«فرمول یک» رسانه ملی نیست، مگر آنکه خلافش ثابت شود!
به گزارش «تابناک»؛ روایت مردی که همسرش را اغلب زیر باد کتک می‌گرفت تا جایی که زن را ۲۷ بار مجاب کرده بود برای دریافت طلاق اقدام کند، اما این اقدام به ثمر نرسیده، به زندگی مشترک بازگشته بودند، روایت عجیبی است که اگر در فیلم‌های هندی نیز به تصویر کشیده شود، صدای مخاطب را درخواهد آورد، اما در رسانه ملی کشورمان بی هیچ درنگی نقل شد.
این خلاصه و چکیده رویدادی است که به تازگی در یکی از برنامه‌های تلویزیونی کشورمان رقم خورده است. در برنامه‌ای با نام «فرمول یک» که از شبکه یک پخش می‌شود و برای اغلب ایرانیان، برنامه‌ای آشناست. برنامه‌ای گفت وگو محور که این بار به سراغ خانواده‌ای رفته بود که در آن پدر به سادگی و بی چهره پوشیده شده و شطرنجی، از کتک زدن همسرش سخن میگفت و فضای برنامه بسیار عادی بود.
گفت‌وگویی همراه با شوخی و مزاح که با متن گفت وگو تطبیق نمی‌کرد، چون حکایت از خشونت در منزل، آن هم خشونت پرتکرار و خشن را داشت؛ خشونتی که وجود دو فرزند در میان زن و شوهر حاضر شده در استودیو، رنگ و بوی متفاوتی به آن می‌بخشید تا دردناک‌تر جلوه کند. فرزندانی که می‌شد در بیش از یک برنامه به تاثیر روایت‌های همراه با شوخی پدر بر روح و روان آنها پرداخت، اما در کمال تعجب، نقش تلطیف گر فضا را عهده دار بودند!
وضعیتی عجیب که اعتراض بسیاری را به دنبال داشته و انتقادات پرشماری را متوجه رسانه ملی کشورمان کرده است؛ رسانه‌ای که البته نخستین بار نیست روایات مطرح از قاب آن حاشیه ساز می‌شوند و حتی خشم بسیاری را برمی‌انگیزند تا این گونه نتیجه‌گیری شود که تعمدی در این دست برنامه‌سازی‌هایش وجود دارد.
تعمدی که ظاهرا وجودش برای برخی مسجل شده است؛ این را واکنش‌هایی نشان می‌دهد که برخی کاربران فضای مجازی به این قسمت یاد شده از برنامه فرمول یک نشان داده اند. موضع گیری‌هایی که گاه لابلایشان، برخی برنامه‌های مشابه یا تقریبا مشابه از رسانه ملی نیز مورد اشاره قرار گرفته اند تا راحت‌تر بشود، نتیجه گرفت که نمایش مردی که همسرش را می‌زند و زنی که سکوت می‌کند و می‌بخشد، عادی سازی این ماجرا در افکار عمومی است.
رویکردی تأمل برانگیز که البته می‌تواند درست نباشد، به ویژه اگر بدانیم بر اساس برخی آمار و پژوهش‌ها در کشورمان، ۶۰ درصد زنان ایرانی خشونت را چشیده و تجربه کرده‌اند؛ آماری که البته پیش از برنامه فرمول یک احصا و گزارش شده و با اتکا به آن، میتوان مدعی شد آنچه در این برنامه به تصویر کشیده شده، تنها برشی از این بخش پنهان جامعه ایرانی بوده و بس؛ برشی که البته هم زشتی آن از آمار‌ها سبقت گرفته بود و هم اشکالاتی بزرگ داشت.
اشکالاتی از قبیل نادیده گرفتن حقوق کودکان این پدر و مادر که ممکن است در نتیجه حضور در این نمایش، آسیب بیشتری ببینند یا در آینده، دستخوش ناملایمتی‌های فزاینده‌ای شوند. کودکانی که اگر دست اندرکاران برنامه فرمول یک اندکی با حقوق ایشان آشنایی داشتند، بعید بود آنها را در قاب دوربین قرار دهند. اشکالی که دیگر نمیشود جبرانش کرد.
اما آیا این تنها اشکال برنامه یاد شده است و از آن مهم تر، آیا موضع اتخاذ شده در این برنامه، موضع رسانه ملی است؟ پرسش هایی که پاسخ به آنها نیازمند زمان است و البته می‌تواند پاسخ‌های مخالفی نیز به دنبال داشته باشد؛ پاسخی که اگر از جنس سکوت باشد، می‌شود رویداد به تصور کشیده شده را موضع رسانه ملی خواند و اگر به تلاش برای جبران گره بخورد، شرایط متفاوت خواهد بود؛ تلاشی که امید می‌رود اگر دست اندکاران برنامه فرمول یک نشان ندهند هم، رسانه ملی با دیگر برنامه هایش از خود نشان دهد.
