وعده‌های سر خرمن مسئولان، قطع انگشت مردم «ابراهیم آباد» را متوقف نکرد!
سال‌های سال است که پیش چشم مدیران و مسئولان اجرایی استان لرستان، اهالی روستای ابراهیم آباد شهرستان پلدختر با هزینه قطع انگشتان دست، از وسیله‌ای به نام «گرگر» برای عبور از رودخانه استفاده میکنند؛ مردمانی که دست کم ده سال است به صورت جدی پیگیر احداث پل برای تسهیل آمد و شد خود هستند، ولی مدیران اجرایی استان ضرورتی به نهایی کردن این نیاز ضروری نمی‌بینند.به گزارش «تابناک»؛ دست کم سه سال از زمانی که مشکل مردم روستای ابراهیم آباد شهرستان پلدختر، مبنی بر نبود پل ارتباطی بر رود کشکان و قطع عضو اهالی بخاطر استفاده از یک وسیله خطرناک در رسانه‌های داخلی و خارجی مطرح شد، می‌گذرد. هرچند در همان روزها و متأثر از فشار رسانه ها، مدیران اجرایی استان، خود را به احداث یک پل برای اهالی این روستا متعهدکردند، بررسی‌ها نشان می‌دهد که چنین وعده‌ای رنگ واقعیت به خود نگرفته است.
واقعیت موضوعی که به آن اشاره شد، از این قرار است که اهالی روستای ابراهیم آباد بخش معمولان شهرستان پلدختر با نزدیک به ۱۵۰ تن جمعیت برای دسترسی به شهر معمولان و تأمین نیاز‌های روزانه و اداری خود ناچارند از رود کشکان (یکی از سرشاخه‌های اصلی رود کرخه) عبور کنند تا خود را به شهر برسانند.
این اهالی به خاطر اینکه مسیر جایگزین دسترسی شان به شهر حداقل ۴ کیلومتر دورتر است و برای استفاده از آن نیاز به پرداخت کرایه ماشین چیزی حدود ۱۲ تا ۱۵ هزار تومان دارند، ناچارند یا از رفتن به شهر صرف نظر کرده و یا برای سریع‌تر و ارزان‌تر شدن سفر از وسیله خطرناکی به «گرگر» استفاده کنند؛ «گرگر» وسیله‌ای است که روی عرض رودخانه نصب شده و به قرقره و یک حلقه به حرکت درمی‌آید تا افراد را از یک سوی رود به سوی دیگر منتقل کنند.
نظر به اینکه برای توقف این وسیله کمک گرفتن از دست اجتناب ناپذیر است، اهالی در فرایند این آمد و شد در معرض خطر جانی هستند و شاهد این خطر آنکه در حال حاضر بیشتر اهالی روستا یک یا چند انگشت خود را در جریان همین اتفاق از دست داده اند.
هر چند در مقاطع زمانی مختلف رسانه‌های محلی به این مسأله ورود کردند و تلاش بر این بود که با این پوشش‌های خبری مسئولان ترغیب شوند که اقدامی اساسی برای اهالی روستای ابراهیم آباد انجام دهند، هیچ اقدام عملی مشخصی صورت نگرفت تا اینکه در سال ۱۳۹۴ رسانه‌های سراسری و بیشتری به این مسأله ورود کردند.
در آن زمان ضمن تأکید بر خسارات استفاده از «گرگر» در رسانه‌ها تأکید شد که اصلی‌ترین قربانیان این مشکل کودکان و اهالی هستند که یا برای خرید مایحتاج زندگی و انجام کار‌های اداری و یا برای ادامه تحصیل ناچارند، روزانه عرض رود کشکان را با این وسیله طی کنند.
