در مورد سختی های زندگی در ویکی تابناک بیشتر بخوانید

۳۰ سال پیش که تدریس در کلاس‌های مقطع ابتدایی را در مناطق محروم آغاز کرد احتمالاً فکر نمی‌کرد آنقدر شیفته آموختن به دانش‌آموزان شود که برای روز‌های پایانی خدمت هم آموزش در مناطق محروم را انتخاب کند. «یدالله سلحشور» ۵۰ ساله راهبر آموزشی دانش‌آموزان مناطق محروم و دورافتاده بخش لاریجان شهرستان آمل است که باید برای حضور در محل خدمت پس از طی مسیر‌های کوهستانی به روستا‌های مختلف برسد. روستا‌هایی که نه اینترنت دارند و نه در برخی از مناطق آن سیگنال‌های شبکه آموزش دریافت می‌شود تا دانش‌آموزان در روز‌های کرونایی از خدمات آموزشی تلویزیون بهره بگیرند. این روز‌ها که آموزگاران از خدمات آموزش آنلاین استفاده می‌کنند، سلحشور روستا به روستا می‌رود تا درس‌های دانش‌آموزان را به آن‌ها بیاموزد و مرور کند. راهبر آموزشی در مناطق محروم نقش پررنگی در آموزش دارد؛ جایی که زیرساخت‌های آموزشی وجود ندارد و این روز‌ها نیز کرونا امکان برگزاری همان چند ساعت کلاس را نیز از دانش‌آموزان گرفت. سلحشور ناچار است برای رعایت نکات بهداشتی در فضای باز با دانش‌آموزان درس‌ها را مرور کند. در طبیعت زیبای روستا‌هایی که پای خوش‌نشین‌ها به آن‌ها باز نشده است. روستا‌هایی جذاب و زیبا و بکر که پشت زیبایی‌های‌شان محرومیت‌های زیادی وجود دارد و سهم ساکنان از این زیبایی‌ها، دیده نشدن محرومیت‌هاست. امثال سلحشور سعی می‌کنند بخشی از این محرومیت را برطرف کنند. /امیرعلی رزاقی

همه انسان ها در مراحلی از زندگی شان دچار یکنواختی می‌شوند و احساس می‌کنند در حال درجا زدن هستند، هیچ پیشرفتی نمی‌کنند، زندگی برایشان بی معنی می‌شود، از شغلشان متنفر می‌شوند و دوست دارند همیشه خواب باشند. گاهی هم دچار افسردگی می‌شوند. ممکن است آن‌ها اشتیاق خود در انجام فعالیت‌هایی که زمانی برایشان لذت‌بخش بوده از دست بدهند، نسبت به غذا بی‌میل و کم‌اشتها شوند، تمرکز خود را از دست بدهند، در به خاطر سپردن جزئیات و تصمیم‌گیری دچار مشکل شوند، در روابط خود به مشکل برخورد کنند و به خودکشی فکر کرده، قصد آن را داشته باشند و حتی خودکشی کنند. اما در چنین شرایطی راه حل چیست؟ چگونه می‌توان از این وضعیت بد خارج شد و دوباره اشتیاق از دست رفته را باز یابیم. در این ویدیو به این مسئله به طور مفصل پرداخته شده است.