کلیات

کلیسای کاتولیک رم یا کلیسای کاتولیک رومی یا کلیسای کاتولیک (به لاتین: Ecclesia Catholica) بزرگ‌ترین کلیسای مسیحیت در جهان است. کلیسای کاتولیک با بیش از یک و نیم میلیارد نفر پیرو در کل جهان، بزرگ‌ترین شاخه از کلیسای مسیحی محسوب می‌شود. در راس این کلیسا اسقف اعظم روم قرار دارد که با نام پاپ شناخته می‌شود. دکترین این کلیسا بر اعتقاد نامه نیقیه استوار است. این کلیسا به هفت آیین اصلی کلیسا موسوم به هفت راز مقدس باور دارد.

هم‌اکنون یکی از مهم‌ترین آموزه‌های کلیسای کاتولیک، اتحاد و بنای یک کلیسای راستین است که سر آن عیسی محسوب می‌شود. تمامی اسقفان کلیسای کاتولیک خود را نمایندگان رسولان عیسی مسیح و همچنین خود را جانشین پطرس مقدس می‌دانند.

کلیسای کاتولیک اهداف خود را بر «گسترش انجیل عیسی مسیح، مدیریت کلیسا از طریق حاکمیت دینی و اعمال خیریه تأسیس بیمارستان، یتیم خانه و مدرسه» تعریف می‌کند. کلیسای کاتولیک همچنین برنامه‌های اجتماعی و مؤسسات خیریهٔ مسیحی را نیز اداره می‌کند، ازجمله مدارس، دانشگاه‌ها، بیمارستان‌ها، پناهگاه‌ها و صومعه‌ها که به تبلیغ محبت و انسان‌دوستی می‌پردازند، و همچنین به افراد نیازمند و خواهان کمک، خدمات رفاهی می‌رسانند. از مدارس معروف کاتولیک در ایران پیش از انقلاب به مدرسه ژاندارک در منطقه ۱۲ شهرداری تهران می‌توان اشاره کرد که بزرگان علم و ادب بسیاری از آن فارغ‌التحصیل شدند. هم‌اکنون دولت‌شهر واتیکان مرکز همراهی و حضور سایر اسقف‌ها و مسیحیان جهان در درون شهر رم در کشور ایتالیا جای دارد.

ریشه نام

کاتولیک از واژه یونانی کاثولیکوس (Katholicos) در لغت یونانی به معنای «جامع» است و کلیسای کاتولیک به این معنا شامل کلیه شعب دین مسیح می‌باشد، که در راس این کلیسا اسقف رم قرار دارد که با نام پاپ شناخته می‌شود.

تاریخ کلیسای کاتولیک

دین مسیحیت بر اساس آموزه‌های عیسی مسیح، که در سده نخست میلادی در منطقه یهودیه به موعظه و پند و اندرز اهالی آنجا می‌پرداخت، استوار است اما دین مسیحیت با توجه بر شکنجه پیروان آن بخاطر برخی از بزرگان یهودی که خواهان از بین بردن رسولان مسیح و پیروان آنها بودند با تحت فشار قرار دادن امپراتوری بزرگ روم و مخالف نشان دادن مسیحیان با خدایان باستان از سوی امپراتوری روم که پرستش چند خدایی یا به اصطلاح پاگانیسم رواج داشت، گسترش یافت تا اینکه پس از گرویدن کنستانتین یکم پادشاه روم به دین مسیحت، پس از گذر مدتی در سال ۳۱۳ میلادی وی بر طبق اعلام فرمانی موسوم به فرمان میلان، دین رسمی امپراتوری روم را مسیحیت اعلام کرد و امپراتوری روم حامی مسیحیان و مردم تحت امپراتوری شد.
در سال ۳۲۵ میلادی، قانونی به نام اعتقادنامه ایمان نیقیه مصوب شورای نیقیه به تصویب رسید که این اعتقادنامه اساس دین مسیحیت گردید و امروزه تمامی مسیحیان (به استثنای کلیسای شرق) به آن باور دارند.

کلیسای کاتولیک و کلیسای ارتدکس شرقی در سده یازدهم میلادی در تعاریف و اصول بنیادین خود دچار اختلافاتی میان برخی راهنمایان کلیسا در درک بهتر و اجرای کامل‌ترین هدایت شدند.