عباس محمودی، بخشدار معمولان در سال ۱۳۹۴ در همین باره به «همشهری» گفت: اعتبار مورد نیاز برای ساخت این پل پرداخت شده و عملیات ساخت آن در حال پیشرفت است و تا‌کنون ۷۰ درصد از عرشه پل توسط ماشین‌سازی لرستان ساخته شده. پیمانکار پروژه وعده راه‌اندازی این پل را هفته دولت اعلام کرده است، ولی از آنجا که پروژه یک ساله است ان‌شاءالله در پاییز کار تمام خواهد شد.
محمودی افزود: برای ساخت عرشه پل قرارداد یک میلیارد تومانی بسته و تا‌کنون ۴۰۰ میلیون آن هزینه شده است. کل هزینه ساخت پل ۲ میلیارد و ۲۴۵ میلیون تومان است که مراحل تخصیص آن انجام شده است.
پیش از این ۲.۳ میلیارد ریال برای ساخت پل عابر این روستا هزینه شده بود، ولی ساخت سازه پل بیش از پایه‌های آن جلو نرفت.
امین فرخ‌نژاد رئیس راه و شهرسازی پلدختر در ۲۳ دی‌ماه ۹۶ گفت: پل ابراهیم‌آباد ۷۲ درصد پیشرفت فیزیکی دارد و در صورت پرداخت کردن مطالبات پیمانکار انتظار می‌رود تا پایان سال به بهره‌برداری برسد، ولی پس از گذشت ۸ ماه از این وعده، هنوز پل ابراهیم‌آباد تکمیل نشده است.
نعمت‌الله دستیاری، فرماندار پلدختر نیز در اول بهمن ماه ۹۶ گفت: اگر یک‌میلیارد تومان اعتبار مصوب برای پل تخصیص پیدا کند، پل ابراهیم‌آباد در شش‌ماهه نخست امسال به بهره‌برداری می‌رسد. وی سپس در ۳۰ فروردین ۹۷ نیز مطرح کرده بود که "سعی می‌کنیم برای شش‌ماهه نخست امسال، پل ابراهیم‌آباد تکمیل شود و به بهره‌برداری برسد"، اما پس از گذشت هشت ماه از سال ۹۷ این پروژه ۷۸ درصد پیشرفت فیزیکی دارد و به‌گفته اداره راه و شهرسازی امسال هم به بهره‌برداری نمی‌رسد.
اکنون و در حالی که سه سال از زمانی که بخشدار معمولان وعده نهایی کردن پل مورد اشاره را تا پاییز سال ۱۳۹۷ دارد، می‌گذرد، هنوز این اتفاق در شهرستان پلدختر رخ نداده و مشخص نیست اعتبار‌های مصوبی که به این طرح پرداخت شده در کدام بخش هزینه شده است!
اهالی روستای ابراهیم آباد آنقدر از مدیران اجرایی استان و دیگر متولیانی که از سر دلسوزی خود را به این روستا می‌رسانند تا پیگیر مشکلشان شوند، ناراحتند که حتی دیگر پذیرای خبرنگاران نیز نیستند و تمایلی به طرح مشکلشان در رسانه‌ها ندارند، چون می‌دانند بر اساس آنچه در گذشته رخ داده این مصاحبه و خبر‌ها راه به جایی نمی‌برد و شاید تنها به تأمین بودجه‌ای مناسب برای مدیرانی ختم شود که به راحتی می‌توانند در محل دیگر از آن استفاده کنند.
پیگیری‌های «تسنیم» در مورد آخرین وضعیت پلی که سال‌ها پیش به مردم روستای ابراهیم آباد وعده داده شد، حکایت از آن دارد که هنوز این پل ساخته نشده و نیمه کاره و غیر قابل بهره برداری مانده است؛ اتفاقی که نعمت‌الله دستیاری، فرماندار پلدختر دلیل آن را نوسانات ارزی عنوان کرد و در همین باره به این رسانه گفت: پل ابراهیم آباد به دلیل نوسات ارزی که به وجود آمد به بهره‌برداری نرسید.
