ابتدای ورودی کتابخانۀ ملی ایران و فرهنگستان زبان و ادب فارسی در بزرگراه
حقانی، قاعدتاً به همین دلیل که ورودی کتابخانۀ ملی ایران و فرهنگستان زبان
و ادب فارسی است، نه جای دیگر، با ماکت برخی آثار کلاسیک ادب فارسی تزئین و
آراسته شده است.
به گزارش تابناک با تو، طراحان این ماکت با استفاده از برخی آثار کلاسیک
ادبیات فارسی، که مرتب در کنار هم قرار گرفته‌اند و عطف‌هایشان رو به ناظر
دارند، خواسته‌اند با یک تیر دو نشان بزنند؛ هم به کتابخانۀ ملی اشاره کنند
و هم به فرهنگستان زبان و ادب فارسی توجه بدهند. اما از آنجا که اگر این
روزها کسی کاری را درست انجام دهد، هفت فلک در هم می‌پیچند و آسمان بر سر
زمین خراب میشود، دوستان طراح و مجری و ناظر طرح نیز همگی دست به دست هم
داده‌اند و محبت کرده‌اند و در اقدامی هماهنگ، از نشان دادن طرح به یک
کارشناس معمولی زبان و ادبیات فارسی، آن هم فقط برای سی ثانیه، خودداری
کرده‌اند.
تقصیری هم نداشته‌اند، چون این روزها کارشناس زبان و
ادبیات فارسی از نوع معمولی‌اش خیلی کم پیدا میشود؛ مخصوصاً بالای آن
تپه‌ها، که کتابخانۀ ملی و فرهنگستان زبان و ادب فارسی بر فرازشان قد
برافراشته‌اند، که دیگر اصلاً نباید چشم‌انتظار چنان کارشناسانی بود.
در
عکس اولی که از این ماکت تهیه شده است، به عطف کتاب «رباعیات خیام
نیشابوری» توجه بفرمایید! با کمال شگفتی خواهید دید که هم‌اندازۀ عطف
«دیوان غزلیات شمس» است که کمی آن طرف‌تر قرار دارد.
نویسنده محترم فرمایش شما صحیح است و بهتر بود با دقت بیشتری این کار انجام میشد ولی نفس عمل زیبااست و جای تقدیر دارد .برای همچون منی که از کنار این بزرگراه رد میشوم دیدن این کتابها ( ولو این که اشتباهاتی صورت گرفته باشد ) مشوقی است برای مطالعه و پاسخی است بر کنجکاوی کودکانمان که این کتابها چیست که اینجا قرار دارد و تازه قصه از همین جا آغاز میشود و ما راویان این قصه خواهیم بود برای کودکانی که آینده برای آنها است کاری که انجام شده در اکثر کشورهای دنیا وجود دارد منظور طراح ميزان خريد و فروش اين دو مجموعه بوده كه از مثنوي بيشتر است ولی به نظر من باید به این نکته هم توجه می شد. چرا که به دقت نظر کودکان هم کمک خواهد کرد . کلا بهتر است همه چیز واقعی باشد حتی شیرازه کتاب ها . بیایید بپذیریم که نویسنده محترم به نکته جالبی اشاره کرده است . بله اصل کار درست است اما این نیز درست است که دانه گندم از دانه یک لوبیا بزگتر نشان داده شود و یک نخود کوچکتر از ارزن؟ بهترست همه چیز را درست بیاموزیم. حالا شاید هم‌اندازه بودن عطف‌ها به این خاطر است که این یکی شرح دارد آن یکی ندارد! یه ایراد هم من بگم که هر روز از جلوی این طرح رد میشم و به محل کارم در فرهنگستان میرم. در کتاب آقای دکتر قریب به جای اینکه اسم نویسنده را قریب گَرَکانی بنویسند نوشتند گرُگانی. خوب شاید فونت کتاب بابا طاهر بزرگتر بوده و مثلا دیوان شمس را فونتشو ریز کردن و فاصله بین خطوطشم کمتر ! 
