پس از آغاز قبحزدایی خواسته یا ناخواسته از مسئله حجاب در رقابتهای
ورزشی که یکی از مخاطبترین بخشها است و به تبع آن میتواند
تاثیرگذارترین بخشها نزد مخاطبان باشد، آهسته آهسته دامنه این تحرکات
استمرار یافت تا برخی رسانههای بیگانه با لحنی کنایه آمیز، اتفاقات به
وقوع پیوسته را تنها با برخی جزئیات ذکر کرده و در پی سرافکندگی مسئولان
مرتبط برآیند.
به گزارش خبرنگار ورزشی تابناک؛ وقوع چندین مورد کشف
حجاب که این رسانه نیز به رمزگشایی بخشهایی از پرداخت و بنابر مصلحت و
توصیه برخی بزرگان مبنی بر پیگیری به دور از فضای رسانهای، دنبال کردن
این مسئله را به شکلی که توانش در قالب رسانهای وجود دارد، موقتاً مسکوت
گذاشت، واکنشهای متفاوتی را به همراه داشت. گروهی در محافل غیررسمی این
اخبار را شیطنت رسانهای خواندند(!) و معدودی از اصولگرایان شاخص نیز
واکنشهایی نشان دادند که البته با سکوت دستگاه ورزش همچون برخی دیگر از
قضایا روبرو شد.
اما در عین حال که مسئولان محترم سازمان ورزش
کشورمان، واکنش جدی و قاطعی که انتظار میرفت، به این مسئله نشان ندادند و
همه این کشف حجابها به تعلیق موقت فعالیت یک سبک منتهی شد(!)، رسانههای
بیگانه خیز برداشته و در تحلیلهایی با ادبیاتی که کشف حجاب را با بدحجابی
را در معابر یکی کرده بود، درصدد بیاهمیت جلوه دادن این موضوع در لفافه
لغات برآمدند که البته با توجه به عدم برخورد قاطع با این رشته وقایع،
شاید رفتار برخی به آنچه این رسانهها درصدد القائش هستند، گره خورده
باشد.
در این میان BBC مجدداً بازیگر اصلی بود و در تحلیلش با
اشاره به سیر وقایع اینچنینی که برخی اصلاً کشف حجاب نمیتوان نامید، تلاش
کرد، چنین القاء کند که سختگیریهای مذهبی در این زمینه وجود دارد، تا
آنجایی که عنوان شده ورزشکاران بتا مانتو در مسابقات شرکت میکنند و یا به
مسئله حجاب در مسابقات شطرنج اشاره شده که کوچکترین کندی در مسابقه دو
ورزشکار ایجاد نمیکند و حتی در تصاویر رویدادهای بینالمللی شطرنج نیز
مشخص است که بسیاری از حریفان ایرانیها نیز کاملاً پوشیده هستند و تنها
روسری بر سر ندارند؛ بر این اساس با مطالعه این مطلب و تطبیقش با شرایط
ورزش ایران به اغراق به کار رفته در آن میتوان به سادگی پی برد:
«
"کشف
حجاب"؛ کنایه ای رایج در گفتار روزمره، از افتادن روسری زنان موقع رانندگی
گرفته تا عقب رفتن روسری ها در اماکن عمومی. اما آذر ماه امسال برای
نخستین بار، تعبیر "کشف حجاب" به صورتی فراگیر در رسانه های ورزشی هم بکار
رفت.ورزشکاران
زن ایرانی در مسابقات بین المللی، با پوشش اسلامی شرکت می کنند. پوششی که
حتی با نوع لباسهای ورزشکاران محجبه سایر کشورها نیز تفاوت دارد و
سختگیرانه تر است. این پوشش، "مقنعه مخصوص و مانتوی بلند"، حتی برای
کودکان شطرنج باز رده سنی زیر هشت سال هم الزامی بوده است. همواره
پس از هر مسابقه برون مرزی نیز، خبری کلیشه ای در رسانه های دولتی ایران،
مبنی بر "تحسین و شگفت زدگی ورزشکاران و تماشاگران خارجی" از بانوان محجبه
ایرانی منتشر می شود. رعایت
حجاب در ایران اجباری است. همان طور که کشف حجاب در سال ۱۳۱۴ نیز اجباری
بود. تاکید بر حجاب در جمهوری اسلامی ایران به گونه ای است که حتی عالی
رتبه ترین مقامات سیاسی کشورهای دیگر نیز اگر زن باشند، در سفر به ایران
ملزم به رعایت آن هستند. به
رغم مشوق های چشمگیر رسانه ای و صدور پیام های تبریک از مقامات عالی رتبه
سیاسی مثل رییس جمهور و رئیس مجلس، قضیه حضور زنان ایرانی در مسابقات
ورزشی خارج از کشور، جنجال ها و حاشیه های زیادی داشته است.
