اختصاصی تابناک
ردپای نزدیکان دو مدیرارشد دولت احمدی نژاد و روحانی در رانت بلیت فروشی فوتبال/فروش امتیاز 75میلیاردی با 4میلیارد
بعد از نقش آفرینی دولتی ها، یافته های بعدی تابناک نشان می دهد که سطوح مالکیتی شرکت مذکور بعد از برخی فشارهای مقطعی، تغییراتی در ترکیب خود داده اند و پس از کسب این امتیاز بزرگ و چرب، با دریافت مبلغی که گفته می شود حدود چهارمیلیارد تومان بوده، کلیه اختیارات و مسوولیت ها را به گروهی دیگر واگذار کرده اند و در واقع بدون اینکه زحمتی کشیده باشند، لقمه سهم شان را از این سفره برداشته و رفته اند.
در حالی که منابع درآمدی فوتبال حرفه ای در دنیا کاملا مشخص و تعریف شده است، اما فوتبال باشگاهی در ایران بواسطه بی توجهی به اصول مدیریتی اقتصادی آن ورشکسته است و تیمهای دولتی با تراز مالی منفی چندده میلیاردی، بعنوان مجموعه های زیان ده قابلیت فروش یا واگذاری سهام در بورس را هم ندارند.
به گزارش تابناک ورزشی، یکی از دم دست ترین سرفصل های درآمدی در فوتبال هر کشوری، بلیت فروشی است. اهرمی که سالهاست که قرار شده تصدی اش به خود باشگاه ها واگذار شود اما با قرارداد پر حرف و حدیثی که در آخرین سال فعالیت مهدی تاج در سازمان لیگ منعقد شد، این فرصت طلایی عملا برای 11سال (!) به یک شرکت خصوصی واگذار شده است.
پرونده ای که قابلیت طرح در بالاترین سطوح دستگاه های نظارتی کشور را دارد اما مشخص نیست چرا به رغم پخش علنی در پربیننده ترین برنامه زنده تلویزیون، باز هم پیگیری نشده و مورد غفلت بازرسان و یا حتی مجمع فدراسیون فوتبال و خود باشگاه های متضرر واقع شده است؟
ماجرا از وقتی لو رفت که خالی ماندن جایگاه های طرفداران استقلال در دربی ۸۳ منجر به پیگیری رسانه ها برای پیداکردن دلیل آن و توضیح خواستن از شرکتی شد که متولی فروش بلیت الکترونیکی است. این پیگیری ها به آیتم ویژه و معروفی در برنامه نود ختم شد که از رسیدن یک رانت بسیار بزرگ به شرکتی به نام «برهان مبین» پرده برداشت. شرکتی که می بایست از طریق مناقصه برنده می شد، به صورت خودجوش و البته با رانت آشنایی با مدیران بالادستی برنده بی رقیب سامانه بلیت فروشی لیگ برتر و حتی بازی های ملی شده است.
نکته مهمی که در گفت وگو با مدیرعامل این شرکت افشا شد، مدت طولانی و حیرت آور این قرارداد مشکوک و بودار است که به مدت 11سال (!) ثبت شده است. ابندا شخصی بنام کاشانی مدیرعامل سالهای ابتدای این شرکت ادعا می کرد که شرکت برهان مبین، یک شرکت دانش بنیان است و بهمین دلیل دارای امتیاز ویژه بوده، اما تحقیقات نشان داد که این ادعا هم دروغ بوده است .
تصور می شد نهادهای رسیدگی کننده بلافاصله به این فساد ورود کنند و ۳۵درصد از سهم بلیت فروشی باشگاه های بحران زده و تیره روز ایرانی را از چنگ یک شرکت خصوصی نجات دهند اما با گذشت بیش از یکسال هیچ اقدامی صورت نگرفت و فردوسی پور هم با همه نبوغش در پیگیری این موضوعات ، ناگهان ساکت شد!
جزئیات این قرارداد توسط غلامرضا بهروان سرپرست پیشین سازمان لیگ و رییس وقت کمیته برگزاری مسابقات لیگ برتر تایید شد ولی تعجب افکارعمومی وقتی کامل شد که بهروان با اینکه خودش عضو هیات رئیسه فدراسیون فوتبال در دوره قبلی بود خبر نداشت که اینکار از چه طریقی به شرکت برهان مبین واگذار شده است؟!
شرکت برهان مبین، که حالا حسابی شرکت معروفی شده در دقایق پایانی برنامه تصمیم گرفت تا از شرکتش دفاع کند که وقت برنامه اجازه نداد و مجری برنامه چند نکته را از قول او به بینندگان منتقل کرد.
محاسبه های دقیق به فرض ثابت ماندن تعداد تماشاگران نشان می دهد این شرکت تا سال ۱۴۰۴ یعنی سال پایانی قراردادش حدود ۷۵ میلیارد تومان سود به جیب خواهد زد و این درحالی ست که کل هزینه های این شرکت شامل سامانه و البته تجهیزات پز در مبادی ورودی ورزشگاه حدود ۴ میلیارد و نیم میلیارد برآورد شد.
