کلیات
قطعنامه ۵۸۸ شورای امنیت سازمان ملل متحد که در تاریخ ۰۸ اکتبر ۱۹۸۶ تصویب شد، سندی بینالمللی دربارهٔ ایران-عراق است. این قطعنامه طی نشست ۲۷۱۳ام با ۱۵ موافق، ۰ مخالف و ۰ ممتنع تصویب شد.
در تاریخ ۸ اکتبر ۱۹۸۶ به تصویب رسید. در پی شکایتهای مکرر ایران مبنی بر کاربرد سلاح شیمیایی عراق در جنگ و اعزام کارشناسان سازمان ملل، گزارشی از این بمباران به دبیرکل رسید که ناگزیر رییس شورای امنیت، بیانیه قاطعی در محکومیت کاربرد این سلاحها توسط عراق صادر کرد، هر چند که در این بیانیه، «ادامه منازعه» نیز محکوم شده بود.
شورای امنیت در ۸ مهر ۱۳۶۵، بحث خود را در مورد جنگ آغاز کرد و دبیرکل، گزارش مفصلی به شورا ارائه کرد. این بحث منجر به صدور قطعنامه ۵۸۸ در تاریخ ۱۵ مهر همان سال به اتفاق آراء شد. این قطعنامه، با احساس خطر عمیق نسبت به طولانی شدن و تشدید منازعه و با یادآوری تعهدات دولتها در خودداری از کاربرد زور و حل صلحآمیز اختلافات، ایران و عراق را به اجرای کامل و بدون درنگ قطعنامه قبلی شورا مبنی بر آتشبس بین طرفین فرا میخواند. آن زمان در محافل ایرانی علت اصلی صدور این قطعنامه، بیشتر به خاطر تهدید ایران به انجام حمله سرنوشتساز به عراق ارزیابی شد.