مذاکرات هسته‌ای چگونه به نتیجه خواهد رسید؟
به تازگی گزارشی در مؤسسه حمایت از صلح بین‌الملل کارنگی منتشر شده که سروصدای بسیاری در رسانه‌های خارجی به پا کرد. این گزارش که به امضای چهل تن از مقامات ارشد آمریکایی رسیده، تأکید کرده است که هر گونه توافق هسته‌ای با ایران در دور جدید مذاکرات، بسته به برداشته شدن یا لحاظ کردن تخفیف در تحریم‌هاست؛ اما به باور برخی صاحب‌نظران در این گزارش، این اروپاست که باید گام در این راه بگذارد.
کد خبر: ۲۹۰۰۴۳
| ۱۸ آذر ۱۳۹۱ - ۱۶:۴۴ 08 December 2012
| 30478 بازدید
به تازگی گزارشی در مؤسسه حمایت از صلح بین‌الملل کارنگی منتشر شده که سروصدای بسیاری در رسانه‌های خارجی به پا کرد. این گزارش که به امضای چهل تن از مقامات ارشد آمریکایی رسیده، تأکید کرده است که هر گونه توافق هسته‌ای با ایران در دور جدید مذاکرات، بسته به برداشته شدن یا لحاظ کردن تخفیف در تحریم‌هاست؛ اما به باور برخی صاحب‌نظران در این گزارش، این اروپاست که باید گام در این راه بگذارد.
به گزارش «تابناک»، متخصصان مباحث تحریم بر این باورند که پیشرفت در مذاکرات هسته‌ای پیش روی ایران با ۵ + ۱، شاید بیش از هر چیز، مستلزم این باشد که اتحادیه اروپا، تحریم نفتی ایران را سبک کند.
بر پایه این گزارش، در سه دهه گذشته، ایالات متحده اقدام به وضع تحریم‌های سنگین و پیچیده‌ای علیه ایران کرده که اکنون عقب کشیدن از آن‌ها تقریباً شدنی نیست؛ این موضوعی است که «بیل رینش»، رئیس شورای ملی تجارت خارجی ایالات متحده به آن اشاره کرده و در پاسخ به این پرسش که چنانچه ایران بر محدودیت غنی‌سازی اورانیوم توافق کند، دولت اوباما باید چه کار کند، گفت: نخستین کاری که باید اوباما و دولتش انجام دهند، درخواست از اتحادیه اروپا برای تسهیل و تخفیف در تحریم‌هاست. ایرانیان خواهان حمایت‌های عمومی در بحث تحریم‌ها هستند و این چیزی است که تحت قانون کنونی تحریم‌های ایالات متحده شدنی نیست.
این گزارش می‌افزاید، رینش که معاون اسبق وزارت بازگانی آمریکاست، یکی از چهل مقام ارشد و برجسته‌ای است که گزارش اخیر «هزینه و فایده تحریم‌های بین‌المللی علیه ایران» را امضا کرده است؛ این گزارش که روز پنجشنبه هفته گذشته در بنیاد حمایت از صلح بین‌الملل کارنگی منتشر شده، هیچ پیشنهادی درباره سیاست‌گذاری در این موضوع نکرده است.
این گزارش بیش از هر چیز به دشواری واکاوی اقدامات آمریکا علیه سیاست‌های ایران از برنامه هسته‌ای گرفته تا حمایت از گروه‌هایی که به ادعای آمریکا تروریست هستند، پرداخته است.
رینش در این گزارش با اشاره به این که تحریم‌های آمریکا علیه ایران، شامل چندین قانون گوناگون می‌شود ـ که مجموعه دستور‌های رؤسای جمهور آمریکا علیه ایران را از انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۹۷۹ مدون کرده ـ بر این باور است، این قوانین که در سال‌های اخیر بسیار گسترده شده، ماهیتی سفت و سخت به تحریم‌ها داده است.
وی از سویی در این گزارش مستقیم اشاره کرده است که بدون پیشنهاد مشوقی اساسی به ایران ـ که شامل تخفیف در تحریم‌ها باشد ـ دستیابی به یک توافق هسته‌ای بسیار مشکل و دور از ذهن است.
همچنین در بخشی از این گزارش آمده است، هر چند فشار تحریم‌ها می‌تواند ایران را بر سر میز مذاکره بکشاند، هیچ تضمینی نیست که این فشار‌ها باعث شود تا ایران تغییری در سیاست‌های خود پدید آورد.
آنچه رینش در گزارش بر آن تأکید کرده این است که: اگر قرار باشد ایران شواهدی حاکی از تمایل خود به ایجاد تغییراتی در برنامه هسته‌ایش نشان دهد، بی‌گمان انتظار دارد که آمریکا و هم‌پیمانانش، پیشنهاد طرحی برای کاهش تحریم‌ها داشته باشند. نبود یک پاسخ مشخص و مثبت از سوی غرب، انگیزه رهبران ایران برای پیشرفت در مذاکرات را به کلی از میان خواهد برد.
