کلیات
جرم محاربه، یعنی، یک یا چند نفر، اقدام به کشیدن اسلحه، به قصد ارعاب و ترساندن یا به قصد گرفتن جان، مال، یا ناموس مردم، کنند و در این بین، با عمل خود، موجب ناامنی محیط شوند که به شخصی که به ترتیب ذکر شده، دست به سلاح برده و موجب ناامنی محیط گردیده، محارب می گویند. حکم مجازات جرم محاربه، یکی از موارد اعدام، نفی بلد، قطع دست راست و پای چپ و یا صلب بوده و اختیار انتخاب یکی از این 4 مورد، به عنوان مجازات، با قاضی پرونده است.
جرم محاربه چیست
برای پاسخ به این پرسش که حکم جرم محاربه چیست؟ ابتدا باید، جرم محاربه را که می تواند یکی از جرایم علیه امنیت ملی باشد را از منظر قانون مجازات اسلامی، مورد بررسی، قرار دهیم. جرم محاربه در ماده 279 قانون مجازات، تعریف شده است. این ماده، در تعریف جرم محاربه و ارکان آن، مقرر می دارد:
" محاربه، عبارت از کشیدن سلاح، به قصد جان، مال یا ناموس مردم یا ارعاب آن ها است، به نحوی که موجب ناامنی در محیط گردد. هرگاه کسی با انگیزه شخصی، به سوی یک یا چند شخص خاص، سلاح بکشد و عمل او جنبه عمومی نداشته باشد و نیز کسی که به روی مردم سلاح بکشد، ولی در اثر ناتوانی، موجب سلب امنیت نشود، محارب محسوب نمی شود. "
بر اساس این ماده، جرم محاربه، یعنی، یک نفر یا چند نفر، اقدام به کشیدن اسلحه، به قصد ارعاب و ترساندن یا به قصد گرفتن جان، مال، یا ناموس مردم کنند و در این بین، با عمل خود، موجب ناامنی شوند. آنچه در جرم محاربه مهم است، این بوده که عمل محارب، موجب ناامنی در محیط شود و محارب، با انگیزه های شخصی، اقدام به کشیدن اسلحه نکند.
حکم مجازات محاربه
جرم محاربه از جمله جرائم مستوجب مجازات حدی است که امکان تخفیف و تغییر در مجازات آن وجود ندارد. حکم مجازات محاربه یا حد محاربه در ماده 282 قانون مجازات اسلامی مشخص شده است، این ماده از قانون مجازات، در خصوص حکم مجازات و حد محاربه، مقرر می دارد:
حد محاربه یکی از چهار مجازات زیر است:
الف – اعدام
ب – صلب
پ – قطع دست راست و پای چپ
ت – نفی بلد
بر اساس این ماده، چنانچه شخصی، مرتکب جرم محاربه شود و بدین ترتیب، با دست بردن به اسلحه به قصد ارعاب و ترساندن یا به قصد جان و مال و ناموس مردم، موجب سلب امنیت محیط گردد، به انتخاب قاضی، به صلب، اعدام، قطع دست راست و پای چپ یا نفی بلد، محکوم خواهد شد.