در مورد ولادیمیر ناباکوف در ویکی تابناک بیشتر بخوانید

ناباکوف همزمان با به تصویر کشیدن آوارگی پنین، احساسات انسانی عمیق و البته سخت فروخورده‌ی او و پوچی محیطی که پنین به آن دلخوش است و سعی دارد با آن تطبیق یابد و حقارت انسان‌هایی که او را پس می‌زنند را هم به بهترین وجه نشان داده است؛ یک کالج دست چندم در شهری کوچک و استادان پرمدعای آن که بر سر گرفتن کلاس‌هایی با پنج - شش دانشجوی کودن با هم رقابت می‌کنند و سرگرمی‌شان تقلید حرکات پنین مبادی آداب و بی‌دست‌وپا است.