LSD، قارچ توهم زای عجیب و غریب!

حرف‌های عجیب و غریب می‌زند! می‌گوید: «دیوار ضربان دارد، دارد تکان می‌خورد؛ دارد زلزله می‌آید!»، اما همه جا امن و امان است و هیچ حرکتی نیست! چشم هایش گشاد شده، زل زده به جایی که نمی‌دانم کجاست و چیز‌هایی زیر لب می‌گوید از هجوم رنگ و صدا...

هفته نامه زندگی مثبت : دکتر بهنام شریعتی، استادیار روان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران: حرف‌های عجیب و غریب می‌زند! می‌گوید: «دیوار ضربان دارد، دارد تکان می‌خورد؛ دارد زلزله می‌آید!»، اما همه جا امن و امان است و هیچ حرکتی نیست! چشم هایش گشاد شده، زل زده به جایی که نمی‌دانم کجاست و چیز‌هایی زیر لب می‌گوید از هجوم رنگ و صدا... کلافه شده؛ چشم هایش را می‌بندد، اما باز هم آرام ندارد، یک ریز از نور‌ها و رنگ‌های درخشانی می‌گوید که جلوی چشمش رژه می‌روند...
‌
نمی‌دانم چه مرگش شده؛ جیب هایش را می‌گردم ببینم چیزی دستگیرم می‌شود یا نه. فقط چند کاغذ مربعی کوچک که پشتشان طرح‌های مختلف کارتونی است...

«اسید» اسم خیابانی اش است و همان ال اس دی معروف است.

یک قارچ توهم زا!

جزو مواد توهم زا دسته بندی می‌شود و ماده‌ای نیمه صناعی (نیمه مصنوعی) است. در حقیقت ماده است که از نوعی قارچ موسوم به «ارگوت» گرفته می‌شود و تحت عملیات شیمیایی خاص، به صورت ال اس دی در می‌آید.

این ماده را حدود ۷۰ سال پیش برای اولین بار یک شیمیدان به نام آلبرت هافمن، به عنوان دارو تولید کرد. البته او این ماده را روی خودش امتحان کرد و متوجه شد که این ماده نه تنها هیچ نوع اثر درمانی‌ای ندارد که آثار منفی زیادی دارد. گزارشی که از آقای هافمن به جای مانده، یکی از کامل‌ترین گزارش‌ها در مورد آثار ال اس دی بر مصرف کننده است. مصرف این ماده تا مدت‌ها منسوخ و مسکوت باقی ماند تا اینکه «هیپی ها» در آمریکا شروع به مصرف ال اس دی کردند و به این ترتیب سوءمصرف آن میان گروه‌های خاص رایج شد.

در اینجا باید به یک نکته توجه کرد؛ مواد توهم زا به ۲ گروه «صناعی» و «طبیعی» تقسیم می‌شوند. بعضی‌ها شاید فکر کنند توهم زا‌های طبیعی خطری ندارند، چون گیاهی و طبیعی هستند، اما این افراد نباید فراموش کنند که تریاک هم گیاهی است؛ آیا می‌توان منکر مضرات بی شمار آن شد؟

نمونه کاملا صناعی ال اس دی همان «قرص اکس» است. اما ال اس دی نیمه صناعی است؛ یعنی از قارچ ارگوت گرفته می‌شود و تحت تاثیر عملیات شیمیایی و ترکیب با چند ماده دیگر، به صورت ژلاتین، قرص یا لایه‌ای روی کاغذ در می‌آید. به این ترتیب که لایه‌ای از ال اس دی را روی کاغذ‌های مخصوصی خشک و به مربع‌های کوچکی تقسیم می‌کنند که هرکدام از این مربع‌ها یک واحد ال اس دی محسوب می‌شود. ال اس دی اغلب به صورت خوراکی با آب یا الکل مصرف می‌شود و گاهی زیر زبان قرار می‌گیرد تا در دهان حل و جذب بدن شود.

صدا‌های دیدنی، رنگ‌های شنیدنی!