وی افزود: ساخت پل ابراهیم آباد فعال است، ولی به کندی پیش می‌رود و برای امسال یک میلیارد اعتبار دارد و قطعا و به یقین اگر این اعتبار تخصیص پیدا کند، قول میدهیم این پل امسال به بهره‌برداری برسد.
بر اساس رویه‌ای که تا کنون مشکل مورد اشاره مردم روستای ابراهیم آباد شهرستان پلدختر داشته است، انتظار نمی‌رود که مدیران اجرایی استان لرستان حتی در آینده نزدیک نیز اقدام به افتتاح این پل ارتباطی کنند؛ بنابراین، نیاز است نهاد‌های نظارتی به این مسأله ورود کرده و ضمن بررسی دقیق فرایند تصویب و پرداخت بودجه‌های گذشته در وهله اول هزینه‌های گذشته این طرح را به صورت دقیق بررسی کنند و در وهله دوم نسبت به اجرای این پروژه در سریع‌ترین وقت ممکن، مسئولان اجرایی استان را تحت فشار قرار دهند.
از سویی نیز به نظر ضروری می‌رسد، مدیران اجرایی استان لرستان و شهرستان پلدختر هزینه تعلل خود در سال‌های گذشته به قطع عضو ده‌ها شهروند ایرانی ختم شده است را به مردم این منطقه پرداخت کنند؛ خسارت بزرگی که اگر اهتمام ویژه‌ای برای ساخت پل وجود داشت، اکنون بسیار کمتر از آن چیزی بود که دیده میشود.
چه غم که مردم این روستا و حتما بچه ها انگشت هایشان قطع میشود مهم این است که داماد آقای روحانی معاون وزیر شود 
| 
هنر مسیولان این است که رودخانه را بخشکانند تا مشکل حل شود. انگشت قطع شده همان انگشت رای دادنه | انتخاب بین بد و بدتر و متعاقب آن بدتر و بدترین بهتر از این نمی شه | گل گفتی حرفت حقه | مشکلی نیستاگه اینه قطع بشه
مسوولین ۳۹ ساله از این وعده ها میدن | اون مسول اگه نتواند کاری برای مردم این روستا انجام بدهد شک نکن خودش و خانواده اش می روند به آن روستا که آنجا زندگی کنند. مسئولان امروز همه بالاتر از میدان ولیعصر زندگی می کنند. فقط کافیه برا این مشکل یه دانشجوی خلاق دست به کار بشه و وسیله رو طوری طراحی کنه که مردم با حرکت دادن یک دسته مثل هندل ماشینهای قدیمی نیروی لازم برای حرکت گرگر را فراهم آورد . | حسن روحانی خودتی 
| مشکل تأمین مالی لازم برای این کار است و گرنه طرح و ایده های فنی آزمایش شده فراوانی وجود دارد که یکی از ماندگارترین و کم هزینه ترینهایش پل است... پل! ولی پل پول میخواد قربان که مسئولین محترم نمیدهند یعنی بندگان خدا ندارند که بدهند... دلار ارزون شده و نمیصرفه برن دلارها رو بفروشن و گرنه پول نقد داشتند و میدادند | !یه پل شیک و مدرن حق این مردمه نه هندل قدیمیالبته از ماست که بر ماست....
| وسیله قبلن اختراع شده اسمش پل هست | حال به هر دلیلی که می تواند باشد که ساخت پل انجام نشده ،طراحی یک وسیله ایمن برای اینکار خیلی سخت و دشوار نیست.البته حق مسلم این مردمان خیلی بیشتر از پل و سایر امکانات این چنین است 
| داداش چی زدی ؟ انگاری حواست نیستا . اصلا خبر رو خوندی؟ خلاقیت چیه داداش | خداوکیلی با این طرز فکرت باید ازت تقدیر بشه. چهار تا ادم مثل تو و نظراتت هستند که مسئولین ناکارامد شدن . آخه آدم حسابی اینم شد نظر؟ دوام می آوریم. اما در اوگاندا و کنیا بیمارستان می سازیم. و هلال احمر در 9 کشور آفریقایی خدمات و دارو ارائه میکنه | هسس از شنیدن این همه مصیبت، بخاطر شهروندان دل ما که به درد آمد. آیا مسئولان گوش شنوا دارند!!!!
