اعتراضات دنباله دار دانشجویان صنعت نفت و مدیرانی که در آتش بحران می دمند!
بیش از دو هفته است، دانشجویان مهندسی دانشگاه صنعت نفت آبادان در اعتراض به آنچه از بین رفتن فلسفه وجودی دانشگاه و عدم تعهد وزارت نفت به استخدام آنها پس از فارغ التحصیلی عنوان می کنند، در دانشگاه و نیز رو به روی ساختمان وزارت نفت تحصن کرده اند؛ اعتراض های دنباله داری که واکنش مسئولان نه رسیدگی به مطالبات دانشجویان، بلکه تعطیلی دانشگاه تا اطلاع ثانوی بود.
به گزارش «تابناک»؛ چند سالی هست که وزارت نفت کشور بر خلاف تعهدات سابق خود به دانشگاه صنعت نفت و دانشجویان این دانشگاه از قبیل بورسیه کردن دانشجویان و نیز استخدام آنها پس از فارغ التحصیلی، رویه جدیدی را آغاز کرده است که بی شباهت به سایر دانشگاه های دولتی و زیر مجموعه وزارت علوم نیست؛ وضعیت جدیدی که اکثر دانشجویان دانشگاه صنعت نفت به آن معترض هستند و آن را بر خلاف تعهدات وزارت نفت در قبال خود عنوان می کنند.
هرچند پرهیز وزارت نفت از پرداخت هزینه های تحصیلی دانشجویان ویژه دانشجویان دانشگاه صنعت نفت و نیز عدم استخدام آنها پس از فارغ التحصیلی مربوط به سال جدید نیست و در سال های گذشته نیز رخ داده است، اما سخن دانشجویان کنونی دانشگاه که ورودی های سال های گذشته اند و در شروط پذیرش آنها به مسائلی مثل پرداخت شهریه و استخدام آنها پس از فارغ التحصیلی اشاره شده بود، چرایی لغو این تعهدات بر خلاف قانون های مصوب پیشین است.
این اعتراض ها زمانی در سال جاری بالا گرفت که وزارت نفت در اقدامی قابل تأمل، فراخوان آزمون استخدامی جدید خود را اعلام و فرایند ثبت نامی آن را آن هم با شروط جدید آغاز کرد؛ شروطی مثل داشتن سابقه کار در حوزه نفت و نیز معدل و رتبه عالی دانشگاهی که اکثر دانشجویان کنونی صنعت نفت را از این فرصت استخدامی محروم می کند.
نکته جالب تر ماجرا آنجاست که در سال گذشته و در جریان اعتراض های مداومی که دانشجویان داشتند، هیأت رئیسه دانشگاه به دانشجویان قول دادند مسأله را از طریق وزارت نفت و نهاد ریاست جمهوری پیگیری کنند و شرایط را به حالت سابق بازگردانند؛ مدیرانی که متعهد شدند اگر این مسأله رخ ندهد، دسته جمعی استعفا خواهند داد.
اکنون که وعده هیأت رئیسه دانشگاه محقق نشد و وزارت نفت بدون توجه به تعهدات پیشین، فراخوان آزمون استخدامی خود را نهایی کرد، مدیران دانشگاه از عمل به قول خود که خواسته اکثریت دانشجویان نیز هست، امتناع می کنند و رئیس این دانشگاه در سخنانی استعفای خود را مقابله با نظام و احقاق حقوق دانشجویان عنوان کرد.
تحصن و اعتراضات دوگانه دانشجویان در تهران و آبادان، در شرایطی به روز پانزدهم خود رسیده است که نه مدیران دانشگاه و مسئولان ارشد وزارت نفت، نه تنها پاسخ قانع کننده ای به این مطالبات نداده اند، بلکه راه صحیح را در تعطیل کردن دانشگاه تا اطلاع ثانویه دیده اند؛ وضعیتی عجیب که شرایط را از آن چیزی که هست بحرانی تر خواهد کرد.
خبرهای رسیده از دانشگاه صنعت نفت، حکایت از قطع شدن آب، برق و گاز دانشگاه و تحصن شبانه روزی دانشجویان در محوطه دانشگاه دارد. دانشجویان بدون توجه به تصمیم ریاست دانشگاه مبنی بر تعطیلی دانشگاهی بنایی برای خروج از دانشگاه ندارند و اعتراضات خود را ادامه می دهند.
حراست دانشگاه نیز با قفل کردن ساختمان ها و نمازخانه های دانشگاه، دانشجویان را مجبور کرده است در محوطه باز شب را به صبح برسانند.
