قدم میزنم وقتی حالم بده چه سختِ بخندی با ناراحتییا مجبور باشی تو این حالِ بد بخوابی با کابوسای لعنتی یا مجبور باشی تو دلتنگیات با یه خاطره گرمِ صحبت بشیبگی و بخندی خودت با خودت تظاهر کنی غرقِ آرامشی دوباره تو این خونه تنها شدم دوباره تو نیستی نگاهم کنینمیتونم این سختِ باور کنم تو نیستی یکم رو به راهم کنی , تو نیستی یکم رو به راهم کنی دوباره تو این خونه تنها شدم دوباره تو نیستی نگاهم کنینمیتونم این سختِ باور کنم تو نیستی یکم رو به راهم کنی , تو نیستی یکم رو به راهم کنی تو نیستی ببینی چه سردرگمم چجوری شبامو رقم میزنمببینی همین حالِ داغونمو فقط راه میرم قدم میزنم چه سختِ که هر روز این حالِ تِ یا هر شب حواست به این گوشیههمه مهربون میشن اما فقط میگم بهترین راه فراموشیه دوباره تو این خونه تنها شدم دوباره تو نیستی نگاهم کنینمیتونم این سختِ باور کنم تو نیستی یکم رو به راهم کنی , تو نیستی یکم رو به راهم کنی دوباره تو این خونه تنها شدم دوباره تو نیستی نگاهم کنینمیتونم این سختِ باور کنم تو نیستی یکم رو به راهم کنی , تو نیستی یکم رو به راهم کنی