عوارض ال اس دی را می‌توان به ۲ گروه جسمانی و روانی تقسیم کرد. از جمله آثار جسمانی آن می‌توان به افزایش یا کاهش دما بدن، افزایش ضربان قلب و تپش قلب، گشادشدن مردمک‌های چشم و تاثیراتی که بر سیستم خودکار بدن دارد، اشاره کرد، اما معمولا این تاثیرات آنقدر شدید نیست که کشنده باشد مگر با مصرف دوز‌های بالا.

لرز، احساس گیجی و ضعف، کرختی، اختلال تعادل و سوزن سوزن شدن پوست از دیگر عوارض مصرف ال اس دی است. از آنجا که ال اس دی به یک ماده توهم زا شهرت دارد، بیشترین تاثیر روانی آن بر ادراک انسان است و باعث توهم می‌شود؛ توهم یعنی انسان صدایی که وجود ندارد را می‌شنود یا چیزی که وجود ندارد را می‌بیند، اما ال اس دی توهمات خاصی به فرد می‌دهد مثلا فردی که این ماده را مصرف کرده، دیوار را نبض دار می‌بیند و...

همچنین تجربه‌هایی تحت عنوان «حس آمیزی» برای مصرف کنند ال اس دی رخ می‌دهد، یعنی به نوعی احساسش با هم درآمیخته می‌شود و در نتیجه آن فرد رنگ‌ها را می‌شنود و صدا‌ها را می‌بیند! از آنجا که این ماده بیشتر به صورت گروهی – در گروه‌های مذهبی- عرفانی یا هنری عجیب و غریب که غیرمجاز هم هستند- مصرف می‌شود باعث تجربه حس آمیزی در مصرف کنندگان می‌شود، افراد ممکن است چنین حالاتی را حتی به عرفان و معنویات هم ربط بدهند که مسلما این طور نیست و تنها حس عرفان و معنویت کاذب است! یکی از علائم حاد مصرف ال اس دی دیدن اجسام و تصاویر رنگی و نورانی با وجود بسته بودن چشم هاست.

امروز چند شنبه است؟

مصرف ال اس دی احساس گذر زمان را تغییر می‌دهد؛ فرد ممکن است زمان متوقف شده یا گذر زمان برای تند/کند می‌شود و مثل افراد عادی که متوجه گذر یک ساعت و یک روز و یک هفته می‌شوند، گذر زمان را تندتر یا کندتر درک می‌کند. همچنین با مصرف ال اس دی ممکن است فرد احساس کند فشار اطرافش زیاد شده و به او فشار وارد می‌شود یا حس کند در آسمان معلق شده! درواقع نوعی احساس غوطه وری در محیط را تجربه می‌کند.

از طرفی ممکن است مرز بین جسم خود و جهان اطرافش برایش از بین برود، یعنی فکر می‌کند در جهان آمیخته شده و به همین دلیل دچار احساس کاذب عرفان می‌شود، تصور می‌کند احساس کشف و شهود به او دست داده و... همین موضوع است که بسیاری از گروه‌های مثلا معنوی، مصرف این ماده را بین طرفدارانشان توصیه می‌کنند تا به خود مقبولیت ببخشد. این احساسات در یکی- دوساعت اول بیشتر است و به «تریپ/ سفر (Trip)» معروف است.

این سفر هم می‌تواند برای فرد خوشایند باشد (Good Trip) و منجر به ادامه مصرفش شود و هم ممکن است ناخوشایند باشد (Bad Trip) و به یک تجربه بد برای مصرف کننده تبدیل شود. از آنجایی که با مصرف ال اس دی فرد دچار تفاوت در احساساتش می‌شود، ممکن است حس بدی پیدا کند و دچار نگرانی، بی قراری و پرخاشگری خیلی شدید شود و همین پرخاشگری می‌تواند باعث شود فرد به دیگران آسیب برساند.

اثار مصرف ال اس دی معمولا از یک ساعت بعد از مصرف آغاز می‌شود و مصرف کننده تا ۵ ساعت بعد از آن اوج تاثیر مصرف این ماده را تجربه می‌کند؛ البته این آثار تا ۱۲ ساعت هم باقی می‌ماند.
اضطراب، ترس از دیوانگی، بدبینی، اختلال قضاوت (فرد متوجه خوب و بدبودن کار‌ها و نیز نتیجه شان نمی‌شود) و حتی خودآزاری از آثار این ماده است. حتی گزارش شده افراد بعد از مصرف ال اس دی ممکن است جزئی از بدن خود را قطع کنند یا دست به خودکشی بزنند!

