حداقل فوتبال راحت شد
وقتي در مجلس راي نياوردي يعني ملت نمي‌خواهد وزارتخانه‌اي به تو بسپارد. المپيك تلخ چين را يادت هست؟ انتخابات فرمايشي فدراسيون‌هاي ورزشي را از ياد بردي؟ وقتي در فدراسيون فوتبال تا اين حد دخالت كردي، چگونه باور كنيم انتخابات فدراسيون‌هاي ديگر بدون دخالت بود؟
انگار رئيس اصلا اهل عذرخواهي نيست، وقتي فوتبال ايران تعليق شد، وقتي رئيس انتخابات را عقب انداخت، وقتي در سيزدهم آذرماه سخنگوي فيفا درباره حضور رئيس در انتخابات واكنش نشان داد و گفت باز هم ايران را تعليق مي‌كند و وقتي با دستور احمدي‌نژاد از انتخابات كنار كشيد، هيچكس نشنيد او عذرخواهي كند،
به نوشته دنیای فوتبال؛ شايد بهترين شعر در وصف محمد علي‌آبادي از زبان علي لاريجاني، رئيس مجلس شوراي اسلامي در ادامه حمله مخالفان وزارت رئيس سابق سازمان تربيت‌بدني در جلسه راي اعتماد شنيده شد: «به صد دفتر نشايد گفت وصف‌الحال مشتاقي». روز پنجشنبه محمد علي‌آبادي فهميد نمايندگان مردم، او و عملكردش را قبول ندارند، رئيسي كه مي‌خواست وزير شود و شستش خبردار شد كه ورزش همان حوزه‌اي است كه كوچكترين رفتارهايت زيرنظر است و از كوچكترين اشتباهات هم نمي‌گذرند.
علي‌آبادي همان مديري است كه چند هفته قبل از انتخابات فدراسيون فوتبال و در حالي كه رئيس هوس رياست بر فوتبال به سرش زد، از جايگاهش استفاده كرد و علي دايي را به سئول كشاند تا به او وعده بدهد و البته بازي رسانه‌اي خود را پي بگيرد. هرچند رئيس، در فوتبال رئيس نشد اما باز هم از نظرش نگذشت و دايي را به‌عنوان سرمربي تيم‌ملي معرفي كرد.
او همان مردي است كه ايرج نديمي، نماينده دور هفتم مجلس درباره آن روزهايي كه مي‌خواست به هر نحوي رئيس فدراسيون فوتبال شود، گفت: «آقاي علي‌آبادي اعتقاد دارد بايد اتفاقي رخ دهد تا فردي كه در سازمان اختيار تام دارد، در فدراسيون فوتبال اعمال قدرت كند.» علي‌آبادي خوب به‌ياد دارد كه نديمي و چهار نماينده ديگر مجلس نتوانستند قانعش كنند چراكه پيغام داد: «معتقدم فقط من مي‌توانم اين مسائل را عملي كنم.»
مصاحبه رئيس‌جمهور در تلويزيون را يادش مانده؟: «به آقاي علي‌آبادي گفتم برو كنار و بگذار انتخابات برگزار و فرد شايسته‌اي انتخاب شود. اين وضع حاصل اشتباه آقاي علي‌آبادي بود كه من همان موقع به او گفتم اين كار را نكن، اشتباه مي‌كني و اين مسئله آثاري در پي دارد.»
علي‌آبادي كه انگار به هر ترتيبي صندلي رياست فدراسيون فوتبال را مي‌خواست، محمد دادگان را از كار بركنار كرد، اما فاجعه بزرگتر زماني بود كه فيفا، فوتبال ايران را تعليق كرد و استاد در مقام پاسخ برآمد: «آنها نبايد دخالت کنند. ما در حال مذاکره با برخي کشورها براي تشکيل فيفاي اسلامي هستيم.» يادت هست آقاي رئيس؟!
انگار رئيس اصلا اهل عذرخواهي نيست، وقتي فوتبال ايران تعليق شد، وقتي رئيس انتخابات را عقب انداخت، وقتي در سيزدهم آذرماه سخنگوي فيفا درباره حضور رئيس در انتخابات واكنش نشان داد و گفت باز هم ايران را تعليق مي‌كند و وقتي با دستور احمدي‌نژاد از انتخابات كنار كشيد، هيچكس نشنيد او عذرخواهي كند، برعكس، چند خبرنگار را حضوري خواست و گفت: «اين‌بار مطمئن شديم دست‌هايي در كار است كه مي‌خواهد ما را با مشكل روبرو كند. من همان موقع گفتم كساني به دنبال موضوع‌سازي هستند و هم‌اكنون نيز شك ندارم كه پس از انصراف من، بعضي از دوستان كه سر در داخل كشور دارند ولي در خارج هستند، موضوع ديگري را دنبال مي‌كنند.» مرسي آقاي رئيس سابق!
