گزارش «تابناک» از حواشی خبر حذف «مولاوردی و ابتکار» از دولت؛
کنار گذاشتن زنان از کابینه؛ تصمیم دولت یا فشار جریان رقیب؟
بهتر است دولت و آنهایی که در انتخاب وزرا نقش دارند، در صورت لزوم، صریح و صادقانه، دلایل به کارگیری و کنار گذاشتن نیرو‌ها در دولت را برای آن‌ها که از تغییرات در کابینه احتمالی شوکه شده اند، تشریح کند و در این میان، برخی با گمانه زنی‌ها و فرافکنی‌ها کاسه‌ها و کوزه هایی را که ممکن است ترک بردارند، بر سر جریان مقابل که نقشی در چینش کابینه ندارد، نشکنند.
«بوی خوش اوضاع از پاستور به مشام نمی‌رسد»؛ این عنوان توییت ها، یادداشت‌ها و گزارش هایی است که در روزهای اخیر توسط برخی اصلاح طلبان و رسانه‌های آن‌ها منتشر می‌شود؛ جملاتی اعتراضی به خبرهای درز کرده از چینش نهایی کابینه که در روزهای گذشته با انتشار خبرهایی از حذف دو زن اصلاح طلب کابینه اوج گرفته است.
به گزارش «تابناک»؛ برخی فعالان اصلاح طلب با انتشار اخباری غیررسمی از شوکه شدنشان درباره چینش کابینه نوشتند. بسیاری از آن‌ها منتظر بودند ابتکار و مولاوردی در کابینه دوازدهم بمانند و بر شمار زنان دولت افزوده شود. بسیاری از هواداران اصلاح طلب روحانی بر این باورند که مولاوردی از فعال ترین و شفافترین اعضای کابینه یازدهم بوده که اتفاقا خاستگاه اصلاح طلبی هم دارد.
با توجه به گفته‌های روحانی در مهمانی افطاری اعضای دولت یازدهم در رمضان گذشته مبنی بر اینکه افرادی که در ایام انتخابات «پاشنه گیوه‌هایشان خوابیده بود و ور نکشیدند و لخ‌لخ کردند، آنهایی که سخت‌شان بود، دفاع کنند و سینه سپر نمی‌کردند» در کابینه دوازدهم جایی نخواهند داشت، کمتر کسی فکر می‌کرد، مولاوردی و ابتکار در لیست رفتنی‌های کابینه باشند.
دفاع این دو زن کابینه از عملکرد دولت به ویژه توییت‌ها و اظهارنظرهای مولاوردی در حین انجام مناظره‌ها، او را در بین حامیان روحانی از فعال ترین‌های اعضای دولت در حمایت از روحانی کرده بود. «عبدالله رمضان زاده» در صفحه توییتر خود، از حذف دو تن از شخصیت‌های توانمند و کارآمد دولت یازدهم خبر داد و نوشت: «خسارت بزرگی است نبود خانم ابتکار و خانم مولاوردی در دولت آینده».
آذر منصوری، عضو حزب اتحاد ملت نیز در ضمن تأیید این خبر نوشت: «اگر در دولت اول روحانى شاهد بهبود نسبى جایگاه زنان در کشور بودیم، مرهون حضور و تلاش‌هاى شهیندخت مولاوردى است. نبود او یک خسران براى دولت است.»
با این حال، بدنه هواداری اصلاح طلبان به همراه چهره‌های شاخص این جریان در روزهای گذشته درباره چنین تغییرات احتمالی سکوت نکردند و در شبکه‌های اجتماعی با راه اندازی هشتگ #بامولاوردی خواستار ابقای او در کابینه شدند؛ کمپینی که از بازیگران سینما گرفته تا برخی همکاران مولاوردی در دولت از جمله زهرا احمدی پور هم به آن پیوستند.