اینکه مدیریت درستی اعمال نشده و اینکه فقط با جلو گیری از یکی از اختلاسها میتواند بسیاری از این مشکلات حل شود سر جای خودش.یعنی یک نفر در ابراهیم آباد یا اطراف نیست که وسیله ای بسازد تا بجای استفاده از دست بتوان از آن استفاده کرد.
شاید کسانی که کرایه های بالا برای نقل و انتقال اهالی اینجا میگیرند اجازه نمیدهند چنین اتفاقی بیافتد.
واقعا جای تعجب است که بارها این موضوع در اخبار آمده ولی مسئولین ابراهیم آباد قبل از ساخت پل به فکر پیدا کردن فردی که بتواند فعلا مشکل دستگاه گرگر را حل کند نیافتاده اند.چنین مشکلی میتواند توسط دانشجوهای همان منطقه به راحتی حل شود .
این وضعیت ماست بعد آقای ظریف با افتخار در اوگاندا بیمارستان افتتاح میکنه. اميدى به روحانى نيست | نکنه به بقیه خیلی امید هست!!!!!!!!!!!!!!!!!!! اگر تا 1000 سال دیگه هم منتظر باشن تا یک نفر از مسئولین بیاد مشکل رزو حل کنه قطعا زیر پای آنها علف سبز خواهد شد.خودشان باید پول جمع کنند و پل را بسازند
فعلا بودجه نداریم . صبر کنید ببینیم این مسئولین به فکر تنها کسانی که نیستند مردم است بعد از این همه سال هنوز یک پلی روی این رودخانه ساخته نشده .واقعا تاسف اور است. سر مسئولین سلامت باشد!! بالاخره برخی مسئولین عزیز مشغول دریافت حقوق نجومی و دعوا کردن کسانی که حقوقشون رو کسر می کنند هستند و فرصت پرداختن به یک پل ساده روستایی !!! رو ندارند. متاسفانه وزارت کشور هیچ نظارتی بر استانداری ها و زیر مجموعه های انها ندارد.هیچ نظارتی بر قراردادهای پیمانکاران نمیشود.شهرداران بنا به سلیقه کج خود بودجه ها را مصرف می کنند.در شهر دورود شهرداری به جای هزینه بودجه برای مسایل بهداشتی مانند سطل زباله و کمک به راهنمایی و رانندگی برای نصب چراغ های راهنمایی در بلوار های شهر گلدان می کارد و هیچ نهاد ذیصلاحی هم نمی پرسد بلواری که جای درخت و گل است چرا گلدان در انجا می گذارند.با چه کسی قرارداد این گلدانها بسته شده و...... حالا چگونه توقع دارید همین مسیولان بر روی رودخانه پل بسازند.بزودی اب کشکان را هم برای یزد وقم میبرند و رودخانه ناپدید می شود به این صورت مشکل مردم هم حل خواهد شد. حالا اگه دولت نداره ا اینهمه خیر هم هست نفری 10 هزار تومان تو ژاپن مارمولک خور بودایی که نه به امامی اعتقاد دارند ونه خدا پیغمبری حالیشونه به خاطر خرابی آسفالت یک خیابان جلوی مردمشون زانو میزنن عذر میخان اما تو این شهر مسلمون نشین با مردم مسلمون که جز خدا کسی را ندارن تو سه دولت گفتگو بهار امید بنفش یک پل زپرتی را برای این مردم نساختن اونوقت مدیران ارشد همین استان با حقوقای آن چنانیی خدایش کدوم یک از این مسولین سزاوارتر به بهشت هستن 
| انساتیت با دین داشتن فرق می کنه بدن ماشین سازی اراک 3 سوته براشون پل میزنه بهترین پلساز در خاور میانه واقعا برای ساخت پل در یک روستا هم باید نگران باشیم به چه شکل مسئولین میخواهند پاسخ گو باشند خسته شدیم این مردم باید بجای تمام مسئولان هم قصه بخورند هم فکرچاره کنند وهم در صحنه باشند. ای کاش در ۴۰سالگی انقلاب به جای گفتن مرگ بر این کشور و اون کشور از رفع اینگونه مشکلات ملت میگفتن. 
