یک رای وحدت رویه مهم درباره اجرت المثل زوجه و شرط نصف شدن دارایی مرد با زن

نه مهریه و نه نفقه و نه اجرت المثل برای زن لازم نیست حقوق اجتماعی و قانونی برابر عزت و کرامت زنان را بیشتر حفظ می کند.
قوانین موجود نظام خانواده اصلا با شرایط روز هماهنگی ندارد و کلیه ی حقوق زوجین نیاز به اصلاح دارد.
ساختاری که برای حقوق زوجین مطرح است به کل ایراد دارد، ما مدعی هستیم مطابق قرآن مسائلی مثل مهریه و نفقه و اجرت المثل وضع شده اما به دلیل به روز نبودن و مشکلاتی که ایجاد کرده اند مثلا
در همین بحث مهریه هم براش سقف گذاشتن و هم حبس رو براش برداشتن و اگر به دادگاه خانواده مراجعه کنید تا سالی یا ۶ ماهی یک سکه برای زوجه می برند و همان را هم مرد نمی دهد .ولی هزار و چارصد سال بعداز زمان پیغمبر هنوز تبلیغات علنی ۴ همسری در روی ابرها برگزار می کنند.و صیغه به مقدار دلخواه و حتی ساعتی، اما برای زن حکم می شود سنگسار.
اما نوبت به حقوق زنان که می رسه حکم مطلق خداست و مثلا حق طلاق رد خور نداره، حق خروج از کشور، حضانت فرزند و پاره ای از این مسائل هیچ بند و تبصره و سقفی براش تعیین نمیشه.
گمان می کنید برای زنی ۴۰، ۵۰ سال زندگی کرده اجرت المثل رو چقدر تعیین می کنند ارقامی برای نفقه و اجرت مثل و این چیزا در دادگاه ها تعیین میشه که اگر نشود سنگین تر است .

اصلا مفهوم نبود ...زوجه تا عقد دائم جاري شد نصف مهريه را به اجرا مي گذارد در حاليکه نه کاري انجام داده و نه زناشويي برقرار شده قانونهايي که صرفا براي طلاق و از هم پاشيدن ازدوجها برنامه ريزي شده وقتي زوجه زندگي مشترک زير يک سقف نداشته و رابطه زناشويي برقرار نشده چگونه حق مطالبه نصف مهريه را دارا خواهد بود؟ اين در حاليست که عده زيادي از دختران به قصد تصاحب اموال غير نسبت به طرف ابراز علاقه کرده و بعد از عقد درخواست طلاق و اجراي مهريه مي نمايد اين قانونها نه تنها برخلاف اسلام و دين بلکه برخلاف شئونات اخلاقي است.

اگر قرار باشد که زن برای کارهای خانه اجرت بگیرد پس کار زن در خانه چیست؟ و اگر قرار باشد مرد اجرت المثل برای زنش بپردازد پس کارهای خانه را چه کسی باید انجام دهد؟ در اینصورت مرد باید اجازه داشته باشد تا یک زن دیگری را بعنوان خدمه و یا همان کنیز اجیر کند تا کارهای خانه را انجام دهد.بعبارتی حق اجرت المثل زن مستلزم حق چند همسری مرد می باشد.

به طور کل این موارد با زندگی امروز جامعه مطابقت نداره. آخه زنهای امروزی وظایف اصلی خودشون رو هم انجام نمیدن.

متاسفانه این نحوه برخورد با زن که برای کارهای خانه و برای نگهداری و حتی شیردهی فرزند و موارد دیگر که ذکر ان جز توهین به مقام زن نیست سبب شده است که مقام زن و مادر و همسر در هر سه جایگاه به یک موجود اجرت المثل تبدیل شود. اگر این موضوعات مدیریت نشود نه زنی خواهد بود نه همسری نه مادری. و بسیاری از طلاق ها سببش همین است که زن با روشی که با او برخورد میشود نمیتواند شریک زندگی باشد و نمیتواند فرزندی داشته باشد و مادری کند بلکه در هر موقعیتی بایست منفعت مادی را پیگری کند که بدیهی است او را از مقام والای یک زن و مادر و همسر دور میکند.
یقینا با تئوری های بی انتها نمیتوان این ساختار را اصلاح کرد بلکه قدمهای بزرگی به سبک امام راحل بایستی برای اصلاح سختار سنتی نامتناسب با سبک زندگی امروزی برداشت وگرنه هر روز خسارات آن را مردم چه زن و چه مرد میدهد و آینده مبهم و تاریکتر میشود.

همینه که خیلی از مردها ترجیح میدن ازدواج نکنن ، آدم مهریه بده نصف دارایی بده ، البته طبق قانون فکر کنم بدست آورده های بعد از ازدواج باشه و شامل همه دارایی نشه ، بعد تازه خیلی خانمم ها تمکین هم نمیکنن و ... ، کار هم بکنه پول بگیره ، واقعا اینا قوانین عصر حجره ، لااقل از اروپایی ها ایده بگیرید تو زندگی امروز منطقی تره قوانینشون ، زن و مرد با هم کار می کنن هزینه میدن و با هم هم نصف می کنن در صورت جدایی ، نه اینکه یه خانم بیاد مفت بخوره و بخوابه آخرش هم کلی زحمت کشیده آقا رو برداره و بره ...