سال 1385 در جریان مسابقات جهانی اسکیت به میزبانی اسپانیا، خبر کشف حجاب
نمایندگان ایران، در ابعادی محدود، منتشر و بلافاصله تکذیب شد. ... و ...، اسکیت بازان اعزامی به آن مسابقات بودند.شهریور
امسال در مسابقات والیبال زنان آسیا به میزبانی ویتنام، تصاویر تیم ایران
خبرساز شد. خصوصاً تصویری از ...، بازیکن شماره ... در بازی مقابل ژاپن.
روزنامه جمهوری اسلامی در این باره نوشت: تصاوير زننده ورزشكاران ايرانی و
رعايت نكردن پوشش مناسب آن هم در ماه مبارك رمضان به هيچ وجه قابل توجيه
نيست و بايد به مسئولين اصولگرای ورزش كشور گفت چشمتان روشن.در
آخرین روزهای سال 2009، جزیره کيش میزبان مسابقات تکواندو نوجوانان آسیا
بود. دختران ورزشکار خارجی در حضور نمایندگان و تماشاگران مرد ایرانی،
بدون حجاب در سالن حضور داشتند. اتفاقی که بعد از انقلاب اسلامی، برای
اولین بار در ایران رخ داد.
دبیر فدراسیون تکواندو در این باره گفت: قبل از مسابقات مانتو و روسری
برای بانوان خارجی تهيه كرده و در اختيار آنها قرار داديم، نهايت دقت و
مراقبت را به كار برديم و تيم ها نيز همكاری لازم را انجام دادند.با
انتشار عکس های مسابقات در دنیای مجازی، کسی مانتوها و روسری های اهدا شده
به تیم های خارجی را ندید و اثری از "همکاری لازم" دختران مهمان به چشم
نخورد. به همین خاطر، علی مطهری، نماينده مجلس شورای اسلامی، در تذکری به
محمود احمدینژاد، دستور رسيدگی به آن چه او "بی توجهی به موازين اسلامی،
بیحجابی و اختلاط زنان و مردان در مسابقات جزيره كيش" نامید را خواستار
شد.کاراته،
آخرین نمونه از ماجراهای پرحاشیه کشف حجاب ورزشی است. خبر کشف حجاب دختران
کاراته کای ایرانی در مسابقات بین المللی مونیخ، بازتاب گسترده ای در
رسانه های داخلی داشته و بحث بر سر آن همچنان داغ است. در کاتای تیمی
جوانان این مسابقات، نمایندگان جمهوری اسلامی ایران بدون رعایت حجاب
اسلامی مسابقه دادند. اتفاقی بی سابقه که در رسانه های آلمانی هم منعکس
شد. ...، ... و ... که هر سه اهل مازندران هستند، بدون حجاب مسابقه دادند
اما هنگام رفتن به روی سکوی قهرمانی، حجاب را رعایت کردند.حمید
سجادی معاون سازمان تربیت بدنی می گوید برخوردی جدی می کنیم. گزارش به
سازمان بازرسی و حراست انتقال داده شده است و احتمال تعلیق قانونی این سبک
- شوکوکای یونیون- وجود دارد. علیرضا آهی سرپرست فدراسیون کاراته هم گفته
است: این سبک، اقدامی خلاف شرع انجام داده. به زودی در کمیته انظباطی
سازمان تربیت بدنی به این عمل غیر شرعی، واکنشی جدی نشان خواهیم داد.»
این
تحلیل را شاید بتوان، حکم دشمن شاد شدن ورزش ایران پس از سی سال دانست که
با ساختاری اسلامی و اخلاقی، نگاه جهان را به ویژگیهای حجاب جلب کند و
خود به خود در میادین بزرگ ورزشی مبلغ اسلامی باشد که ورزشکارانش به حفظ
پوششی قابل قبول، صاحب عنوان میشوند و ارزشهای مضائفی را به دست
میآورند. به واقع مسئله حجاب در ورزش صرفاً رعایت یک سری هنجارها و
قوانین نبوده و دربرگیرندگیاش ریشه در باورهای فکری هر مسلمان میدواند
که چشم بستن بر آن را به دشواری میگرایاند.
شاید یک عذرخواهی ساده
از سوی طرفین دخیل و همچنین دستگاه ورزش میتوانست نویدی باشد که این
اتفاقات موجب تاثر و تالم مسئولان شده و دیگر این وقایع حادث نخواهد شد
اما جای حسرت دارد که چنین اتفاقی نیافتاد و از کنار این موضوع همچون
مسئله اسرائیل که هر از چندگاهی جنجال آفرین میشود، عبور شد؛ اما آیا تا
ابد میتوان چنین کرد و به راستی عدم موضعگیری روشن و شفاف در قبال این
موضوعت خلاف اصول نیست؟