آیا می‌دانید دلبندتان را به کدام یک از ۱۵ مرجع صدور مجوز سپرده‌اید؟!
به گزارش «تابناک»؛ از تنبیه شدید بدنی خردسالان تا تعرض و دست درازی به ایشان و از ابتلای کودکان به بیماری‌های مختلف تا قرار گرفتن آنها در معرض خطراتی مانند آتش سوزی، سالهاست که نام مهدهای کودک در کشورمان با مسائل گوناگونی گره خورده است. مسائل و مخاطراتی که ظاهرا با توجه به بلبشوی حاکم در این حوزه، باید شکرگزار باشیم که شمارشان بیش از این نیست!
صحبت درباره اشکالی است که بار‌ها درباره آن شنیده‌ایم. درباره مهدهای کودکی که غیرمجاز هستند و بسیاری از اخباری شوم در این خصوص، در بطن آنها رقم می‌خورند یا دست کم، ادعای مسئولان این است که کانون وقوع آنها، این دسته از مهدها هستند؛ مراکزی که اگر تصور می‌کنید مجوز ندارند، به اشتباه دیگران مبتلا هستند.
اما ماجرا از چه قرار است و درباره چه چیزی سخن می‌گوییم؟ بیایید برای شروع از مرور یک خبر شروع کنیم که اردیبهشت ماه سال جاری منتشر و از زبان انوشیروان محسنی بندپی، رئیس وقت سازمان بهزیستی کشور نقل شده و حکایت از وجود ۳۰۰ مهدکودک غیرمجاز در استان تهران دارد.
وجود ۳۰۰ مهدکودک غیرمجاز در استانی که پایتخت کشورمان را میزبانی می‌کند و همه نهاد‌ها در آن جمعند و توقع می‌رود که نظارت در آن در بالاترین سطح ممکن در جریان باشد؛ مراکزی که اغلب میزبان کودکان کارمندانی هستند که در بسیاری از ادارات و سازمان‌ها مشغول به خدمتند و خبر ندارند که گرفتار بی مسئولیتی برخی شده‌اند که مستقیم یا غیرمستقیم در شکل گیری و بقای این مهدهای غیرمجاز سهم ایفا کرده و می‌کنند.
وضعیتی وخیم که اگر بدانیم شمار مهدهای کودک مجاز استان تهران دو برابر و نیم مهدهای غیرمجاز است (دقیقا ۷۹۰ مهد کودک)، پیچیده‌تر به نظر می‌رسد، اما باز گویای وضع موجود نیست، مگر آنکه بدانیم منظور از مهدهای کودک مجاز و غیرمجاز چیست و چگونه است که رئیس بهزیستی به جای تعطیل کردن مهدهای غیرمجاز، شمارشان را اعلام می‌کند؟
آن گونه که مسئولان بهزیستی تأکید دارند، مهدهای کودک مجازند که از سازمان بهزیستی مجوز دارند و این مجوز در تابلوی آبی رنگی که بر سردر این مهدها نصب شده، درج شده و شماره طرح شکایت و شناسه روی آنها به چشم می‌خورد و جز این، همه مهدها غیرمجاز هستند؛ دسته بندی که البته مستندات قانونی محکمی برای آن وجود ندارد و اساسا، ریشه مشکل همینجاست!
شاید باور نکنید، اما بر اساس قوانین موجود، دقیقا مشخص نیست که مرجع صدور مجوز برای دایر کردن مهد کودک چیست و به همین دلیل است که اوضاع اینقدر درهم و برهم شده است؛ اوضاعی که اگر بدانید موجب شده چهارده نهاد دیگر علاوه بر بهزیستی اقدام به صدور مجوز برای دایر کردن مهد کودک شوند، بر پیچیدگی هایش اذعان خواهید داشت.
وضعیتی که مدیرعامل کانون توسعه و همیاری مهد کودک کشور با اشاره به آن، به مسأله تلخ و مهم تری می‌رسد و مدعی می‌شود که هیچ آمار متقنی از مهدهای کودک غیرمجاز در کشور در دست نیست؛ مهد‌هایی که ممکن است از یکی از چهارده نهاد دیگر مجوز فعالیت دریافت کرده باشند یا با اتکا به بازار آشفته صدور مجوز برای مهدهای کودک، بی هیچ مجوزی دایر شده باشند.