قوانین شرع کلا نیاز به بازنگری دارد
چون زن امروزی هیچ شباهتی با زن بی سواد و وابسته و سربار 1400 سال پیش در عربستان ندارد که تنها فایده اش رفع نیاز جنسی و فرزند آوری بود و مرد برای کار خانه و حتی شیر دادن بچه کنیز می اورد و با کنیزان نیز ارتباط جنسی داشت
زن امروزی باسواد و فهمیده و مستقل است و توان کار کردن دارد
زنهای بسیاری درامد و موقعیت اجتماعی بالاتر از مردان دارند ولی علیرغم این تغییرات که زنها با سختی و با وجود مقاومتهای جامعه ی مرد سالار به آن رسیده اند قوانین همچنان مطابق رسوم و قواعد قدیم است
ارزش یک مرد معتاد بی سواد انگل اجتماع دو برابر یک زن تحصیل کرده براورد شده و شهادت یک زن در محاکم قبول نیست و در ارث هم زن نصف مرد دیده می شود
استدلالهای متناقض و بعضا سرشار از مغلطه و سفسطه برای مجاب کردن زنها به پذیرفتن این تبعیض ها بیان می شود
مثلا گفته می شود دیه ی دو برابر مرد منافعش برای زن است در حالی که دیه ی مرد به پدر و مادر و فرزندانش پرداخت می شود
یا اینکه زن چون مهریه دارد باید ارث را نصف مرد دریافت کند در حالی که برای کاهش مهریه و انواع و اقسام تلاشها انجام می شود برای اصلاح قانون ارث کاری نمی کنند !
این قوانین باعث سرخوردگی و نا امیدی زنان از قوانین شرع شده و باعث شده دختران امروزی راه خود ا بروند و کلیه ی اصول شرعی را کنار بگذارند

اجرت المثل یعنی تحقیر زن درحد کنیز

هیچ زنی بچه ش رو ول نمی کنه هیچ زنی بابت کار در خونه نفقه نمی گیره اون پولی که بهش میدن خرج خونه میشه خرج خورد و خوراک و پوشاک و هزینه تحصیل فرزندان میشه اگه واقعا موقع طلاق دارایی های که بعد از ازدواج بدست اومده نصف بشه خیلی خوبه چون دیگه اینطور نمیشه خانم هایی که یک عمر توی زندگی زحمت کشیدند و سرپیری، مرد فیلش باد هندستون کرده طلاقشون بده و هیچی دست خانم نباشه
خیلی ها مهریه هم ندارند مثلا طرف موقع ازدواج عاشق شوهرش بوده گفته یک شاخه گل راحت شوهره طلاقش داده
خیلی دیدم خیلی
کاشکی آقایون سر ارث دوبرابری که میگیرن هم اعتراض کنن نه یک چیز بدیهی مقل تقسیم اموال مشترک که در همه دنیا پذیرفته شده و خیالشون رو بابت مهریه راحت میکنه

عموی من بعد سی سال و سه فرزند هوس کرد تجدید فراش کند در حالی که یک پسر مجرد سرباز و یک دختر نوجوان 14 ساله در خانه داشت !
یک زن جوان همسن دختر اولش انتخاب کرده بود و دختر شرط گذاشته بود که باید همسر اول را طلاق بدهی
عموی من هم به همسر اولش گفته بود که وسایلش را جمع کند و تشریف ببرد خانه ی پدرش تا خانه را برای ورود همسر دوم بنایی کند !
به همین وقاحت !
این در حالی است که عموی من در هنگام ازدواج آه در بساط نداشت و همین خانه را که آن زمان در بیابانهای پونک بوده با کمک مالی و اعتباری پدر همسر ش خریداری کرده و با کمک برادر زنهایش ساخته بود و زن عموی من سالها در بیابان بدون امکانات زندگی کرده بود و تحمل کرده بود تا این محل امروزه آباد شده
رونق کسب و کارش هم علاوه بر تلاش خودش از ارث پدر زن بود که بعد فوت برای دختران هم به اندازه پسران ارث باقی گذاشته بود !
شبهای طولانی زن عموی من قالی بافته بود تا چک های عموی من پاس شود و گرفتار طلبکار نباشد
جالب اینکه عموی من در سن 55 سالگی به دلیل پولداری زن چادری و سنتی 45 ساله را مناسب خودش نمی دانست و می گفت نیازهایم براورده نمی شود !
مهریه ی زن عموی من 24 هزار تومان دهه 50 بود که عموی من با آبرو ریزی و دعوا حاضر به پرداخت نبود و با زور قانون پرداخت کرد و اجرت المثل را هم همینطور که البته با ثروت عموی من اصلا رقمی نبود !
می گفت اگه کار کرده در خانه ی من نان خورده !
اگه پدرش به من پول قرض داده تا قران آخر پس گرفته
برادرانش هم برای راحتی خواهرشان کمک کرده اند و وظیفه ی خود را انجام داده اند
ارثیه ی پدرش را هم به نام بچه هایش می کنم و به زن جدیدم نمی دهم !
خانه را هم قول داده بود مهر زن جدید کند !
دختر نوجوان هم در صورت کنار نیامدن با زن جدید باید با مادرش در منزل مخروبه ی پدر زنش در پامنار زندگی کند و پسر جوان هم جز میهمانی ماهی یک بار حق پا گذاشتن در منزلش را نداشت چون زن جوان و پسر جوان در کنار هم خوبیت نداشت !
قانون برای چنین مردانی چه راهکاری دارد ؟؟
آیا حق زن وفادار و نجیب و زحمتکشی که مرد را از خاک سیاه بلند کرده در یک کشور قانونمند این است ؟؟
این قانون ایراد دارد و باید اصلاح شود چرا که عدالت زیر سوال رفته