قرار بود با 20درصد توان فدراسيون فوتبال را در كنار سازمان اداره كند اما وقتي نتوانست اين صندلي را تصاحب كند با 80درصد توانش در كار فدراسيون فوتبال دخالت كرد. كفاشيان بدون اجازه او آب نمي‌خورد، همان روزي كه دايي گفت: «اگر كفاشيان وقتي براي صحبت‌كردن با من ندارد، من هم براي جلسه گذاشتن با او وقت ندارم»
رئيس فدراسيون مي‌خواست سرمربي را مهار كند و او را به همان راهي ببرد كه خودش مي‌خواهد اما باز هم آقاي علي‌آبادي وارد ميدان شد و براي هر دو جلسه گذاشت و وقتي خبرنگاري از مشكلات مالي و گله‌گزاري طرفين پرسيد، پاسخ شنيد: «شكرخدا كيسه جمهوري اسلامي پربركت است.»
رئيس در فوتبال اصلا موفق نبود، براي همين احمدي‌نژاد ابايي ندارد كه در تلويزيون اعتراف كند: «آقاي علي‌آبادي در فوتبال موفق نبودند.» او هرجا صندلي مهم و تاثيرگذاري ديد، سايه‌اش را روي آن سمت انداخت تا هيچكس جلو نيايد، او كه حتي در نطقش در مجلس اعلام كرد بايد بخش خصوصي حضور جدي در عرصه «وزارت نيرو» داشته باشد، در ورزش حضور دولت را به هر ترتيبي بسط داد تا نشان دهد كه عمل و حرفش هيچ‌وقت باهم نمي‌خواند.
وقتي در مجلس راي نياوردي يعني ملت نمي‌خواهد وزارتخانه‌اي به تو بسپارد. المپيك تلخ چين را يادت هست؟ انتخابات فرمايشي فدراسيون‌هاي ورزشي را از ياد بردي؟ وقتي در فدراسيون فوتبال تا اين حد دخالت كردي، چگونه باور كنيم انتخابات فدراسيون‌هاي ديگر بدون دخالت بود؟
حتما مدرك مي‌خواهي، همين بس كه علي كفاشيان در برنامه‌اي تلويزيوني اعتراف كرد: «بارها به آقاي علي آبادي گفتم اجازه بده آجورلو هم در انتخابات شرکت کند، اما ايشان زير بار نرفت.»
حسن ختام فعاليتت در ورزش با ناكامي ديگري در فوتبال همراه بود، حذف از جام‌جهاني. اينها همه نشانه‌هاي دخالت‌هاي مستقيم و غيرمستقيم رئيس در فوتبال بود، به‌نظر مي‌رسد با رفتن علي‌آبادي، حداقل خيال فوتبال راحت شد. سعيدلو شايد بتواند از اين رفتارها تجربه‌اي بيندوزد.
به نوشته دنیای فوتبال؛ شايد بهترين شعر در وصف محمد علي‌آبادي از زبان علي لاريجاني، رئيس مجلس شوراي اسلامي در ادامه حمله مخالفان وزارت رئيس سابق سازمان تربيت‌بدني در جلسه راي اعتماد شنيده شد: «به صد دفتر نشايد گفت وصف‌الحال مشتاقي». روز پنجشنبه محمد علي‌آبادي فهميد نمايندگان مردم، او و عملكردش را قبول ندارند، رئيسي كه مي‌خواست وزير شود و شستش خبردار شد كه ورزش همان حوزه‌اي است كه كوچكترين رفتارهايت زيرنظر است و از كوچكترين اشتباهات هم نمي‌گذرند.
علي‌آبادي همان مديري است كه چند هفته قبل از انتخابات فدراسيون فوتبال و در حالي كه رئيس هوس رياست بر فوتبال به سرش زد، از جايگاهش استفاده كرد و علي دايي را به سئول كشاند تا به او وعده بدهد و البته بازي رسانه‌اي خود را پي بگيرد. هرچند رئيس، در فوتبال رئيس نشد اما باز هم از نظرش نگذشت و دايي را به‌عنوان سرمربي تيم‌ملي معرفي كرد.
او همان مردي است كه ايرج نديمي، نماينده دور هفتم مجلس درباره آن روزهايي كه مي‌خواست به هر نحوي رئيس فدراسيون فوتبال شود، گفت: «آقاي علي‌آبادي اعتقاد دارد بايد اتفاقي رخ دهد تا فردي كه در سازمان اختيار تام دارد، در فدراسيون فوتبال اعمال قدرت كند.» علي‌آبادي خوب به‌ياد دارد كه نديمي و چهار نماينده ديگر مجلس نتوانستند قانعش كنند چراكه پيغام داد: «معتقدم فقط من مي‌توانم اين مسائل را عملي كنم.»