در این هشتگ، مباحث کلی‌تر از جمله حضور زنان در کابینه و بدیهی بودن موضوع نیز مطرح شد. آنهایی که طرفدار حضور زنان به عنوان وزیر در کابینه حسن روحانی بودند، با آوردن دلایل خود این مطالبه‌شان را به رئیس‌جمهور یادآوری کردند: به وزیر زن نیاز نداریم. به این نیاز داریم که وزیر شدن زنان موضوع جدل نباشه. وزیر شدن زنان باید همون‌قدر عادی باشه که وزیر شدن مردان هست. چون زنان یعنی نیمی از جمعیت. چون ممکن نیست بین ۵۰ درصد جمعیت کشور، کسی پیدا نشود که شایسته این مقام باشد و اگر چنین ادعایی کنیم، بی‌شک متهم به تبعیضیم.
از سویی برخی رسانه‌های نزدیک به اصلاحات با گزارش‌ها و گفت وگوهایی تلاش دارند با ایجاد فشار به روحانی او را به تجدیدنظر در تصمیمش مبنی بر کنار گذاشتن زنان اصلاح طلب از کابینه وادار کنند. بعضی از آن‌ها نیز تلاش می‌کنند علت چنین تصمیم به اعتقاد خود شوکه کننده را تحلیل و ارزیابی کنند. در این میان، یکی از این رسانه ها در بخشی از گزارش خود در این باره تلاش کرده، علت تصمیم روحانی برای حذف این دو زن کابینه را ناشی از فشارهای وارده از جانب اصولگرایان القا کند؛ ادعایی که دور از واقعیت به نظر می‌رسد، چون با نگاهی به کابینه‌های گذشته، متوجه خواهیم شد، نخستین و تنها وزیر زن که در جایگاه وزارت در جمهوری اسلامی قرار گرفته است، یک وزیر اصولگرا بوده که در دولت دهم برای مدتی وزارتخانه بهداشت و درمان و آموزش پزشکی را مدیریت کرده است؛ یعنی با وجود وعده و وعید‌های دولت‌های مختلف نزدیک به اصلاحات، آن‌ها هرگز تجربه قرار دادن یک مدیر زن بر صدر یک وزارتخانه را در کارنامه خود ندارند. به رغم این نکته تاریخی، کاندیداهای اصولگرا در انتخابات اخیر ریاست جمهوری نیز در پاسخ به پرسش هایی پیرامون جایگاه زنان در سطوح مدیریت عالی کشور، نگاه مثبتشان را ابراز کرده بودند و برخلاف تبلیغات منفی پخش شده توسط رقبا، هرگز اظهارنظری سلبی درباره وزارت زنان در دولت احتمالی خود نکرده بودند.
روحانی و تیم مشاورانش شاید برای انتخاب اعضای کابینه به هر دلیل موجه یا ناموجه، تصمیم به جدا کردن این دو مدیر زن از کابینه و یا استفاده از آنان در سمت‌های دیگر گرفته باشند؛ تصمیمی که ممکن است به هیچ وجه باب میل اصلاح طلبان و حامیان اصلاح طلب او نباشد؛ اما فرافکنی و نسبت دادن این تصمیم به فشار اصولگرایان موردی نیست که قابل قبول باشد.
روحانی در انتخاب اعضای دولتش مختار است و با مجلسی همگرا همچون مجلس دهم و در رأس آن علی لاریجانی که رابطه حسنه‌ای با حسن روحانی دارد، عملا به نظر نمی‌رسد در گرفتن رأی اعتماد وزرا با مشکلی حاد مواجه باشد. درست به همین دلیل، بهتر است در صورت لزوم، صریح و صادقانه، دلایل به کارگیری و کنار گذاشتن نیرو‌ها در دولت را برای آن‌ها که از تغییرات در کابینه احتمالی شوکه شده اند، تشریح کند و در این میان، برخی با گمانه زنی‌ها و فرافکنی، کاسه‌ها و کوزه هایی را که ممکن است ترک بردارند، بر سر جریان مقابل که نقشی در چینش کابینه ندارد نشکنند.