نکات مهمی که از فرایند اعتراضات کنونی برمی آید، نخست اینکه همچون بسیاری از فضاهای مدیریتی که مدیران ارشد کشور توان و سواد مدیریت بحران را ندارند و یا با مجموعه اقدامات نسنجیده خود بر افزایش بحران دامن می زنند، اینجا نیز شرایط همانند سایر شرایط های بحرانی کشور است.
مدیران ارشد وزارت نفت و نیز مدیران دانشگاهی به جای پاسخ های قانع کننده به دانشجویان و شنیدن حرف های آنها و نیز رسیدن به یک فهم مشترک از بحران که حل مشکل را ممکن می کند، با دستورهای نسنجیده ای مثل تعطیلی دانشگاه نه تنها بر آتش اعتراضات می دمند، بلکه ضربات سنگینی را بر پیکره علم، دانش و پژوهش وارد می کنند.
موضوع مهم دیگر اقدام و نوع عملکرد دانشجویان است که یک اعتراض صنفی را به حوزه علم و پژوهش کشاندند و در حالیکه تصمیم گیر اصلی در رابطه با وضعیت پیش آمده کنونی مقامات ارشد وزارتخانه هستند، با مخاطب قرار دادن هیأت رئیسه دانشگاه، نه تنها رسیدن به هدف صنفی خود را سخت تر کردند، بلکه آنها نیز در تضعیف جایگاه علم و دانش و خسارتی که از این طریق به حوزه وارد خواهد شد، با مدیران دانشگاه و وزارتخانه سهیم شدند.
مسأله مهم دیگر که نباید از آن غافل شد و این روزها زیاد به چشم می خورد، ورود برخی جریان ها و شخصیت های متفاوت سیاسی به مسأله است که همچون دایه مهربان تر از مادر، هرازگاهی سخنانی در حمایت از دانشجویان صنعت نفت بر زبان می رانند، اما نه تنها در مقام عمل کار مشخصی نمی کنند، بلکه بیشتر به دنبال بهره برداری سیاسی از شرایط پیش آمده کنونی هستند.
اگه وزیر راست میگه امکان شرکت رو برای همه آزاد کنه تا هر کی که شایستگی داره بتونه قبول بشه نه هر کسی که تهران بوده
دانشجویان دانشگاه نفت یکبتر در کنکور سراسری با شماها رقایت کردند. یکبار هم در خود دانشگاه نفت رقابت کرده اند که بین خودشون هم گروه الف بشن تا از آزمون استخدامی معاف بشن. چند بار این بندگان خدا باید آزمون بدن؟
اطبق نص صریح دفترچه این دانشجویان اولویت استخدام بدون آزمون به هنگام نیاز دازند. الان هم حتما نیاز هست که آزمون گذلشته شده است. پس مشخص است که حقی از این بندگان خدا ضایع شده است.
بیایید با بالا بردن سطح آگاهی از اعتراض دانشجویان دانشگاه نفت، نمک به زخم اونها نزنیم. اگر اعتراضشون بی ربطه، پس چرا دیوان عدالت اداری به نفعشون رای صادر کرده؟
ولی این وزارت نفت طبق تمام مدارکی که هست البته اگه خودتم کنکور داده باشی باید دیده باشی که شرط بورسیه استخدام رو واسه دانشجوهایی این دانشگاه گذاشته و الان هم داره میزنه زیرش
ارزیابی این دوستان طبق قانون گروه الف دانشگاه نفت بوده است که کسب کرده اند
وقتی از چیزی اطلاع نداری خوشمزگی نکن.
ثانیا ما فقط برای اینکه اولویت استخدام داشت رفتیم دانشگاه نفت
عزیز من اگه قوانین دانشگاه نفت رو درست بدونی اینجوری جانب دارانه نظر نمیدی
اینایی هم اینقده اعتزاض دارن همه گروه الف هستن اگه هم میبینی که تعدادشون زیاده
واسه اینه که از ورودی87 کارشناسی و ارشد 91 همه معطل استخدام موندن و الان اینجوری رو هم انباشته شدن تمام اینا خروجی بعد از 92 هستن یعنی شروع دولت تدبیر و امید و آغاز به کار زنگنه عزیز
چرا نیاز اولیه هر انسان توی یه کشور اسلامی که داعی حکومت حضرت قائم(ص) هست هیچ امنیتی ندارهامنیت فقط جانی و حفاظت از مرزها نیست جایکه دست دولتیها توش کوتاهه و بخوبی ازش محافظت میشه کسی جرات دست درازی نداره.اما نیاز اولیه یه انیان توی کتاب خدا برای داشتن یه سرپناه یه شغل با درامد مناسب نه زیر خط فقر ترسیمی خودتون یعنی نبود امنیت در جامعه. این نشونه چی میتونه باشه؟
















