دعای توسل نام چند دعا است؛ اما یک دعا با همین نام، شهرتی بیشتر دارد که منبع آن، کتاب بحارالانوار است. مجلسی میگوید: این دعا را در یکی از نسخههای قدیمی که تألیف یکی از اصحابمان میباشد یافتم و در آن کتاب این گونه آمده بود: «این دعا را محمد بن بابویه از ائمه(ع) روایت کرده و من آن را برای هر چیز خواندم، فوراً اجابت شد». شیعیان این دعا را شبهای چهارشنبه، در مکانهای مذهبی و به صورت جمعی میخوانند و گروهی نیز هر روز میخوانند. توسّل از آموزههای اعتقادی شیعه و اکثریت مسلمانان است به معنای تمسک به شخصی یا چیزی که نزد خداوند، مقام و ارزش والا دارد، برای تقرب به او و برآورده شدن حاجتها. توسل با آموزه شفاعت پیوند نزدیکی دارد و این دو آموزه معمولاً همراه یکدیگر ذکر میشوند. محتوای دعای توسّل، دعا و درخواست حاجت از درگاه خداوند است؛ با این ویژگی که هنگام دعا، خدا را به حق چهارده معصوم قسم میدهیم و از او میخواهیم که به حق آنان، حاجت و دعای ما را برآورده سازد. چنین درخواستی، نشانه مقام اولیای الهی نزد خداوند است و هیچگونه منافاتی با توحید ندارد. شیخ عباس قمی در خصوص دعای توسل میگوید: «شیخ کفعمى در کتاب بَلَدُ الأَمین دعاى مفصلى موسوم به دعاى فَرَج نقل کرده که این دعاى تَوَسُّل در ضمن آن آمده است و به گمان من، «دوازده امام» خواجه نصیر الدین طوسى همین دعاى توسّل است که آن را با صلوات بر حجّت هاى پاک الهى ترکیب کرده اند و مجموعه آن در یک خطبه بلیغ و رسا جا گرفته است، و کفعمى آن را در بخشهاى آخر کتاب «مِصْباح» ذکر کرده است.» این دعا را با صدای محسن فرهمند و ترجمه انگلیسی و فارسی در تابناک میشنوید و میخوانید.
فرق انتظار فرج خدا پسندانه با انتظاری که در تصور بشر است چیست؟
---
انتظار فرج در زمان شدتها و مصیبتها و بلایای بزرگ بمعنای انتظار رحمت الهی با استغفار از گناهان و تعهد در محضر همه جایی خداوند به ترک معصیت و عدم بازگشت به آن با دعا و نیایش صادقانه به درگاه خداوند حاضر وناظر و توانای مطلق همراه با انجام اعمال صالحه ی خداپسندانه برای ایجاد گشایش و رفع بلا و آسان سازی مصیبتها در دین توصیه شده است.
انتظار و توقع فرج در ظهور بنده ای که بی تردید توانی فرا تر از توان توصیف شده ی پیامبران در قرآن برای او تعیین نگردیده و با هیچ اصل عقلی و منطقی قابل اثبات نیست نمی تواند پایه دینی اصیل در وحی الهی ازجانب خداوند داشته باشد.
این گونه انتظار چون همواره در معرض سوء استفاده ی دین فروشان و مذهب فروشان شیاد قرار دارد هرگز باهیچ دلیلی قابل باور نیست که از جانب خداوند حکیم مطلق در دین الهی توصیه شده باشد بلکه ساخته و پرداخته اندیشه های ناقص ذهن بشر است.
---
گرامی داشت کدام آیین دینی با انجام کارها و مراسم و مناسک و شعایر من در آوردی خرافه آلود با هدر دادن اموال و داراییها بی هیچ گونه بازده مثبت و سازنده که توسط بشر انجام می گیرد در قرآن توصیه شده و با کدام دلبل عقلی قابل اثبات و پذیرفتنی است؟؟؟!!!