| چه ربطی داره؟ همه چیز رو به یه شعار ربط میدی که چی بشه؟ پل رو مسئولین داخلی نمی زنند، چه ربطی به مرگ بر آمریکا داره؟ حالا که بودجه ساخت پل تامین نشده حداقل می توانستند مکانیک این وسیله را اصلاح کنند که انگشت قطع نکنه !یه کابل دوم زیر همین کابل می تونن برای کشیدن و ایستادن اضافه کنند تا لازم نباشه دست روی کابل دارای چرخ بزارند !
یا خیلی راه حل ها اصلاح دیگه هست که هزینه کمی دارد و موقتا جانشان را حفظ کند.
عزیزان .... همینکه ان طناب را ازشان نگرفته اند خدا را شکر کنند. علت این معضلات تمرکزگرایی اقتصاد کشور در تهران هست. کل اقتصاد و بازار ایران زیر سلطه تهران هست و همه چیز از تهران توزیع میشود از بودجه گرفته تا میخ !!!!!
تمرکز گرایی باعث فاصله طبقاتی در توسعه زیربنایی تهران و شهرستانها هست...
| کمک به سایر کشورها بخاطر یک پل نمیتونیم قانون رو نادیده بگیریم و از بودجه کمک به کشورها کم کنیم. | پاسخ احتمالی مسیولان: اگر در این روسنا امامزاده ای دفن شده باشد شاید بتوان بر اساس وظیفه شرعی برای راحتی زوار همان هزینه های هنگفتی که در استان کربلا و نینوای عراق انجام میدهیم را بشود انجام داد.مسیولان مشغول بررسی هستند ببینند انجا امامزاده ای هست یا خیر. بابا یک تکه اهن جلوی چرخ جوش بدن دست دیگه نمی ره زیرش تا قطع بشه انگشتشون سئوال این جا است که در شرایط بد اقتصادی سوار تله کابین و گرگر شدن چه معنی داره! | مرسی طنز جالبی بود. سر داماد اقای روحانی به سلامت بادا زنده باد مسیح علی نژاد که اول از همه ان به این موضوع اشاره کرد.... حکایت این گرگر ها هم شده حکایت خودرو سازان کشور .استفاده از گرگر به خودی خود اشکالی نداره اما اینکه این گرگر ایمن سازی نمیشه جای تعجب داره تو این مملکت چه خبر. خدایا خودت به داد این کشور برس. سوال اینجاست که درامد سالیانه ایران از بعضی کشورهای اروپایی در رفاه کامل بیشتر ولی مردم کشورم که کمی از کلان شهرها فاصله دارند اینطور زندگی میکنند | اون کشور اروپایی 80 میلیون جمعیت داره؟ یا وسعتش این قدر زیاده؟ این همه مرز داره؟ این همه در اروپا جنگ هست؟ | آی پی آمریکا تو اول فیلتر شکنتوخاموش کن بعد حرف مفت ب زن بنظر من وقتی مردم شجاع اون منطقه از قدیم با این وسیله ابتدایی از پل عبور کرده اند امروز اگر این طرح رابه یکی از محلی ها مجوز بدهند علاوه بر اصلاح طرح این مکان نتنها جاذبه توریستی پیدا میکند بلکه چندین نفر هم مشغول بکار خواهند شد و همچنین سلامت مردم هم با ساخت یک کابین و ایجاد یک سیم بکسل برای برگشت هم دوطرفه خواهد شد و کافی است که شیب دو سیم برعکس هم باشند و نحوه انتقال کابین در دوطرف رودخانه از سیم رفت به سیم برگشت درست گردد.