حالا و پس از اعلام سهم ناچیز پرسپولیس بعنوان پرتماشاگرترین تیم لیگ برتر ایران در فصل گذشته، تابناک پیگیری های جدیدی را در این زمینه آغاز کرد و به اطلاعات جدیدی رسید که به رغم اطلاع برخی مدیران در فوتبال ایران، تا امروز در تریبون های رسمی مطرح و منتشر نشده است.
شنیده های خبرنگار تابناک از برخی مدیران ادوار گذشته فوتبال ایران گویای این است که ماجرای بلیت فروشی و قرارداد عجیب آن ریشه در دولت دهم دارد و علی کفاشیان ریاست وقت فدراسیون که ید طولایی در واگذاری پروژه های بزرگ بدون رعایت مفاد اساسنامه فدراسیون فوتبال داشت، این کار را با سفارش یک چهره جنجالی و دولتمرد نزدیک به محمود احمدی نژاد انجام داده است.
این پرونده که در میانه راه و بخاطر کنار رفتن دولتمرد مذکور از قدرت مدت کوتاهی مسکوت مانده بود حدود دوسال پیش با توصیه یکی از شاخص ترین چهره های محبوب دولت یازدهم و تاثیر یکی از بستگان نزدیک به او دوباره از سر گرفته شد تا این امتیاز بسیار عظیم در فوتبال، اسیر سیاست و قدرت شود. در این میان چه کفاشیان و مدیران تابع او و چه جانشینانش نتوانستند مقابل این رانت واضح مقاومت کنند و خدشه ای به این قرارداد ترکمنچای وارد نمایند.
باشگاههای معروف فوتبال ایران که حالا با مشکلات مالی عدیده و بدهی های انباشته و ویران کننده دست و پنجه نرم می کنند و حتی در معرض انحلال و اخراج از مسابقات مهم داخلی و قاره ای هستند، به جای بهره گیری از این تنها منبع مستقیم درآمد برجای مانده خود ، باید درصد بالایی از نرخ هر بلیت خریداری شده توسط هوادارشان را به شرکتی بدهند که هیچ نظارتی را بالای سر خود نمی بیند و بطور مثال سایتش شماره کارت ملی مخدوش، متعلق به متوفی و یا متعلق به زنانی که اجازه ورود به استادیوم ندارند را برای خرید بلیت قبول می کند!
سوال تکراری و باز هم تکراری این است که چرا در این سالها هیچ نظارتی نشده و همه تماشاگر تخلف های پشت سر هم فدراسیون فوتبال و این شرکت خصوصی بوده اند؟ وزارت ورزش و نهادهای نظارتی کجا هستند و چه می کنند؟ چرا دانه درشت ها را رها کرده اند و به سوژه های نخ نما شده و درجه سه می پردازند که تنها افکارعمومی را بازی می دهد.
کار به جایی می رسد که مدیران ارشد فوتبال، خود اذعان می کنند که حق باشگاهها در این قرارداد عجیب و غریب با شرکت برهان مبین نادیده گرفته شده است ولی این حیاط خلوت همچنان خلوت و امن است.
دو باشگاه استقلال و پرسپولیس با بیش از نیم قرن سابقه و حدود ۴۰ میلیون نفر هوادار فقط 40درصد از هر قطعه بلیت را بگیرند و یک شرکت تازه تاسیس و نوپا با رانت بالادستی اش نزدیک همین سهم را ببرد و بخورد. چیزی شبیه دیگر منابع درامدی فوتبال از اسپانسرهای پیامکی گرفته تا بهره بردار تبلیغات محیطی و حق پخش تلویزیونی که همگی به چوب حراج بی درایتی مدیران فوتبال خورده است.
یافته های بعدی تابناک در این زمینه نشان می دهد که در سطوح مالکیتی شرکت مذکور بعد از برخی فشارهای مقطعی، تغییراتی در ترکیب خود داده اند و این شرکت پس از کسب این امتیاز بزرگ و چرب، با دریافت مبلغی که گفته می شود حدود چهارمیلیارد تومان بوده، کلیه اختیارات و مسوولیت ها را به گروهی دیگر واگذار کرده اند و در واقع بدون اینکه زحمتی کشیده باشند، لقمه سهم شان را از این سفره برداشته و رفته اند.
غیر قابل انتشار: ۲
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۵
به هر کجا که روی آسمان همین رنگ است. اكراين جوري جيبشان پرنميشدكه براي رييس ووزيرشدن دعوا نمي كردن متاسفانه اکثر این مسائل و رانت خواری در کشوری مثل ایران اتفاق میفتد . آنهم بدلیل اینکه مرجع رسیدگی کننده برای جلوگیری از این رانت خواری ها را نداریم . عالی اگر دولت بجای پردخت حقوق های نجومی به فکر توسعه کشور بود ! اگر مدیران کشور بجای پر کردن جیب خودشان به فکرمعیشت مردم بودند!