آقای پناهیان این تذهبون؟!
محمدجواد بربریان
کد خبر: ۷۸۵۵۰
| ۰۲ دی ۱۳۸۸ - ۱۹:۰۲ 23 December 2009
| 48969 بازدید
جناب حجت الاسلام پناهیان که در دانشگاه هنر سخن گفته است، با برخی بی‌پروایی‌ها که امروز نقل و نبات برخی مجالس شده (آن گونه که رسانه‌ها روایت کرده‌اند)، برخی اتهامات را به اشخاصی از جمله محسن رضایی، فرمانده سپاه پاسداران در هشت سال دفاع مقدس، بی‌مهابا و غیر اخلافی وارد کرده و به این هم بسنده نکرده، جملاتی را به امام راحل نسبت داده‌اند که معلوم نیست در جلسه روضه امام حسین (ع) آن قایم در امر به معروف و نهی از منکر، کدام هدف را دنبال می‌کند؟!
پناهیان در بخشی از سخنان خود که امید به تکذیب یا تصحیح آن می‌رود، خطاب به آقای رضایی گفته است، «یک بچه هم عقلش تا قوزک پایش هم نمی‌رسید، آمده می‌گوید که امام بعدها فهمید که قطعنامه جام زهر نبوده است و بعدها شیرینی آن را چشید».
صرفنظر از این که آقای رضایی چنین جمله‌ای را گفته باشد یا خیر که از ظاهر امر برمی‌آید که چنین نگفته است و جملات دیگری را بیان کرده که تنها مربوط به امام و پذیرش قطعنامه نبوده، بلکه ایشان با بیان تلقی پذیرش قطعنامه ، رشادت‌های رزمندگان اسلام پس از پذیرش را نیز بیان و آن را به شیرینی تعبیر می‌کند، استفاده از تعبیر «یک بچه که عقلش تا قوزک پایش هم نمی‌رسد...» درباره کسی که فرمانده هشت سال سپاه را در شرایط جنگی آن همه از سوی حضرت امام داشته است.
آقای پناهیان که به ظاهر در دفاع از حضرت امام برآمده است، آیا امام عزیز که با مدیریت، تدبیر و رهبری انقلاب اسلامی را به پیروزی رساند و ده سال نیز آن را با هشیاری تمام رهبری کرده‌اند، چگونه یک چنین فردی که شما با آن ادبیات از آن یاد کرده‌اید، به فرماندهی سپاه ـ که بخش اعظم جنگ را بر دوش داشت ـ واگذار کرده‌اند؟
آیا این گونه دفاع از امام است یا حمله به ایشان؟
شما می‌توانید مخالف کسان یا کسانی باشید، اما پرسش این است که چرا برای بیان مخالفت خود با افراد از امام آن هم به بدترین نحو ممکن بهره می‌گیرید؟
مخالفت شما با آقای رضایی همین بس که گفته‌اید، «ما هشت سال جنگ، تو را تحمل کردیم؛ آیا بس نبود»؛ هرچند معلوم نکردید، شما در هشت سال دفاع مقدس کجا بوده‌اید و چه مسئولیتی داشته‌اید؟
آیا از فرماندهان عالی‌رتبه جنگ یا مسئولان ارشد کشور بوده‌اید که مجبور به تحمل فرمانده منصوب حضرت امام شده‌اید؟ آیا این تحمل ، مخالفت با نظر صریح امام نبوده است؟
آقای پناهیان، هزینه از بنیانگذار جمهوری اسلامی برای ابراز مخالفت خود با افراد آن هم در شرایطی که کشور هر روز نیاز بیشتری به نظریات و دیدگاه‌های حضرت امام داریم و از سوی دیگر هر روز از ایشان فاصله می‌گیریم به چه هدفی انجام می‌گیرد؟
دفاع از امام یا سنگر گرفتن ناشیانه پشت مواضع و سخنان امام برای رسیدن به اهداف خود.
اگر آقای رضایی آن است که شما با بداخلاقی تمام یاد کرده‌اید، چرا اکنون چنین فردی در جایگاه عضو و دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام با حکم رهبری انقلاب است؟
آیا اینگونه تعابیر شما جفا به امام و رهبری نیست که منصوبان گذشته و کنونی آنها را این گونه یاری کنید.
