانه آن را به یکی از این زبان‌های بین‌المللی برمی‌گرداند؛ اما برخی ایرانی‌ها هستند که فکر می‌کنند زبان بلدند و اصرار دارند که انگلیسی یا عربی حرف بزنند. واقعیت این است که دیپلمات‌ها باید به زبان ملی سخن بگویند و گفته‌های‌شان به یکی از شش زبان رسمی و البته بیشتر به انگلیسی، ترجمه شود.

این کار البته سه خاصیت دارد: اولا وقتی مقام ایرانی فارسی حرف می‌زند، می‌تواند آن را مدیریت کند؛ چون بر دستور زبان مسلط است. دوم اینکه وقتی همکارش ترجمه می‌کند، می‌تواند حرف‌های خودش را گوش کند. البته اگر انگلیسی‌اش خوب باشد و اگر جایی اشتباه ترجمه می‌شود، آن را بین ترجمه، اصلاح کند. سومین مورد که خیلی مهم است، این است که گاه پیش می‌آید که یک دیپلمات حرفش را عوض کند. وقتی مستقیم به انگلیسی یا زبان خارجی حرف می‌زند، نمی‌تواند گفته‌اش را انکار کند؛ ولی وقتی ترجمه می‌شود، می‌تواند بگوید که اشتباه از مترجم بود و من این را نگفتم.

در طول سال‌های کارم بارها با کسانی روبه‌رو شدم که انگلیسی خوب بلد نبودند و اصرار داشتند که انگلیسی حرف بزنند. یک بار یکی از این مقامات آمده بود سازمان ملل و اصرار داشت انگلیسی حرف بزند. وقتی گوش می‌کردیم می‌دیدیم که هر لغتی را بلد نبود تلفظ کند، از رویش رد می‌شد. یک بار یادم هست که در ازمیر یک نشست منطقه‌ای برپا بود. معاون سازمانی که من آنجا کار می‌کردم، اصرار داشت که در این نشست انگلیسی حرف بزند، بعد فهمیدیم سطح زبانش بسیار ساده و خیلی ابتدایی است. برای همین ما قانعش کردیم که فقط یک جمله را در همان ابتدا به انگلیسی بگوید که «صحبت‌های من را آقای بیدارمغز به استماع شما می‌رساند».
برای گفتن همین یک جمله کلی با او تمرین کردیم تا بتواند آن را تلفظ کند و بقیه صحبت‌هایش را من برای بقیه ترجمه کردم.

این مسئله بلدنبودن زبان و اصرار به صحبت به آن در سایر کشورها هم نمونه‌ای دارد؟
بله، در برخی کشورهای دیگر هم دیده‌ام که این مشکل هست. چیزی که باید به آن توجه شود و نمی‌شود، این است که مهم انگلیسی حرف‌زدن نیست؛ بلکه یک دیپلمات یا هر مقام دیگر باید به گونه‌ای حرف بزند که مفهوم حرف‌هایش کامل شنیده شود. دیگران بفهمند چه می‌گوید و چه می‌خواهد. زبان برای تفهیم و تفاهم است.

این اتفاق‌ها آیا به حیثیت یک کشور لطمه نمی‌زند؟
قطعا آسیب می‌زند. هدف از حضور و سخنرانی در مجامع، تبیین اهداف کشور و شرح مواضع و خواسته‌ها است. وقتی یک نماینده نمی‌تواند خوب حرف بزند، حضورش چه خاصیتی داشته است؟
در بین مقامات سیاسی به نظر می‌رسد نمونه مشخصی که تسلطش بر زبان انگلیسی بسیار مورد توجه بود، وزیر سابق خارجه آقای ظریف است. ظریف انگلیسی‌اش خیلی خوب بود. سال‌ها آمریکا بود و آنجا تحصیل کرده بود.

ببینید زبان سه قسمت است: یکی بخش مکالمه است. دوم اینکه به دستور زبان مسلط باشیم و سوم مبدأ و مقصد را بدانیم. یک جمله را ما در فارسی به شکلی می‌گوییم؛ اما در زبان مقصد به شکلی دیگر گفته می‌شود. باید فرهنگ زبان مقصد را بدانیم و عامل مهم بعدی این است که با رعایت کامل احترام به مخاطبان حرف بزنیم؛ چون این سخنرانی‌ها در تاریخ می‌ماند.