بی گمان از شواهد پیداست روحانی در انتخاب یارانش با محدودیتی خاص مواجه نیست و خود او شخصا مسئول یارگیری در فصل تشکیل کابینه است. اوست که می‌تواند پاشنه ورکشیده‌ها را در رأس معاونت‌ها و وزارتخانه‌ها قرار دهد و یا از لخ لخ کنان‌ها در کابینه استفاده کند. هر چه هست، باید او امروز و فردا پاسخگوی عملکردش باشد و بهتر وقتی در رسانه‌ها و شبکه‌های مجازی شایعات و گمانه زنی‌ها ابعاد گسترده تری می‌یا یند، سخنگوی دولت ضمن رفع شبهات مطالبه‌های افکار عمومی را به اتاق فکر دولت منتقل کند که این امر نه تنها تناقضی با فضای آرام برای چینش کابینه ندارد، شاید کیفیت تصمیات گرفته شده را ارتقا نیز ببخشد.
به گزارش «تابناک»؛ برخی فعالان اصلاح طلب با انتشار اخباری غیررسمی از شوکه شدنشان درباره چینش کابینه نوشتند. بسیاری از آن‌ها منتظر بودند ابتکار و مولاوردی در کابینه دوازدهم بمانند و بر شمار زنان دولت افزوده شود. بسیاری از هواداران اصلاح طلب روحانی بر این باورند که مولاوردی از فعال ترین و شفافترین اعضای کابینه یازدهم بوده که اتفاقا خاستگاه اصلاح طلبی هم دارد.
با توجه به گفته‌های روحانی در مهمانی افطاری اعضای دولت یازدهم در رمضان گذشته مبنی بر اینکه افرادی که در ایام انتخابات «پاشنه گیوه‌هایشان خوابیده بود و ور نکشیدند و لخ‌لخ کردند، آنهایی که سخت‌شان بود، دفاع کنند و سینه سپر نمی‌کردند» در کابینه دوازدهم جایی نخواهند داشت، کمتر کسی فکر می‌کرد، مولاوردی و ابتکار در لیست رفتنی‌های کابینه باشند.
دفاع این دو زن کابینه از عملکرد دولت به ویژه توییت‌ها و اظهارنظرهای مولاوردی در حین انجام مناظره‌ها، او را در بین حامیان روحانی از فعال ترین‌های اعضای دولت در حمایت از روحانی کرده بود. «عبدالله رمضان زاده» در صفحه توییتر خود، از حذف دو تن از شخصیت‌های توانمند و کارآمد دولت یازدهم خبر داد و نوشت: «خسارت بزرگی است نبود خانم ابتکار و خانم مولاوردی در دولت آینده».
آذر منصوری، عضو حزب اتحاد ملت نیز در ضمن تأیید این خبر نوشت: «اگر در دولت اول روحانى شاهد بهبود نسبى جایگاه زنان در کشور بودیم، مرهون حضور و تلاش‌هاى شهیندخت مولاوردى است. نبود او یک خسران براى دولت است.»
با این حال، بدنه هواداری اصلاح طلبان به همراه چهره‌های شاخص این جریان در روزهای گذشته درباره چنین تغییرات احتمالی سکوت نکردند و در شبکه‌های اجتماعی با راه اندازی هشتگ #بامولاوردی خواستار ابقای او در کابینه شدند؛ کمپینی که از بازیگران سینما گرفته تا برخی همکاران مولاوردی در دولت از جمله زهرا احمدی پور هم به آن پیوستند.
در این هشتگ، مباحث کلی‌تر از جمله حضور زنان در کابینه و بدیهی بودن موضوع نیز مطرح شد. آنهایی که طرفدار حضور زنان به عنوان وزیر در کابینه حسن روحانی بودند، با آوردن دلایل خود این مطالبه‌شان را به رئیس‌جمهور یادآوری کردند: به وزیر زن نیاز نداریم. به این نیاز داریم که وزیر شدن زنان موضوع جدل نباشه. وزیر شدن زنان باید همون‌قدر عادی باشه که وزیر شدن مردان هست. چون زنان یعنی نیمی از جمعیت. چون ممکن نیست بین ۵۰ درصد جمعیت کشور، کسی پیدا نشود که شایسته این مقام باشد و اگر چنین ادعایی کنیم، بی‌شک متهم به تبعیضیم.