آقای پناهیان به این هم بسنده نکرده و جمله‌ای را به امام روح‌الله منصوب کرده که هر چه در صحیفه امام گشتم، آن را نیافتم. وی مدعی شده است که امام فرموده‌اند: «اگر می‌دانستم مردم این گونه از جنگ حمایت می‌کنند، قطعنامه را نمی‌پذیرفتم». آقای پناهیان این جمله را از کجای صحیفه امام استخراج کرده‌اید؟ این جمله حتی با سلوک و منش حضرت امام هم تطابق ندارد.
امام راحل حتی در قضایای عزل بنی‌صدر پس از رأی مجلس چنین نمی‌گویند یا در قضایای آیت‌الله منتظری که خدایش رحمت کند، همچنین تعابیری نفرمودند. با وجود آن که تأکید کردند «از ابتدا هم با انتخاب شما مخالف بودم».
از سوی دیگر، پس از پذیرش قطعنامه و یورش دوباره لشکریان صدام حسین به خاک کشورمان، برخی فرماندهان جنگ را بر آن داشت تا با توجه به حضور گسترده مردم، جنگ را ادامه دهند که امام فرمودند:
"همان‌گونه كه قبلا گفتيم، با مردم خود با صداقت صحبت مي‌كنيم. ما در چهارچوب قطعنامه 598 به صلحي پايدار فكر مي‌كنيم و اين به هيچ وجه تاكتيك نيست، ولي سلحشوران ارتش اسلام بايد خود را آماده كنند كه اگر دشمن به حملاتي دست زد، جواب مناسبي به آن بدهند. فرزندان انقلابي‌ام، توجه كنند كه امروز روز حضور گسترده در جبهه‌هاست. فكر نكنيد كه ديگر جنگ تمام شده است، خود را مسلح به سلاح ايمان و جهاد كنيد. بر دشمن غدار رحم جايز نيست. اينها همه حرفهايشان يك فريب است. ما مي‌خواستيم به دنيا ثابت كنيم كه صدام معتقد به مجامع بين‌المللي نيست و ما تا قبول قطعنامه از سوي عراق، جواب دشمنان اسلام را در جبهه‌ها خواهيم داد.»
صحيفه امام ج. 21 صفحه 102 تاريخ 31 تيرماه 1367
همچنين حضرت امام در 26/6/67 در جمع فرماندهان و مسئولان سپاه مي‌فرمايند: «ما در سياست خود براي رسيدن به صلح در چهارچوب قطعنامه شوراي امنيت جدي هستيم».
حال از كجاي اين جملات حضرت امام آنچه كه آقاي پناهيان نسبت داده، استخراج مي‌شود.
در صحيفه امام بعد از تاريخ 26/6/67 به جز يك پيام به تاريخ يكم آذر ماه 1367 درباره هفته بسيج مستضعفين، هيچ مطلب ديگري درباره قطعنامه 598 و ادامه جنگ به چشم نمي‌خورد.
پناهیان در بخشی از سخنان خود که امید به تکذیب یا تصحیح آن می‌رود، خطاب به آقای رضایی گفته است، «یک بچه هم عقلش تا قوزک پایش هم نمی‌رسید، آمده می‌گوید که امام بعدها فهمید که قطعنامه جام زهر نبوده است و بعدها شیرینی آن را چشید».
صرفنظر از این که آقای رضایی چنین جمله‌ای را گفته باشد یا خیر که از ظاهر امر برمی‌آید که چنین نگفته است و جملات دیگری را بیان کرده که تنها مربوط به امام و پذیرش قطعنامه نبوده، بلکه ایشان با بیان تلقی پذیرش قطعنامه ، رشادت‌های رزمندگان اسلام پس از پذیرش را نیز بیان و آن را به شیرینی تعبیر می‌کند، استفاده از تعبیر «یک بچه که عقلش تا قوزک پایش هم نمی‌رسد...» درباره کسی که فرمانده هشت سال سپاه را در شرایط جنگی آن همه از سوی حضرت امام داشته است.