چه نظری چه کشکی چه دوغی کی این نظرها رو میخونه کی اهمیت میدی . بعد از ده سال هنوز هیچ مسئولی به این موضوع رسیدگی نکرده . اصلا انگشتهای دختران و پسران مردم ابراهیم اباد به درک مگه مهمه؟ مگه مهمه که مردم چطوری زندگی میکنن. می ترسم از روزی که بفهمم خدا هم با اینهاست
| خدا با مردم ابراهیم آباد است چند سال پیش تلویزیون یک برنامه ای در اینمورد پخش کرد. من فکر کردم مشکل حل شده که سر و صدایی ازش در نمیاد نگو سکوت کامل رسانه ای حاکم شده و مشکل کماکان برقراره.در هر صورت:
جون مشکل این منطقه محروم کماکان باقی است و ایذا چون به مدیران هم امیدی نیست از سایت تابناک عزیز بعنوان یک رسانه فعال خواهشمندم این مشکل بوسیله مردم و خیرین با یک راهکار مناسب برای همیشه حل شود.
شماره حساب اعلام بفرمائید هستند مردمی که غم و غصه عزیزانشان را با هم قسمت کنند. بنده یک کارمند هستم ولی حاضرم در حد توانم کمک کنم.
سلام اگه ممکنه روشی اعلام کنید که بتونیم مخارج احداث پل را پرداخت کنیم با ایمیل با من در تماس باشید لطفا سوریه مهمتره فعلا كه خبري از تخصيص اعتبارنيست ميشه با نصصب يك رشته طناب به موازات كابل اصلي در زير قرقره وكابل با اتكا به آن جهت حركت رو به جلو وتماس دست با طناب زيرين هيچ خطري مبني بر قرار گرفتن انگشتان لاي قرقره متحرك وسيم بكسل تهديد نمي كند چرا كه اصلا رشته طناب آزاد بوده و فقط به دو سر اتكايي پل متحرك اتصال دارد . ساختن پارك ، منازل مسكوني ، مسجد و ..... در كشورهاي عربي و آفريقايي واجب است ولي هزينه كمي كه بايد خرج اينگونه موارد براي هموطنان مان شود ، حرام است . من قبول که باید مشکل ریشه ایی حل شوداما چیز جالبی که هست اینه که میشه با کمی تغییر در سیستم موجود
استفاده از آنرا کاملا بدون خطر و امن ساخت
تا موقتا خطری برای اهالی نداشته باشه
و اینهمه سال زجر نکشند
اما چرا کسی از فکرش کمک نگرفته
اینو نمیفهمم
لبنان سوریه غزه عراق یمن اینا مهتر و واجبترن وای بر نماینده واستاندار وفرماندار منطقه ...............به جای تهیه خشت طلا برای عراق یک پل برای این بیچاره ها درست کنید ..... | تقصیر مردم هم هست علت عدم رسیدگی به این نوع پروژه ها خالص بودن و مردمی بودن اوناست و قهرا هم هیچ روحانی هم اونجا نیست.مردم سالاری مطلق فقر
بابا اقلا یک تله کابین برقی انجا نصب کنید همه پلها ی عظیم را درتهران ساختند .شما چه احتیاجی دارید .فقط تهران خراب شده .که الهی یک زلزله 19 ریشتری بایید انرا نابود کند.که حق تمام استانها را خوردند و اب پاکی رویش. قناعت و ملاحظه داشتن و کم رویی در این مملکت آخرش میشه این از ماست که بر ماست بیش از یک ده ازوعد و وعیدهای مسئولین گذشته