"برخی از ترس صفار هرندی نمازخوان شدند"

شفاف: محمدمهدی عسگرپور مدیر عامل خانه سینما به تازگی گفت‌وگویی با نشریه پنجره کرده و به شدت و با صراحت از شمقدری و صفارهرندی انتقاد کرده است .

عسگر پور در بخش‌هایی ازاین مصاحبه گفته است: مشکل این‎‎جاست که مدیریت سیاسی بر عرصه فرهنگی ما حاکم است و این‎ سلیقه‎ای سیاسی و جناحی است که بر مدیریت سینما حاکم است. مثلا در دوران حاکمیت یک جناح، فیلم‎هایی مثل «کتاب قانون»، «درباره الی» یا «به رنگ ارغوان» در زمان مدیریت یک نفر توقیف می‎شوند و در دوره مدیری دیگر در همان دولت رفع توقیف می‎شوند. لذا فیلم‎سازان ما با یک دوگانگی در وزارت ارشاد مواجه می‎شوند و همین مسئله موجب بی‎اعتمادی بین اهالی سینما و مدیران فرهنگی می‎شود؛ به‎طوری که حتی درباره عملکرد آقای شمقدری در همین مدت کوتاه با تردید می‎نگرند که دستور ایشان برای رفع توقیف فیلم‎ها یک نوع ژست سیاسی است و دوام ندارد.

شمقدری به روشنفکران باج می‌دهد

عسگر پور درادامه گفته است : شمقدری با یک سیاست دوگانه از یک‎سو به فیلم‎سازان روشنفکر و دگراندیش باج می‎دهد اما در راه فیلم‎سازانی که به انقلابی و متعهد بودن شهره هستند، مثل میرکریمی و مجیدی سنگ‎اندازی می‎کند و همه این‎ها بیشتر دعوا‎های سیاسی است تا مدیریت هنری و فرهنگی. خوب با این‎ اوضاع و شرایط چگونه همه می‎توانند زیر پرچمی واحد به نام سینمای ملی جمع شوند؟

در ادامه صحبت‎های شما من می‎خواهم بگویم که ای‎کاش مدیریت سیاسی هم بود. مشکل ما این است که با مدیران غیرمسلط مواجه هستیم. ببینید آقای صفار هرندی در مراسم تودیع خودشان به وزیر جدید پیام دادند که آقای وزیر جدید، شما بین دولبه تیغ قیچی‎گرفتارید؛ یک لبه شما را به بی‎بند و باری فرا می‎خواند و لبه دیگر به تحجر.

برخی از ترس صفار هرندی نمازخوان شدند

عسگر پور درادامه صحبتهای خود گفته است :من نامه‎ای به ایشان نوشتم و در جواب گفتم که شما تیغ سوم که تیغ اصلی باشد را فراموش کردید. تیغ سوم هنرمندانی هستند که هم تیزهوشند و هم ممکن است از شما هم متدین‎تر باشند. شما چرا این‎ تیغ را ندیدید؛ در حالی‎که بیشترین مشکل شما با این‎ دسته بوده است. شما کجا‎ گرفتار بی‎بند و بارها بودید؟! آن‎ها یا رفتند و پنهان شدند یا از ترس شما آمدند و نماز خواندند. متحجرین البته همیشه حضور داشتند.

به‎نظر من، آقای صفار از افراد متدین و پاک‎دست بود، اما مشکل عمده دولت این است که از مدیران غیر مسلط استفاده می‎کند؛ مدیرانی که در حوزه تصدی‎گری خود تسلط و آگاهی لازم را ندارند. آقای صفار به‎عنوان یک فرد دوست‎داشتنی و متدین در دانشگاه امام حسین مدرس بودند، اما تخصص ایشان در حوزه فرهنگ و هنر نبوده است. یک وقت می‎گویم فلانی و فلانی اجنبی‎پرست هستند، اما وقتی خودم وزیر ارشاد شدم با این‎ آقایان عکس می‎گیرم. خب، این‎ تناقص رفتاری به دلیل عدم تسلط کافی بر حوزه مدیریتی است. به‎نظر من، از نگاه سیاسی ترجمه غلطی در کشور ما شده است.