آقای پناهیان که به ظاهر در دفاع از حضرت امام برآمده است، آیا امام عزیز که با مدیریت، تدبیر و رهبری انقلاب اسلامی را به پیروزی رساند و ده سال نیز آن را با هشیاری تمام رهبری کرده‌اند، چگونه یک چنین فردی که شما با آن ادبیات از آن یاد کرده‌اید، به فرماندهی سپاه ـ که بخش اعظم جنگ را بر دوش داشت ـ واگذار کرده‌اند؟
آیا این گونه دفاع از امام است یا حمله به ایشان؟
شما می‌توانید مخالف کسان یا کسانی باشید، اما پرسش این است که چرا برای بیان مخالفت خود با افراد از امام آن هم به بدترین نحو ممکن بهره می‌گیرید؟
مخالفت شما با آقای رضایی همین بس که گفته‌اید، «ما هشت سال جنگ، تو را تحمل کردیم؛ آیا بس نبود»؛ هرچند معلوم نکردید، شما در هشت سال دفاع مقدس کجا بوده‌اید و چه مسئولیتی داشته‌اید؟
آیا از فرماندهان عالی‌رتبه جنگ یا مسئولان ارشد کشور بوده‌اید که مجبور به تحمل فرمانده منصوب حضرت امام شده‌اید؟ آیا این تحمل ، مخالفت با نظر صریح امام نبوده است؟
آقای پناهیان، هزینه از بنیانگذار جمهوری اسلامی برای ابراز مخالفت خود با افراد آن هم در شرایطی که کشور هر روز نیاز بیشتری به نظریات و دیدگاه‌های حضرت امام داریم و از سوی دیگر هر روز از ایشان فاصله می‌گیریم به چه هدفی انجام می‌گیرد؟
دفاع از امام یا سنگر گرفتن ناشیانه پشت مواضع و سخنان امام برای رسیدن به اهداف خود.
اگر آقای رضایی آن است که شما با بداخلاقی تمام یاد کرده‌اید، چرا اکنون چنین فردی در جایگاه عضو و دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام با حکم رهبری انقلاب است؟
آیا اینگونه تعابیر شما جفا به امام و رهبری نیست که منصوبان گذشته و کنونی آنها را این گونه یاری کنید.
آقای پناهیان به این هم بسنده نکرده و جمله‌ای را به امام روح‌الله منصوب کرده که هر چه در صحیفه امام گشتم، آن را نیافتم. وی مدعی شده است که امام فرموده‌اند: «اگر می‌دانستم مردم این گونه از جنگ حمایت می‌کنند، قطعنامه را نمی‌پذیرفتم». آقای پناهیان این جمله را از کجای صحیفه امام استخراج کرده‌اید؟ این جمله حتی با سلوک و منش حضرت امام هم تطابق ندارد.
امام راحل حتی در قضایای عزل بنی‌صدر پس از رأی مجلس چنین نمی‌گویند یا در قضایای آیت‌الله منتظری که خدایش رحمت کند، همچنین تعابیری نفرمودند. با وجود آن که تأکید کردند «از ابتدا هم با انتخاب شما مخالف بودم».
از سوی دیگر، پس از پذیرش قطعنامه و یورش دوباره لشکریان صدام حسین به خاک کشورمان، برخی فرماندهان جنگ را بر آن داشت تا با توجه به حضور گسترده مردم، جنگ را ادامه دهند که امام فرمودند:
"همان‌گونه كه قبلا گفتيم، با مردم خود با صداقت صحبت مي‌كنيم. ما در چهارچوب قطعنامه 598 به صلحي پايدار فكر مي‌كنيم و اين به هيچ وجه تاكتيك نيست، ولي سلحشوران ارتش اسلام بايد خود را آماده كنند كه اگر دشمن به حملاتي دست زد، جواب مناسبي به آن بدهند. فرزندان انقلابي‌ام، توجه كنند كه امروز روز حضور گسترده در جبهه‌هاست. فكر نكنيد كه ديگر جنگ تمام شده است، خود را مسلح به سلاح ايمان و جهاد كنيد. بر دشمن غدار رحم جايز نيست. اينها همه حرفهايشان يك فريب است. ما مي‌خواستيم به دنيا ثابت كنيم كه صدام معتقد به مجامع بين‌المللي نيست و ما تا قبول قطعنامه از سوي عراق، جواب دشمنان اسلام را در جبهه‌ها خواهيم داد.»