بیشتر این تاثیراتی که گفته شد، عوارض کوتاه مدت مصرف ال اس دی هستند، اما ۲ تاثیر بسیار مهم درازمدت دارد که باید به آن توجه کرد:

۱- تجربه طولانی مدت توهم ها: یعنی فرد ممکن است تا ۲ سال بعد از مصرف هم توهم داشته باشد و مسلما اینکه نتواند واقعیت و توهم را از هم تشخیص دهد، آزاردهنده خواهدبود.

۲- فلش بک: بازگشت به لحظه مصرف ماده بدون مصرف آن؛ یعنی فرد بعد از ۳ ماهه که از مصرفش گذشته، بدون مصرف ال اس دی ناگهان دچار حال و هوای زمان مصرف می‌شود و این حال و هوا معمولا همان Bad Trip است که قبلا او را اذیت کرده و حالا باز باعث آزارش می‌شود.

اسید هم اعتیادآور است

از آنجا که مصرف این ماده بیشتر در محافل صورت می‌گیرد، معمولا فرد در مهمانی استفاده می‌کند مصرف بعدی اش، در مهمانی یا محفل بعدی انجام می‌شود. البته این موضوع به این معنی نیست که ال اس دی اعتیادآور نیست و مصرف کننده همیشه می‌تواند مقدار مصرفش را کنترل کند و... مصرف مداوم این ماده هم مثل تمام مواد دیگر، می‌تواند باعث ایجاد تحمل در بدن شود و فرد برای تجربه احساس اولیه مجبور به تکرار مصرف و افزایش دوز شود و به این ترتیب به ال اس دی معتاد می‌شود.

همان طور که گزارش‌هایی مبنی بر مصرف روزانه هم وجود دارد، اما روش غالب مصرفش در دورهمی هاست؛ یعنی هر جمعی که بخواهند احساس اتحاد و Unity را به صورت کاذب ایجاد کنند، ممکن است از ال اس دی یا مشتقات آن مثل مسکالین، پسیلوسیپین، ایبوگاین، آیاهوآسکا و... استفاده کنند؛ مشتقات ال اس دی در شیوه ساخت، مدت و قدرت اثرگذاری متفاوت هستند، اما ماهیت همه آن‌ها یکی است. وقتی ال اس دی آثار بدی بر فرد می‌گذارد، می‌توان با مراجعه به اورژانس و تجویز آرامبخش‌های خاص یا آرام کردن محیط به بهبود حال مصرف کننده کمک کرد.

برای ترک درازمدت ال اس دی داروی خاصی وجود ندارد و بیشتر با کمک روان درمانی، افزایش انگیزه، کمک خانواده و... قابل ترک است. فرد باید خودش به این کار تمایل داشته باشد و با کمک خانواده و اطرافیان و انگیزه گرفتن از پزشکان امکان پذیر خواهدبود. ترک این ماده علائم جسمانی حادی ندارد، اما از لحاظ روانی و ذهنی، از آنجا که آثار مصرف ال اس دی هیچ حساب و کتابی ندارد و همیشه یکسان نیست، اصلا معلوم نیست چه حس و حالی به فرد دست می‌دهد؛ ممکن است یک بار خوب، یک بار بد، دفعه بعد خیلی خوب و دفعه بعد از آن بسیار بد باشد!

بنابراین احتمال مصرفش در درازمدت کمتر و ترکش راحت‌تر به نظر می‌رسد، اما مشکل اینجاست که بعضی‌ها بنا به دلایل شخصیتی و خاص، دنبال نوعی اعتیاد هستند و به اصطلاح Addictive Behaivior (رفتار اعتیادگونه) دارند، بنابراین ممکن است این ماده را ترک کنند و سراغ ماده دیگری بروند یا همین ماده را همراه مواد دیگر مصرف کنند؛ بنابراین افراد معتاد حتما بهتر است زیر نظر متخصصان حوزه روان باشند تا مشکل اعتیادشان به صورت ریشه‌ای حل و فصل شود. ترک خود ماده کار سختی نیست، اما در ادامه باید مواظب جوانب ترکش باشند.