می خوان به مملکت القا کنند که زن خوب کسیه که کتک بخوره و تحقیر بشه ولی بمونه و بسازه و بچه بیاره !مرد هم سرافراز و خوشحال از فتوحاتش داد سخن می داد
به خیال خودشون دارن با فمنیسم مبارزه می کنند
کنترل خشم و امنیت روانی تو این کشور حالا هیچ مرد گنده خجالت نمیکشه یه زن رو بزنه؟! اعصابت خورده بکوب تو دیوار متاسفانه هزینه هایی که برای این برنامه ها و عوامل آنها می شود دور ریختن پول است از جمله برنامه غصر جدید وظیفه رسانه ملی به تصویر کشیدن و بصری کردن آمار ها نیست آنهم آمارهایی که وجود بحرانها را فریاد می زنند. رسانه ملی اگر دغدغه ملی داشت -که ندارد، چون از گردانندگان و سیاستگذاران و مدیرانی که برای آن انتخاب می شوند عمق فاجعه پیداست- باید آمار را می دید و بلافاصله با به خدمت گرفتن اهل فهم و دانش دست به کار ساخت برنامه های اصلاحی و فرهنگ ساز می شد-کاری که رسانه های به قاعده در همه جای عالم می کنند- تا گوشه ای از کار را گرفته باشد و به حل بحران در حد بضاعتش به عنوان رسانه کمکی کرده باشد. چه کنیم که رسانه خود ملی خوانده ،خودش اکنون تبدیل به یک معضل و مساله جدی ملی شده که باید فکری اساسی به حالش کرد. آآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآخ جونمی جون پاز امروز
دیگهدلیل وادله دارم
که هر شب
زنم رو بزنم
بچم رو هم بزنم
خرجی نمیدم و هر روز هم کتکشون میزم
ای ول
دمتگرم
كسي سيمارس نكاه نميكنه جدیدا رسانه میلی عادت کرده به سرک کشیدن در خانواده هااز فرمول آخرش بگیر تا تبلیغات........................
اصولا خاموش کردن این تلویزیون و ندیدن برنامه های آن، از نظر فرهنگی و اجتماعی بسیار ترجیح دارد! ننگ ما. آخه این چه سبک نوشتن متنه که چند وقته تو تابناک رایج شده؟ هر جمله ای با یک کلمه با پسون ی به جمله قبلش مربوط شده. گفت و گویی ... وضعیتی که...
تعمدی که ...
فرزندانی که...
روایتی که...
چرا جملات را ساده و مستقل نمی نویسید؟ خسته میکنین خواننده را...
سرایدار ساختمان ما مرد درشت هیکلی است که هر روز تا ساعت ده صبح می خوابد و شبها قبل از تمام ساکنین برای استراحت به منزلش می رود و اگر ساکنین برای کاری به او رجوع کنند با بد خلقی و بی رقبتی جوابهای سر بالا می دهد هیئت مدیره ساختمان بارها خواسته اند اخراجش کنند که با وساطت همسرش که زن لاغر اندام و رنگ پریده و زحمتکش و محترمی است منصرف شده اند و ...
همسر سرایدار در قسمت خدمات یک بیمارستان کار می کند و صبح ساعت 5 از منزل خارج می شود و عصر ساعت چهار برمی گردد و به شیفت دوم کارش که نظافت ساختمان و در حقیقت انجام وظایف شوهر است می پردازد !
سرایدار به شدت خشن و بد دهن است و صدای کتک کاری و فحش های او و سکوت زن بیچاره گاهی به گوش می رسد
در تعطیلات 22 بهمن همسایگان شاهد کتک کاری شدید وسط حیاط منزل بوده اند
طوری که سرایدار زن بیچاره را کتک زنان به سمت منزل در گوشه ی پارکینگ روی زمین می کشیده
روز بعد زن سرایدار برای یکی از همسایگان تعریف کرده که پدرش که در یکی از روستاهای شمال زندگی می کرده سال گذشته به رحمت خدا رفته و برادرش گفته که خواهرها باید ارثیه ی خود از زمین کشاورزی و منزل روستایی پدر را رسما در محضر به او ببخشند وگرنه همه را خواهد فروخت سهم ها را پرداخت می کند و مادر را رها خواهد کرد !