سلام پرواز
خیرات نان
بلیط اتوبوس
تبلیغات تابناک
اشتراک گذاری
نظرات بینندگان
غیر قابل انتشار: ۳
در انتظار بررسی: ۵
انتشار یافته: ۴۳
کسی هم که مثل خود آمریکایی ها روون حرف می زنه و خود آمریکاییها دشمن دانا می دوننش ، بهش هزار تا چیز می چسبونید و میذاریدش کنار ، آدم یاد دوران گالیله می افته ، بله در مورد جواد ظریف گفتم !
دقیقا به همان دلیل که خودشان را لایق این پست (و حتی بالاتر) می پندارند. اعتماد به نفس کاذب.
پاسخ ها
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۱:۵۳ - ۱۴۰۰/۰۸/۲۳
احسنت
حسین
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۴:۲۸ - ۱۴۰۰/۰۸/۲۳
احسنت
ناشناس
| Germany |
۱۵:۱۶ - ۱۴۰۰/۰۸/۲۳
هلو مستر هاو آر یو
میخواهند اقامت بگیرند بعد توانایی نمره گرفتن در آزمون بین المللی زبان را هم ندارند، از این طریق میخواهند ثابت کنند که انگلیسی بلد هستند.
بی کمالی های انسان از سخن پیدا شود/پسته بی مغز چون لب واکند رسوا شود..... خداروشکر روز به روز سران جبهه اقلیت دارند بیشتر خودشونو رسوا می کنند!!خیر است.....
متاسفانه بخاطر فرهنگ غلط گذشته که چند زبان بلد بودن رو شخصیت وسواد بیشتر میدانستند وگرنه اشخاص و مسوولین کشورهای پیشرفته مثل پوتین و رییس جمهور چین ومرکل و.... هیچکدام به زبان دیگری در مجامع صحبت نمیکنند
پاسخ ها
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۲:۱۴ - ۱۴۰۰/۰۸/۲۳
فرهنگ غلطی نیست... چند زبان بلد بودن همیشه نشانه سواد بیشتر و هوش بیشتر هست...خودت رو نزن به کوچه علی چپ...
ناشناس
| Germany |
۱۵:۲۱ - ۱۴۰۰/۰۸/۲۳
فرهنگ غلط اینه که بی سوادباشی و شغلی رو که شایستگیش رو نداری بگیری در ضمن هر چیز با ضد خودش شناخته می شه بادیدن این اشخاص بی سواد قدر امثال ظریف شناخته میشه
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۵:۲۵ - ۱۴۰۰/۰۸/۲۳
استاد بزرگوار!!! کسی که یه زبان بلده،یه نفره،کسی که چند زبان بلده چند نفره.
ما تهی شدیم
از علم از دانش
از لیاقت
از شایستگی
از میهن دوستی