مصاحبه رئيس‌جمهور در تلويزيون را يادش مانده؟: «به آقاي علي‌آبادي گفتم برو كنار و بگذار انتخابات برگزار و فرد شايسته‌اي انتخاب شود. اين وضع حاصل اشتباه آقاي علي‌آبادي بود كه من همان موقع به او گفتم اين كار را نكن، اشتباه مي‌كني و اين مسئله آثاري در پي دارد.»
علي‌آبادي كه انگار به هر ترتيبي صندلي رياست فدراسيون فوتبال را مي‌خواست، محمد دادگان را از كار بركنار كرد، اما فاجعه بزرگتر زماني بود كه فيفا، فوتبال ايران را تعليق كرد و استاد در مقام پاسخ برآمد: «آنها نبايد دخالت کنند. ما در حال مذاکره با برخي کشورها براي تشکيل فيفاي اسلامي هستيم.» يادت هست آقاي رئيس؟!
انگار رئيس اصلا اهل عذرخواهي نيست، وقتي فوتبال ايران تعليق شد، وقتي رئيس انتخابات را عقب انداخت، وقتي در سيزدهم آذرماه سخنگوي فيفا درباره حضور رئيس در انتخابات واكنش نشان داد و گفت باز هم ايران را تعليق مي‌كند و وقتي با دستور احمدي‌نژاد از انتخابات كنار كشيد، هيچكس نشنيد او عذرخواهي كند، برعكس، چند خبرنگار را حضوري خواست و گفت: «اين‌بار مطمئن شديم دست‌هايي در كار است كه مي‌خواهد ما را با مشكل روبرو كند. من همان موقع گفتم كساني به دنبال موضوع‌سازي هستند و هم‌اكنون نيز شك ندارم كه پس از انصراف من، بعضي از دوستان كه سر در داخل كشور دارند ولي در خارج هستند، موضوع ديگري را دنبال مي‌كنند.» مرسي آقاي رئيس سابق!
قرار بود با 20درصد توان فدراسيون فوتبال را در كنار سازمان اداره كند اما وقتي نتوانست اين صندلي را تصاحب كند با 80درصد توانش در كار فدراسيون فوتبال دخالت كرد. كفاشيان بدون اجازه او آب نمي‌خورد، همان روزي كه دايي گفت: «اگر كفاشيان وقتي براي صحبت‌كردن با من ندارد، من هم براي جلسه گذاشتن با او وقت ندارم»
رئيس فدراسيون مي‌خواست سرمربي را مهار كند و او را به همان راهي ببرد كه خودش مي‌خواهد اما باز هم آقاي علي‌آبادي وارد ميدان شد و براي هر دو جلسه گذاشت و وقتي خبرنگاري از مشكلات مالي و گله‌گزاري طرفين پرسيد، پاسخ شنيد: «شكرخدا كيسه جمهوري اسلامي پربركت است.»
رئيس در فوتبال اصلا موفق نبود، براي همين احمدي‌نژاد ابايي ندارد كه در تلويزيون اعتراف كند: «آقاي علي‌آبادي در فوتبال موفق نبودند.» او هرجا صندلي مهم و تاثيرگذاري ديد، سايه‌اش را روي آن سمت انداخت تا هيچكس جلو نيايد، او كه حتي در نطقش در مجلس اعلام كرد بايد بخش خصوصي حضور جدي در عرصه «وزارت نيرو» داشته باشد، در ورزش حضور دولت را به هر ترتيبي بسط داد تا نشان دهد كه عمل و حرفش هيچ‌وقت باهم نمي‌خواند.
وقتي در مجلس راي نياوردي يعني ملت نمي‌خواهد وزارتخانه‌اي به تو بسپارد. المپيك تلخ چين را يادت هست؟ انتخابات فرمايشي فدراسيون‌هاي ورزشي را از ياد بردي؟ وقتي در فدراسيون فوتبال تا اين حد دخالت كردي، چگونه باور كنيم انتخابات فدراسيون‌هاي ديگر بدون دخالت بود؟
حتما مدرك مي‌خواهي، همين بس كه علي كفاشيان در برنامه‌اي تلويزيوني اعتراف كرد: «بارها به آقاي علي آبادي گفتم اجازه بده آجورلو هم در انتخابات شرکت کند، اما ايشان زير بار نرفت.»
حسن ختام فعاليتت در ورزش با ناكامي ديگري در فوتبال همراه بود، حذف از جام‌جهاني. اينها همه نشانه‌هاي دخالت‌هاي مستقيم و غيرمستقيم رئيس در فوتبال بود، به‌نظر مي‌رسد با رفتن علي‌آبادي، حداقل خيال فوتبال راحت شد. سعيدلو شايد بتواند از اين رفتارها تجربه‌اي بيندوزد.