خواهر بزرگتر پذیرفته و امضا کرده چون راضی به آواره شدن مادرش نبوده ولی جناب سرایدار ما قبول نمی کند و می گوید سرنشت مادر تو به من مربوط نیست و تو باید از برادرت رسما شکایت کنی و سهم ارث خودت را بگیری وگرنه طلاقت می دهم که برگردی به روستا با مادرت زندگی کنی !!
زن بیچاره به خاطر دختر 5 ساله اش خون گریه می کرده
هدفم از نوشتن این ماجرای دردناک این است که در قوانین ما باگ های بسیار بدی وجود دارد
چرا قانون باید زن را بعد از فوت شوهرش به انصاف بچه ها واگذار کند ؟؟اگر پسری بی رحم بود مادر باید آواره شود ؟؟
چرا مرد باید حق داشته باشد به همسرش اینطور ظلم کند و قانون پشت و پناه زن نباشد ؟
چرا برای کتک کاری و خشونت خانگی برای این زنان بی پناه راهکار منطقی و بازدارنده نداریم ؟؟
هر چقدر در زشت بودن این برنامه نوشته شود حق مطلب گفته نمیشود حیف پول بین المال که صرف این صدا و سیمای میلی میشه. تعطیلش کنید. بخدا اسراف و حرامه رئیس صدا و سیما به کی پاسخگو هست؟! اقا جان یه بچه لوس ....و کردین مجری که همش جلف بازی در میاره امام میگفت تلویزیون و رادیو ، دانشگاه اسلامی باید باشد. کجاست که ببیند بفرمایید بگوید آن 27 بار زد و خورد بین پدر و مادر بچه ها کجا بودند که در برنامه تلویزیونی نباید باشند ؟ندیدن واقعیت و گفتن همه چیز خوب است ما چه قدر خوشبختیم تا کی ؟ 60% زنهای جامع یعنی چی؟واقعأ آن بچه هارا چگونه باید توجیح کرد؟ واقعأ ایجاد سوالهای سخت برای آدم های بیتوان کار بدی است که صدا و سیما انجام داده است!!!!!!!!! این مجری لوس راچرا برکنارنمیکنند. خیلی عجیبه تا این لحظه۵۳۳۹بار این مطلب بازدید کننده داشته ولی نظری منتشر نشده ولی در فضای مجازی مثلاً توئیتر هزاران بار انعکاس داشته. مسله اصلي جذب بيشتر مخاطب است و پول بيشتر به جيب زدن توسط سازندگان برنامه است .بقيه مسايل فرع بر قضيه است! خاک برسر صدا وسیما با این برنامه اش............... به دیوانه خانه خوش امدین ا.ینجا هنوز قرون وسطاست .نادانها که شاخ و دم ندارند از رفتارشان میتوان فهمید دیوانه اند. توجه بدین نکته حائز اهمیت بود .سپاس!نادیده گرفتن حقوق کودکان این پدر و مادر که ممکن است در نتیجه حضور در این نمایش، آسیب بیشتری ببینند یا در آینده، دستخوش ناملایمتی‌های فزاینده‌ای شوند.
عجب از دادگاه خانواده که باید دادرس باشد و حتی اگه این خانم درخواست طلاق هم نمیداد باید دستور جدایی میداد و این خانم رو حمایت مالی میکرد تا به بهانه تامین معاش محبور نباشه با هر کفتاری زندگی کنهخانواده این خانم هم باید از خجالت بمیرند که اجازه دادن دخترشون اینطور شخصیتش و جسمش لگد کوب بشه
خانواده این اقا هم باید از خجالت بمیرند که این پسر روانی جانی رو تحویل جامعه دادن
علی ضیا هم که .....
بی فرهنگی در کنار بی سوادی یک همچین وضعیتهایی رو بوجود میاره و البته تمام هم نمیشه... همچنان ادامه خواهد داشت وقتی یکبار حرف حق هم زده میشه تحمل ندارید. نتیجه عملکرد یک مدیریت جامعه رو دیدید.و از این دست ماجراها کم نداریم. آمار طلاق ها و.......رو نگاه کنید. لطفا سری به دادگاه های خانواده بزنید. می دانم که بی اطلاع نیستید.ولی در تعجبم این جبهه گیریها و تعمدی کردن این واقعیات جامعه از سوی رسانه های چقدر آسون و روال عادی شده. قدری هم واقع بین باشیم. و فکری به درمان این وقایع بکنیم نه فقط انتقاد......