از سویی برخی رسانه‌های نزدیک به اصلاحات با گزارش‌ها و گفت وگوهایی تلاش دارند با ایجاد فشار به روحانی او را به تجدیدنظر در تصمیمش مبنی بر کنار گذاشتن زنان اصلاح طلب از کابینه وادار کنند. بعضی از آن‌ها نیز تلاش می‌کنند علت چنین تصمیم به اعتقاد خود شوکه کننده را تحلیل و ارزیابی کنند. در این میان، یکی از این رسانه ها در بخشی از گزارش خود در این باره تلاش کرده، علت تصمیم روحانی برای حذف این دو زن کابینه را ناشی از فشارهای وارده از جانب اصولگرایان القا کند؛ ادعایی که دور از واقعیت به نظر می‌رسد، چون با نگاهی به کابینه‌های گذشته، متوجه خواهیم شد، نخستین و تنها وزیر زن که در جایگاه وزارت در جمهوری اسلامی قرار گرفته است، یک وزیر اصولگرا بوده که در دولت دهم برای مدتی وزارتخانه بهداشت و درمان و آموزش پزشکی را مدیریت کرده است؛ یعنی با وجود وعده و وعید‌های دولت‌های مختلف نزدیک به اصلاحات، آن‌ها هرگز تجربه قرار دادن یک مدیر زن بر صدر یک وزارتخانه را در کارنامه خود ندارند. به رغم این نکته تاریخی، کاندیداهای اصولگرا در انتخابات اخیر ریاست جمهوری نیز در پاسخ به پرسش هایی پیرامون جایگاه زنان در سطوح مدیریت عالی کشور، نگاه مثبتشان را ابراز کرده بودند و برخلاف تبلیغات منفی پخش شده توسط رقبا، هرگز اظهارنظری سلبی درباره وزارت زنان در دولت احتمالی خود نکرده بودند.
روحانی و تیم مشاورانش شاید برای انتخاب اعضای کابینه به هر دلیل موجه یا ناموجه، تصمیم به جدا کردن این دو مدیر زن از کابینه و یا استفاده از آنان در سمت‌های دیگر گرفته باشند؛ تصمیمی که ممکن است به هیچ وجه باب میل اصلاح طلبان و حامیان اصلاح طلب او نباشد؛ اما فرافکنی و نسبت دادن این تصمیم به فشار اصولگرایان موردی نیست که قابل قبول باشد.
روحانی در انتخاب اعضای دولتش مختار است و با مجلسی همگرا همچون مجلس دهم و در رأس آن علی لاریجانی که رابطه حسنه‌ای با حسن روحانی دارد، عملا به نظر نمی‌رسد در گرفتن رأی اعتماد وزرا با مشکلی حاد مواجه باشد. درست به همین دلیل، بهتر است در صورت لزوم، صریح و صادقانه، دلایل به کارگیری و کنار گذاشتن نیرو‌ها در دولت را برای آن‌ها که از تغییرات در کابینه احتمالی شوکه شده اند، تشریح کند و در این میان، برخی با گمانه زنی‌ها و فرافکنی، کاسه‌ها و کوزه هایی را که ممکن است ترک بردارند، بر سر جریان مقابل که نقشی در چینش کابینه ندارد نشکنند.
بی گمان از شواهد پیداست روحانی در انتخاب یارانش با محدودیتی خاص مواجه نیست و خود او شخصا مسئول یارگیری در فصل تشکیل کابینه است. اوست که می‌تواند پاشنه ورکشیده‌ها را در رأس معاونت‌ها و وزارتخانه‌ها قرار دهد و یا از لخ لخ کنان‌ها در کابینه استفاده کند. هر چه هست، باید او امروز و فردا پاسخگوی عملکردش باشد و بهتر وقتی در رسانه‌ها و شبکه‌های مجازی شایعات و گمانه زنی‌ها ابعاد گسترده تری می‌یا یند، سخنگوی دولت ضمن رفع شبهات مطالبه‌های افکار عمومی را به اتاق فکر دولت منتقل کند که این امر نه تنها تناقضی با فضای آرام برای چینش کابینه ندارد، شاید کیفیت تصمیات گرفته شده را ارتقا نیز ببخشد.
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۳۱
انتشار یافته: ۲
خدا این جریان رقیب را به راه راست هدایت کند! تا وقتی شایسته سالاری نباشد چه فرقی می کند زنانه یا مردانه باشد