خداحافظی آقای خاص با دنیای کشتی

دست بوس استاد هستيم. هركجا هست خدايا سلامت دارش.

زنده باد مربی بزرگ بنا

شما کشتی فرنگی را درایران زنده کردی و الل همین چند مدال را هم نداشتیم

محمد بنا از خاطره ها نخواهد رفت؛ او در برابر دور بین تلویزیون گریه کرد و بسیاری از مردم را گریه انداخت. او محبوب تمام کشتی گیرانش و مردم است. اما فراموش نکنیم که بعد از لندن بر با او همان کم محبتی شد که با مربی تکواندو آقای مهماندوست شد. بقولی مگر به او چه داده شد که از او انتظار سه طلای دیگر داشتند؟ اما در مورد مربی عزیز کشتی آزاد آقای خادم نیز باید گفت :ایشان هم روی حریف ژاپنی و قهرمان ازبک -که با یک لنگ و پس لنگ یزدانی عزیز را قافل گیر کرد- کار نکرده و کشتی حریفان را برای کشتی گیران ما تحلیل نکرده بود. از زمان بالابادزه روس (حریف حبیبی)، و تاجیک، درکشتی دنیا ما لنگ کار بر جسته نداشتیم و همین بود که آقای خادم باید به یزدانی می گفت. به هر روی کسی نمی تواند طلب کار آقای بنا باشد. من به عنوان یک دوست دارکشتی و جودو دست بنای عزیز را می بوسم.

حیف این مربی اگر قدرش رو بدونن و دستش رو باز بزارن می تونه 2020 رو با مدال بترکونه.

محمد بنا بزرگ مرد کشتی فرنگی جهان است
دمت گرم که پشت همکاران کادر فنی و کشتی گیر ها را خالی نکردی و گفتی تقصیر از محمد بناست
محمد بنا مقصر است چرا که در المپیک لندن عملکرد فوق العاده ای داشت و الان هیچکس به کم قانع نیست
تو مقصری مرد بزرگ به دلیل دستاورد بزرگ المپیک لندن

بنا ، باید می فهمید که اعضای تیمی که در المپیک قبل توانست با کسب 3 مدال طلا کولاک کنند ، جوان و جویای نام نیستند و حریفان و ناداوران هم برای آنان شمشیر را از رو بسته اند. فرصت جایگزینی جوانان شایسته را از دست داد و در باد پیروزی شگرف تیم ملی در المپیک لندن خوابید اما در ریو ، حریفان بچه های نجیب ایران، حتی با خشونت و حرکات غیر ورزشی بدنبال شکست ایران بودند که نمونه اش کشی رضا یزدانی با کشتی گیر چینی بود. در هر حال هر آمدنی ، رفتنی هم دارد و بنا هم میتواند از علم و تجربه اش در سنگر دیگری خدمت کند

دمت گرم بنا...
واقعا لندن استثنا بود و قیاس با لندن درست نیست اما خوشحالم با این بزرگی و خضوع کناره گیری کرد
درود بر تو آقای خاص و ممنونیم چه بخاطر نتایج ریو چه لندن

امیدوارم نذارن که آقای بنا از کشتی برن

سلام، من یک جمله از سخنان جناب بنا را صد در صد باور می کنم و تصمیم ایشان را می ستایم و آن جمله عبارت است از "اکنون پدرم مریض است و می‌خواهم به او رسیدگی کنم". با بقیه سخنان او کاری ندارم . جمله پیش به من روحیه می دهد چون من نیز شغل و کاری متوسط داشتم. وقتی دیدم که باید کنار پدرم باشم ازنام و عنوان و لقب و حایگاه و امتیازها داوطلبانه با فراغ بال گذشتم تا بتوانم به پدرم خدمت کنم. البته من هم این اواخر موفقیت کاری چشمگیری نداشتم و از عملکرد خودم ناراضی بودم.

باید از تجارب ارزشمند امثال محمد بنا, در جای مناسب استفاده کرد.