ریتم؛

چو خورشیدی برآیم ؛ شهرام ناظری

کد خبر: ۸۳۰۲۰۰
تاریخ انتشار: ۱۲ شهريور ۱۳۹۷ - ۱۳:۳۰ 03 September 2018
تعداد بازدید : 1070

از آن باده ندانم چون فنایم
از آن بی‌جا نمی‌دانم کجایم

زمانی قعر دریایی درافتم
دمی دیگر چو خورشیدی برآیم

زمانی از من آبستن جهانی
زمانی چون جهان خلقی بزایم

چو طوطی جان شکر خاید به ناگه
شوم سرمست و طوطی را بخایم

به جایی درنگنجیدم به عالم
بجز آن یار بی‌جا را نشایم

منم آن رند مست سخت شیدا
میان جمله رندان‌های هایم

مرا گویی چرا با خود نیایی
تو بنما خود که تا با خود بیایم

مرا سایه هما چندان نوازد
که گویی سایه او شد من همایم

بدیدم حسن را سرمست می گفت
بلایم من بلایم من بلایم

جوابش آمد از هر سو ز صد جان
ترایم من ترایم من ترایم

تو آن نوری که با موسی همی‌گفت
خدایم من خدایم من خدایم

بگفتم شمس تبریزی کیی گفت
شمایم من شمایم من شمایم

بازدید 6617
«چو خورشیدی برآیم» یکی از غزلیات دیوان شمس مولانا جلاالدین بلخی است که شهرام ناظری در آلبوم مولویه اجرا کرده است. اجرای این قطعه را توسط این استاد برجسته موسیقی ایران در کنسرت تبریز می‌بینید و می‌شنوید.
اشتراک گذاری