صحيفه امام ج. 21 صفحه 102 تاريخ 31 تيرماه 1367
همچنين حضرت امام در 26/6/67 در جمع فرماندهان و مسئولان سپاه مي‌فرمايند: «ما در سياست خود براي رسيدن به صلح در چهارچوب قطعنامه شوراي امنيت جدي هستيم».
حال از كجاي اين جملات حضرت امام آنچه كه آقاي پناهيان نسبت داده، استخراج مي‌شود.
در صحيفه امام بعد از تاريخ 26/6/67 به جز يك پيام به تاريخ يكم آذر ماه 1367 درباره هفته بسيج مستضعفين، هيچ مطلب ديگري درباره قطعنامه 598 و ادامه جنگ به چشم نمي‌خورد.
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۱
انتشار یافته: ۰
برای ازبین بردن یک حقیقت خوب به ان حمله نکنید بد ازان دفاع کنید دکتر شریعتیایا اقای پناهیان درپی از بین بردن یک حقیقت همیشه زنده (به قول رهبری نظام)نمیباشد؟
فعلا فقط همین رضایی دم از وحدت می زند که آقای پناهیان در حاشیه امن صدا و سیما می خواهد ایشان هم از وحدت دم نزنند خدا قبول کنه !!!!!!!! اگرچنين گفته اندشمابه حساب كج فهمي ايشان بگذاريدوبه خداتوكل كنيدكه ان تنصرالله ينصركم ويثبت اقدامكم 
یک همچین موقعیتی لازم بود تا چهره ی واقعی این جماعت روشن بشه.یکی نیست به این حاج اقای تند رو بگه اخه شما از سیاست و جنگ و کشور داری چی میدونی؟ اصلا ایشان اون موقع کجا بودن؟ نه به اون سخنرانی های شب قدرش توی حسینیه ها و دعوت مردم به تقوا و پرهیزگاری نه به این توهین ها و جسارت ها...! همین قدر بگویم که شما اصلاً متوجه کلام آقای پناهیان نشدید، بنده در دانشگاه امام صادق صحبت های ایشان را شنیدم و ببخشید، تاکید می کنم هر بچه ای صحبت های ایشان را درک کرد، و از این متن شما که بیشتر بیان احساس و تخلی عصبانیت بود تا یک بحث عقلانی با بازی کردن با واژه ها نمی توانید آن مفهوم را کمرنگ کنید، ایشان نام هیچ فردی را نیاورد و به دادن کدها اکتفا کرد، شما در پاسخ یک نامه بلند بالا نوشته اید با ذکر نام افراد، در ضمن ایشان آنجا هم اشاره کردند که ایشان این موضوع را تلویحاً گفته اند که امام اشتباه کرده است، لطفاً ابتدا عصبانیتتان را کنترل کنید و بعد با سعه صدر و دقت صحبت ها را گوش کنید و جوابیه بزنید البته امام اين جمله را كه اگر مي دانستم ...را ظاهرا بعداز عمليات غرور آفرين مرصاد بيان كردند وهمچنين لازم نيست كه حتما در صحيفه باشد ممكنه از حرفاي خصوصي امام به يكي از فرمانده هان وبابه حاج احمد اقا
مگر سخنان اقای پناهیان حجت شرعی است و یا اینکه وحی بهش انزال می شود که اینچنین با قاطعین در اموری که اشراف ندارد( شما بخوانید اطلاع ندارد) اظهار نظر می کند!!! متاسفم برای این عزیز!! راستی زمان جنگ کدوام لشکر یا تیپ .... یا دست بودی؟ خدا قبول کند. آقای پناهیان بعد از فتح خرمشهر با حاج احمد متوسلیان به لبنان رفت و بعد از برگشت از معاونتهای لشکر 27 بود. این جا گفته شده دانشگاه هنر نه دانشگاه امام صادق علیه السلام 
بنده بدون اینکه بخواهم قضاوتی راجع به آقای پناهیان بنمایم ، در خصوص آقا محسن عزیز می گویم که:سنگ اگر گوهر زرین بشکست، قیمت سنگ نیفزاید و زر کم نشود.
خدا آقای رضایی را حفظ کند ، دلیر مردی که ما را به یاد فرماندهان صدر اسلام تا کنون می اندازد.
سایت تابناک از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.