و پر شدیم
از فساد
خودخواهی
بی غیرتی
وطن فروشی
ادعا
دروغ گویی
ترجیح منافع شخصی بر وطن
و....
پاسخ ها
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۲:۴۸ - ۱۴۰۰/۰۸/۲۳
درود بر شما
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۴:۳۶ - ۱۴۰۰/۰۸/۲۳
جقدر خود تحقیری ؟ نوبر ه
دیپلماتی که زبان خارجه نمی داند همان ایران بماند و فرماندار بشود بهتر است طرف شش ساله ٱمریکا است زبان انگلیسی بلد نیست! خوب کند ذهن است
البته سوال اینجاست که انهایی که مدتیست روی زبان مانور می دهند و از قضا انگلیسی را از امریکاییها و برتانیاییها هم بهتر حرف می زنند ! چرا یکهو در مورد افتضاح اقتصادی هشت سال قبل لال شده اند . نکنه با این قضیه انگلیسی می خواهند افتضاح خودشان را در اقتصاد مخفی کنند . البته انگلیسی حرف زدن بقیه را هم دیده ایم .
پاسخ ها
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۱:۲۶ - ۱۴۰۰/۰۸/۲۳
شما که خدا رو شکر لال نیستی
کسی که انگلیسی نمی دونه وحرف میزنه قطعا اقتصاد هم نمی دونه و پست گرفته حدااقل سواد مدارک دانشگاهی بالا تسلط به زبان هست
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۲:۱۴ - ۱۴۰۰/۰۸/۲۳
مگه مسابقه است؟ حالا چون اونا افتضاح بار آوردن این ها هم باید افتضاح بار بیاورند؟
سایر مقامات هم باید انگلیسی بدانند ولی وقتی سواد فقط در حد کلاس ششم ابتدایی هست چه انتظاری دارید. وزیر خارجه صد در صد باید مسلط به انگلیسی باشد ان هم روان و بدون لهجه قابل تمسخر. مثل آقای ظریف که واقعا تنها وزیر خارجه ای بود که به انگلیسی تسلط کامل داشت و حرفهای طرف مقابل را متوجه میشد. نه مثل الان و دوره های قبل از ایشان که متوجه نمیشوند طرف مقابل چه میگوید و نتیجه بدی برای مذاکرات دیپلماتیک دارد چون موضوع را متوجه نشدند
کمترین نتیجه ی مدرک ها و پست های با سهمیه
برای خنده. هم ما خندمان می گیرد و هم دیگران اما خنده ما از روی غصه و شدت ناراحتی است و دیگران تمسخر
وای بر مملکتی که تازه به دوران رسیده ها بر ارکانش سوار شوند.
پاسخ ها
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۵:۴۸ - ۱۴۰۰/۰۸/۲۳
43 ساله سوارند تو میگی تازه رسیده
یک آلمانی یا فرانسوی رو اگر بکشند انگلیسی حرف نمی زنه. پس لطفا زبان ملی خودمان را گرامی بداریم.
پاسخ ها
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۲:۱۳ - ۱۴۰۰/۰۸/۲۳
زبان المان و فرانسه رو هم لابد میدانی جایگاه بین المللی اش کجاست؟؟؟؟؟؟؟
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۲:۴۵ - ۱۴۰۰/۰۸/۲۳
پس چرا همه مردم ایران را مجبور می کنید فقط و فقط فارسی بنویسند و حرف بزنند
وقتی طرف با سهمیه و رانت مدرک میگیره و بعد با پارتی بهش یه منصبی میدن همین میشه ،شایسته سالاری نیست فامیل بازیه طرف اگر تو یه سیکل سالم باشه نهایتش مسئول دو نفر میشه سر و صدا نکنند نه اینکه وزیر و سفیر بشه و ابروی یه مملکت رو ببره زیر سوال
در اینکه این آقا و آن آقا سواد انگلیسی و عربی حرف زدن را ندارند (بر خلاف ادعایشان) که شکی نیست ، اما چه کسی گفته که شما می توانید انگلیسی را به لهجه ایرانی سخن بگویید ،
اگر منظورتان ادای صحیح کلمات است که باید یاد بگیرید درست و شمرده صحبت کنید ، همانند میزان تسلطی که جواد ظریف داشت
به نظرم سوال اصلی لهجه یا دانش زبان ایشان نیست . سوال اصلی این است که ایشان چگونه با این دانش زبان فوق دکتری از کشور آمریکا گرفتند ؟
همان فارسیشان را درست صحبت کنند وبیش از این آبروی ایران را نبرند.
دولت مردمی ایران قوی؟ با این بی آبروییها حتما قوی خواهیم شد
متاسفانه سواد گفتاری ونوشتاری این روز اکثر دارندگان مدارج تحصیلی در حد واندازه مدرکی که دارند نیست.واین بیانگر ضعف در نظام آموزشی. وجودرانتهای تحصیلی مثل سهمیه ها وبورسیه ها. واز همه بدتر فروش پایان نامه ها ومقالات علمی وتخصصی میباشد.در دوران تحصیل ما اکثر استادان دانشگاه که عنوان دکتر داشتند معمولا صاحب چند تالیف در رشته خود بودند.که این تالیفات عمدتا کتب مرجع بودند.اما شور بختانه بعضا دیده میشود که دارندگان مدارج امروزی حتی در نگارش مکاتبات اداری ساده هم دچار لغزش املایی وانشایی هستند
سلاجقه را از دوران دانشجویی می‌شناسم. ایشان حتی فارسی را هم بسیار غلیظ حرف می‌زد و روی صدای‌های خاص تکیه بیش از حد دارد. دانشجویانی هم که برای اولین بار سر کلاس ایشان می‌نشینند از لهجه ایشان جا می‌خورند! حالا انگلیسی صحبت کردن که جای خود!
آی امه بلک بورد. گود گود اوکی
چون می‌خوان بی‌سروته بودن حرفاشونو پشت اختلاف زبان و فرهنگ قایم کنن.
یکی از اساتید ادبیات انگلیسی گفت حتی آقای ظریف هم افتضاح انگلیسی صحبت می کرد‌.
پاسخ ها
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۷:۰۳ - ۱۴۰۰/۰۸/۲۳
بی خود کرد ظریف انگلیسی اش خوب بود خود انگلیسی ها هم قبول داشتند بنده به عنوان کسی که 25 ساله انگلیسی می نویسم این ادعا را می کنم
چون براشون مملکت مهم نیست چرا که با این کار آبروی مملکت می برند.
شرط اصلی یک دیپلمات وابسته نبودن ، شهامت داشتن برای دفاع از منافع کشورش ، اشتایی با قوانین و با هوش بودن است . زبان یک ابزار ارتباطی است مانند زبان بدن . اقای ظریف زبانش خوب بود ولی هوش لازم برای حفظ منافع کشور نداشت مذاکرات برجام و نتیجه اش که بدون تضمین ان را پذیرفته اند بر همگان مشهود است
فقط فامیلیه آقای بیدار مغز !
اصلا بحث سواد به کنار ، موضوع درک و شعوره ، برادر من ! وقتی توان انجام کاری را نداری چرا باید آبروی خودت و ملت را در جایی به آن مهمی ببری
در یکی از کشورهای اروپایی درس میخواندم چند دانشجوی دکترای بورسیه از ایران آمده بودند و اصلا مدرک زبان نداشتند!حرف زدن که دیگه بماند. بعدا معلوم شد که جزو بورسیه های غیر قانونی بودند که البته الان یکیشان در دانشگاه تهران دانشیار است(به مدد مقالات دانشجویان ارشد و دکترا) و دیگری در تربیت مدرس هیات علمی است!
چون تو مملکت فقط به ادعا بها میدن اونا فکر کردند همه جای دنیا اینجوریه .
برچسب منتخب
# ماه رمضان # عید نوروز # جهش تولید با مشارکت مردم # دعای روز هفدهم رمضان