در مورد نگار جواهریان در ویکی تابناک بیشتر بخوانید

«اعترافات ذهن خطرناک من» چهارمین فیلم بلند سینمایی هومن سیدی در مقام کارگردان محصول سال 1383 است. شخصیت اصلی فیلم از یک مخدر شیمیایی به نام اسید استفاده می کند و دچار توهم و همچنین اغتشاش ذهنی است و اتفاقاتی را که در زندگی و به واسطه اطرافیان برایش رخ داده را نمی تواند به خاطر بیاورد و همین شرایط درگیریهای او با اطرافیان را منجر می شود. این فیلم در یک 24 ساعت روایت می‌شود و درباره مردی است که در یک روز کامل هیچ چیزی را به یاد نمی‌آورد. سیدی در این فیلم در واقع از فیلم مشهور ممنتو بهره برداری کرده است. سیامک صفری، نگار جواهریان ، میترا حجار، رویا نونهالی، عباس غزالی، چکامه چمن ماه، میثاق زارع، بابک حمیدیان، هومن سیدی و بابک بهشاد در این فیلم مقابل دوربین پیمان شادمان‌فر بازی کردند. بامداد افشار موسیقی متن این فیلم را ساخت و هومن سیدی این اثر را تدوین کرد. سکانس‌هایی از این فیلم سینمایی را در تابناک تماشا می‌کنید.

فیلم سینمایی «حوض نقاشی» به کارگردانی مازیار میری محصول سال 1391 است. مریم و رضا با آدم‌های دیگر فرق دارند، آن هم نه یک فرق ساده، بلکه بسیار بزرگ و آن‌ها باید تلاش کنند تا به دیگران ثابت کنند این تفاوت بزرگ را با معجزه عشق حل کرده‌اند. آنها از معلولیت ذهنی رنج می‌برند و این برای یک زوج که کودکی بدون معلولیت و نیازمند به والدین سالم دارند، چالش‌زا است... . شهاب حسینی، نگار جواهریان ، فرشته صدرعرفایی، سپهراد فرزامی، سیامک احصائی و الهام کردا در این فیلم مقابل دوربین محمد آلادپوش بازی کردند. سعید انصاری موسیقی متن این فیلم را ساخت و محمدرضا مویینی این اثر را تدوین کرد. سکانس‌هایی از فیلم حوض نقاشی را در تابناک تماشا می‌کنید.

زمزمه‌ای که این روزها در محافل خصوصی و فضای مجازی می‌شنویم، عدم توافق رامبد جوان و نگار جواهریان برای زندگی مشترک است. به اینها اضافه کنید جدایی حمید گودرزی و ماندانا دانشور و همچنین طلاق هدایت هاشمی و نگار عابدی و ازدواج مجدد او و همچنین شایعه جدایی ترانه علیدوستی و ...

قرار بود این فیلم با آهنگ مشهور «گنجشک اشی مشی» فرهاد مهراد به پایان برسد که گفته می‌شود، بهانه انتخاب نام فیلم، فرصت قرارگیری بر سر جایش را نیافت و جرح خودخواسته شد؛ اما با این حال، فیلم همچنان ‌روی بیننده تأثیر مثبت می‌گذارد و با ندیدنش، یکی از بهترین آثار سال اخیر را از دست داده‌اید که در میان معدود آثار قابل دیدن سینمای ایران در سال ۹۲ قرار دارد.