حکایت عجیب قهرمان ها و مربیان جعلی ورزش ایران

از حدود چهار ماه قبل که شیوع ویروس کرونا تقریبا تمام رقابت‌های ورزشی در دنیا را به حالت تعلیق درآورد یکی از دغدغه‌های رسانه‌های ورزشی پرداختن به سوژه‌هایی شده که عموما در کوران مسابقات داخلی یا بین المللی کمتر مجالی برای کند و کاو در آن به وجود می‌آید.

به گزارش تابناک ورزشی، در ماه‌های اخیر بسیاری از رسانه‌ها به موضوعات جذاب قدیمی و تاریخی پرداختند و نام بسیاری از ستاره‌های قدیم عالم فوتبال و دیگر رشته‌های ورزشی به شکل‌های مختلف زنده کردند و به این ترتیب قهرمانان راستینی که نسل‌های قبلی را مجذوب خود کردند دوباره جلوی چشم آمدند.

در ایام شیوع کرونا البته موتور جستجوگر سوژه برای اهالی رسانه در زمینه‌های دیگری نیز به کار افتاد و چهره واقعی برخی از قهرمانان پوشالی یا کسانی که دچار توهم قهرمانی هستند، آشکار شد. در این ایام تعدادی از ورزشکاران معمولی و خیال پرداز که عموما در فضای مجازی برای خود دفتر و دستکی به راه انداخته اند و از سادگی و بی اطلاعی مردم سوء استفاده می‌کنند و پول به جیب می‌زنند، تشت رسوایی شان به زمین افتاد. در واقع در روز‌های کرونا زده، نوری بر پستو‌های فضای مجازی و شبکه‌های مجازی تابانده شد و برای بسیاری از مردم آشکار شد که بسیاری از عناوینی که برخی از مدعیان قهرمانی جهان در رشته‌های مختلف بر ویترین صفحات خود چسبانده اند دروغی بیش نیست.

در همین اثنا بود که حتی برخی از ورزشکاران نامدار ایران نیز در این زمینه تصاویری منتشر کرده و تلاش کردند به مردم آگاهی دهند. به طور مثال یوسف کرمی یکی از نام آورترین رزمی کاران ایران در جهان در ویدئویی به این موضوع پرداخت تا از حجم انبوه دروغ‌پردازی‌ها و کاسب‌کاری‌های موجود گلایه کند. در نتیجه این واکنش‌ها برخی از ورزشکاران یا فعالان اینستاگرامی عناوین جعلی خود را پاک کردند، اما عده‌ای نیز همچنان بر ادعا‌های کذب خود پافشاری کرده اند.

در روز‌های اخیر، اما یک مورد خاص در رشته پرطرفدار اتومبیلرانی جلب توجه کرده و باعث بحث و جدل زیادی شده است. ماجرا از آنجا آغاز شد که در اردیبهشت ماه امسال، آثار و عناوین و کاپ‌های تعدادی از ورزشکاران در رشته‌های مختلف طی مراسمی به موزه ملی ورزش اهدا شد و در این میان نیز چند تن از موتورسواران و اتومبیلران ها، کاپ‌ها یا وسایل خود را به موزه تحویل دادند.

در بین این گروه نام کورش محمدخانی اتومبیلران ایرانی که مدتی را در انگلستان به رانندگی پرداخته وجود داشت. کورش محمدخانی که خود را به غلط قهرمان اروپا معرفی کرده بود، کاپ مسابقات منطقه‌ای باشگاهی (کلوپ ها) در انگلستان را به عنوان نماد قهرمانی اروپا به موزه داد، چون اساسا عنوان قهرمانی اروپا در رزومه او وجود ندارد و کاپ هایش همگی مربوط به مسابقات باشگاهی در بریتانیا است. شبیه این اتفاق برای لاله صدیق نیز رخ داد و او هم خود را شرکت کننده مسابقه رالی خاور میانه معرفی کرد که در اصل چنین نبود. این دو اتفاق با اعتراض گسترده‌ای از سوی دیگر قهرمانان ایران مواجه شد.

پس از انتشار نظرات کارشناسی در این مورد انتظار می‌رفت که محمدخانی در این زمینه شفاف سازی کند و از موضع خود درباره این عناوین جعلی عقب بنشیند، اما نه تنها این اتفاق نیفتاد بلکه این ماجرا به فرصتی برای این راننده تبدیل شد که خود را به عنوان مربی و مدرس رانندگی معرفی نموده و در حالی که حتی مدرک درجه ۳ مربیگری را هم کسب نکرده به فکر آموزش و گرفتن شاگرد در زمینه رانندگی باشد.

کورش محمدخانی در حالی که سال گذشته برای مدت کوتاهی به عنوان نماینده فدراسیون در زمینه آموزش و ارتباط با استان‌ها معرفی شده بود و بعدا نیز این عنوان از او گرفته شد، آگاهانه اقدام به انتشار ویدئو‌هایی مبنی بر جلب مشتری و نوآموز رانندگی کرد که این موضوع نیز با اعتراض بسیاری از پیش کسوتان و مربیان رسمی رشته اتومبیلرانی همراه شد. شنیده شده که کمیته آموزش فدراسیون نیز هشدار‌های لازم را به او داده که عواقب آموزش افراد بدون داشتن مدرک رسمی سنگین است، اما ظاهرا همین حالا کورش محمدخانی در شهر مشهد مشغول بازاریابی و آموزش جوانانی است که از این ماجرا خبر ندارند و گمان می‌کنند که او دارای مدرک مربی گری است!

جالب‌تر اینکه کورش محمدخانی در ادوار گذشته‌ای که موقتا امکان آموزش را از سوی محمود صیدانلو رئیس سابق فدراسیون به دست آورده بود، به دلیل روش نادرست و دریافت مبالغ هنگفت مورد اعتراض برخی از نوآموزان خود قرار گرفته و حتی از او شکایت کرده اند. با این حال به دلیل نبود نظارت دقیق در این زمینه به نظر می‌آید هنوز این شیوه و رفتار غلط از سوی قهرمان اروپا؟! ادامه دارد. این در حالی است که اساسا آموزش رانندگی حرفه‌ای یا حتی عمومی باید بر مبنای درست و تاییدشده از سوی نهاد‌های ذی صلاح اتفاق بیفتد. به هر حال همیشه یک طرفِ رانندگی، حادثه و خطر بوده و هست و اگر حادثه‌ای در پی این ندانم‌کاری رخ دهد دیگر کار از کار گذشته است.