در میان دیگر افرادی که به امضای این گزارش مبادرت کرده‌اند، نام افراد برجسته دیگری نیز دیده می‌شود: چاک هگل، سناتور سابق جمهوری خواه که برای تصدی پستی در کابینه دوم اوباما نیز مورد توجه است، سفرای سابق آمریکا از جمله: توماس پیکرینگ، فرانک ویسنر، ویلیام لوئرس و ویلیام میلر.
همچنین نام مقامات ارشد نظامی و امنیتی همچون مایکل هایدن، رئیس سابق سی آی‌ای و ژنرال‌های بازنشسته همچون گرگوری نیوبولد و آنتونی زینی نیز در میان امضا کنندگان گزارش دیده می‌شود.
کنت کاتزمن، متخصص مباحث تحریم نیز بر این باور است که آمریکا احتمالاً به دنبال متقاعد کردن اروپا برای کاهش تحریم‌ها خواهد بود؛ اما برای این کار، دولت اوباما باید به دنبال راهکارهایی باشد تا از جریمه شرکت‌های اروپایی که اقدام به خرید نفت ایران می‌کنند، پرهیز کند. کاتزمن راهکار این مسأله را در اقدام دولت اوباما برای توسعه استثنا‌ها از تحریم نفتی ایران می‌داند.
وی با اشاره به مشکلات حقوق بشری ناشی از تحریم‌ها گفت: هرچند ایالات متحده کارهایی برای تسهیل ورود دارو و کالاهای اساسی به ایران کرده، قانون تحریم‌ها موجب شده است که مؤسسات مالی آمریکا، از انجام هر گونه مراوده مالی با ایران خودداری کنند.
«بسیاری از این بانک‌ها، هیچ دلشان نمی‌خواهد نامشان در رسانه‌ها بیاید».
در این گزارش تأکید شده است که این گونه موارد حقوق بشری، منجر به آن می‌شود که تحریم‌ها علیه ایران، تأثیرات جانبی منفی داشته باشد:
«تحریم‌های کنونی این ظرفیت را دارد که منجر به فاجعه‌های انسانی شود که به لحاظ اخلاقی بسیار نکوهیده است و می‌تواند تلاش برای جلب حمایت بین‌المللی از تحریم را زیر سؤال ببرد و همچنین چهره و اعتبار جهانی ایالات متحده را از میان برده و حمایت‌ها و اتحادهایی در راستای منافع شهروندان ایرانی ایجاد کند».
گفتنی است، این گزارش در حالی منتشر شده که به تازگی سنای آمریکا بسته جدید تحریمی علیه ایران را تصویب کرده که مورد مخالفت اوباما و کاخ سفید قرار گرفته است.
پیش از این مقامات کشور، هر گونه توافق در مذاکرات هسته‌ای را بسته به برداشته شدن تحریم‌ها دانسته و بر همین اساس نیز پیشنهاد آمریکا برای توقف غنی‌سازی در قبال دریافت تجهیزات صنعت هواپیمایی و تکنولوژی صلح‌آمیز هسته‌ای را رد کرده بودند.
به گزارش «تابناک»، متخصصان مباحث تحریم بر این باورند که پیشرفت در مذاکرات هسته‌ای پیش روی ایران با ۵ + ۱، شاید بیش از هر چیز، مستلزم این باشد که اتحادیه اروپا، تحریم نفتی ایران را سبک کند.
بر پایه این گزارش، در سه دهه گذشته، ایالات متحده اقدام به وضع تحریم‌های سنگین و پیچیده‌ای علیه ایران کرده که اکنون عقب کشیدن از آن‌ها تقریباً شدنی نیست؛ این موضوعی است که «بیل رینش»، رئیس شورای ملی تجارت خارجی ایالات متحده به آن اشاره کرده و در پاسخ به این پرسش که چنانچه ایران بر محدودیت غنی‌سازی اورانیوم توافق کند، دولت اوباما باید چه کار کند، گفت: نخستین کاری که باید اوباما و دولتش انجام دهند، درخواست از اتحادیه اروپا برای تسهیل و تخفیف در تحریم‌هاست. ایرانیان خواهان حمایت‌های عمومی در بحث تحریم‌ها هستند و این چیزی است که تحت قانون کنونی تحریم‌های ایالات متحده شدنی نیست.
این گزارش می‌افزاید، رینش که معاون اسبق وزارت بازگانی آمریکاست، یکی از چهل مقام ارشد و برجسته‌ای است که گزارش اخیر «هزینه و فایده تحریم‌های بین‌المللی علیه ایران» را امضا کرده است؛ این گزارش که روز پنجشنبه هفته گذشته در بنیاد حمایت از صلح بین‌الملل کارنگی منتشر شده، هیچ پیشنهادی درباره سیاست‌گذاری در این موضوع نکرده است.