وضعیتی نامطلوب که اگر وجود ۳۰۰ مهد غیرمجاز در تهران را ملاک توصیفش قرار دهیم، می‌شود حدس زد که چه ابعاد بزرگی در کل کشورمان دارد و چقدر اوضاع بحرانی و ترسناک است. آنقدر ترسناک که می‌شود ادعا کنیم در پایتخت کشورمان، به ازای هر چهار کودکی که به مهدکودک می‌روند، یک کودک به مهد غیرمجاز سپرده می‌شود.
کبوتری که غربیها و کشورهای پیشرفته سالها پیش پروندند تازه ما به دنبال گرفتن ان هستیم. در سالهای اخیر شاهد جنایات علیه کودکان بیگناه و بیدفاع هستیم. حالا یا جنایت مستقیم و یا افرادی که شایستگی کافی ندارند و به خاطر عدم توجه و نقص قوانین سختگیرانه به دایر کردن مهد کودک و یا سرویس گودگان و رانندگی سرویس و... اقدام می کنند. سالهاست در کشورهای پیشرفته اگر کودکی زیر ده سال بدون همراهی یک بزرگسال معتمد در خارج از خانه یا خانه تنها باشد قطعا پدر و مادر او مورد پیگیری و محکومیت قرار می گیرند و حتی پلیس می تواند فرزند را از پدر و مادر معتاد یا به اخلاق جدا کند. شهرهای بزرگ حتی در کشورهای پیشرفته 60 تا 70 سال است که به وجود امدند و مسایل جدید را به همراه اوردند و این کشورها این قوانین را برای مبارزه با این مسایل به وجود اوردند ولی ما هنوز اصلا نمی خواهیم قبول کنیم که در کشور ما این موجودات که حتی برخی از انها می توانند از محارم و نزدیکان کودک هم باشند وجود دارند و کودکان را باید در برابر انها محافظت کرد. فردا گند مراکز به اصطلاح روانشناسی و مشاوره هم درمیاد! بعضي از غير مجازهابهتر از مجازها هستند يك سري از والدين هم مشكل دارند مثلا اصولا سپردن كودكان زير سه سال به مهد صحيح نيست ولي معمولابه خاطر شغل خانمها بچه ها از سنين كم به مهدها سپرده ميشوند و والدين ناظرو پي گير كيفيت مهدها نيستند من ناچار شدم پسرمو از شیش ماهگی بزارم مهد.چون بدون شغل نمیشد زندگی کنم.خیلی سخت بود و خیلی تردید داشتم
الان که در
استانه سه سالگیش هستیم خیلی خوشحالم از پیشرفت و استقلال و هوش و شخصیت اجتماعیش.
و اما مهد خیلی تحقیق کردم که دوتا مولفه رو حتما داشته باشه.
اول رضایت والدینی که طولانی بچه هاشون اونجا بودن
دوم داشتن مجوز بهزیستی چون یه سری استانداردو باید رعایت کنند.
البته مهربون بودن و سلامت روحی و اخلاقی مدیر و مربی هم خیلی مهمه.
در پناه حق
گذاشتن فرزندان در مهد کودک بزرگترین اشتباه والدین هست. فرزندان باید تا سن 18 سالگی در کنار والدین باشند و والدین مراقبت 24 ساعت بر روی آنها داشته باشند. مملکت یه جوری هست که بشه با یه حقوق مثل آدم زندگی کرد ،قطعاًنه .درست ، ما تربیت نسل آینده را سپردیم به کسانی که هیچ نظارت درستی روشون نداریم نظارت از دستگاهها گرفته تا والدین به همین خاطر به این روز افتادیم که هیچ کدوممون نسبت به فردامون اطمینانی نداریم و مدام همدیگر را می چاپیم .خدا به داد ده تا پانزده سال آینده ایم مملکت و آدماش برسه.