کلیات

عبارت است از مقدار درآمدی که برای تأمین حداقل نیاز‌های فردی در یک جامعه لازم است و عدم تأمین آن موجب می‌شود فرد مورد بررسی به عنوان فقیر در نظر گرفته شود. افرادی که زیر خط فقر مطلق قرار دارند توانایی تأمین حداقل نیاز‌های اساسی خود را ندارند و به‌طور مطلق فقیر محسوب می‌شوند.

بر اساس برآورد‌ها اعلام شده است،  نرخ فقر یک خانوار ۴ نفره در سال ۱۴۰۱ برای کل کشور ۷/۷ میلیون تومان و در شهر تهران ۱۴/۷ میلیون تومان است. این در حالی است که در سال ۱۴۰۰ این رقم برای کل کشور برابر با ۴ میلیون و ۵۴۱ هزار تومان بود.