این گزارش بیش از هر چیز به دشواری واکاوی اقدامات آمریکا علیه سیاست‌های ایران از برنامه هسته‌ای گرفته تا حمایت از گروه‌هایی که به ادعای آمریکا تروریست هستند، پرداخته است.
رینش در این گزارش با اشاره به این که تحریم‌های آمریکا علیه ایران، شامل چندین قانون گوناگون می‌شود ـ که مجموعه دستور‌های رؤسای جمهور آمریکا علیه ایران را از انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۹۷۹ مدون کرده ـ بر این باور است، این قوانین که در سال‌های اخیر بسیار گسترده شده، ماهیتی سفت و سخت به تحریم‌ها داده است.
وی از سویی در این گزارش مستقیم اشاره کرده است که بدون پیشنهاد مشوقی اساسی به ایران ـ که شامل تخفیف در تحریم‌ها باشد ـ دستیابی به یک توافق هسته‌ای بسیار مشکل و دور از ذهن است.
همچنین در بخشی از این گزارش آمده است، هر چند فشار تحریم‌ها می‌تواند ایران را بر سر میز مذاکره بکشاند، هیچ تضمینی نیست که این فشار‌ها باعث شود تا ایران تغییری در سیاست‌های خود پدید آورد.
آنچه رینش در گزارش بر آن تأکید کرده این است که: اگر قرار باشد ایران شواهدی حاکی از تمایل خود به ایجاد تغییراتی در برنامه هسته‌ایش نشان دهد، بی‌گمان انتظار دارد که آمریکا و هم‌پیمانانش، پیشنهاد طرحی برای کاهش تحریم‌ها داشته باشند. نبود یک پاسخ مشخص و مثبت از سوی غرب، انگیزه رهبران ایران برای پیشرفت در مذاکرات را به کلی از میان خواهد برد.
در میان دیگر افرادی که به امضای این گزارش مبادرت کرده‌اند، نام افراد برجسته دیگری نیز دیده می‌شود: چاک هگل، سناتور سابق جمهوری خواه که برای تصدی پستی در کابینه دوم اوباما نیز مورد توجه است، سفرای سابق آمریکا از جمله: توماس پیکرینگ، فرانک ویسنر، ویلیام لوئرس و ویلیام میلر.
همچنین نام مقامات ارشد نظامی و امنیتی همچون مایکل هایدن، رئیس سابق سی آی‌ای و ژنرال‌های بازنشسته همچون گرگوری نیوبولد و آنتونی زینی نیز در میان امضا کنندگان گزارش دیده می‌شود.
کنت کاتزمن، متخصص مباحث تحریم نیز بر این باور است که آمریکا احتمالاً به دنبال متقاعد کردن اروپا برای کاهش تحریم‌ها خواهد بود؛ اما برای این کار، دولت اوباما باید به دنبال راهکارهایی باشد تا از جریمه شرکت‌های اروپایی که اقدام به خرید نفت ایران می‌کنند، پرهیز کند. کاتزمن راهکار این مسأله را در اقدام دولت اوباما برای توسعه استثنا‌ها از تحریم نفتی ایران می‌داند.
وی با اشاره به مشکلات حقوق بشری ناشی از تحریم‌ها گفت: هرچند ایالات متحده کارهایی برای تسهیل ورود دارو و کالاهای اساسی به ایران کرده، قانون تحریم‌ها موجب شده است که مؤسسات مالی آمریکا، از انجام هر گونه مراوده مالی با ایران خودداری کنند.
«بسیاری از این بانک‌ها، هیچ دلشان نمی‌خواهد نامشان در رسانه‌ها بیاید».
در این گزارش تأکید شده است که این گونه موارد حقوق بشری، منجر به آن می‌شود که تحریم‌ها علیه ایران، تأثیرات جانبی منفی داشته باشد:
«تحریم‌های کنونی این ظرفیت را دارد که منجر به فاجعه‌های انسانی شود که به لحاظ اخلاقی بسیار نکوهیده است و می‌تواند تلاش برای جلب حمایت بین‌المللی از تحریم را زیر سؤال ببرد و همچنین چهره و اعتبار جهانی ایالات متحده را از میان برده و حمایت‌ها و اتحادهایی در راستای منافع شهروندان ایرانی ایجاد کند».
گفتنی است، این گزارش در حالی منتشر شده که به تازگی سنای آمریکا بسته جدید تحریمی علیه ایران را تصویب کرده که مورد مخالفت اوباما و کاخ سفید قرار گرفته است.
پیش از این مقامات کشور، هر گونه توافق در مذاکرات هسته‌ای را بسته به برداشته شدن تحریم‌ها دانسته و بر همین اساس نیز پیشنهاد آمریکا برای توقف غنی‌سازی در قبال دریافت تجهیزات صنعت هواپیمایی و تکنولوژی صلح‌آمیز هسته‌ای را رد کرده بودند.
نظرسنجی
توافق نهایی ایران و آمریکا تا چه زمانی انجام می شود؟
سایت تابناک از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.