پیاده از آخن آلمان تا تهران در ۵۷۳ روز

ایول چه آدم باحالی

ز نیرو بود مرد را راستی ز سستی کجی زاید و کاستی درود به این همت بلند زاده ایران زمین

خدا قوت پهلوان

مرد حسابی اخه مگر تو بیکاری......یکی از اقوام ما که با هواپیما به شیراز رفته بود در انجا دوچرخه ای خرید و در بازگشت و در نزدیکی شهر اباده به دلیل گرانی هزینه های سفر مانند اب و غذا به شدت به زحمت افتاد و دوچرخه او نیز پنچر شد.او برای ما تعریف می کرد که مجبور شده تا شهر اصفهان دوچرخه اش را پیاده حمل کند و در انجا به چنان بدبختی افتاده بود که مجبور شد برای تامین اب و غذای خود و رسیدن به تهران دوچرخه ای را که نزدیک به یک میلیون تومان قیمت داشت به یک نفر از اهالی اصفهان به چیزی حدود تومان50000 بفروشد و با رنج زیاد خودش را به تهران برساند برساند.او هم اکنون در یک سوپر مارکت در پائین شهر تهران مشغول به کار است و در نزدیکی مغازه اش یک خانه بسیار کوچک خریده است.از انوقت تاکنون او به جز چند بار محدود مسافرت به قم و شهرهای نزدیک تهران دیگر جرات نکرده است به شهرهای دور کشور برود و هر گاه از او می خواهیم با ما به شیراز یا مثلا بندرعباس بیاید شدیدا مخالفت می کند.........این داستان را گفتم تا بدانید این اقا ریسک بسیار بالائی کرده است که از کشوری مانند المان انهم با ان فاصله تا شهری مانند تهران امده است.الان ما مدتی است که در یکی از شهرستان های جنوب کشور در استان فارس ساکن شده ایم و از اینجا تا بندر عباس با اتومبیل 3 ساعت راه است لیکن ما دیگر مانند گذشته جرات رفتن به بندرعباس را نداریم.من به عزیزان ساکن تهران یا سایر شهرهای میهن عزیزمان توصیه می کنم قبل از سفر به مناطق دوردست کشور مانند بندرعباس و شیراز و غرب و شرق اول تمام جوانب را در نظر بگیرند و خودشان را مانند ما و اقوام ما بیچاره نکنند.

درود به غیرت ومرامش......

دمش گرم

چرا مسولين فرهنگي، ورزشي هيچ استقبالي از اين موضوع نكردن كه يك ايراني كه نام ايران را يدك مي كشد و از كلي كشور اروپايي و آسيايي عبور كرده ( به روش خاص ) تا به ايران برسد، اين موضوع را پيگيري و از اين ايراني با غيرت و پر تلاش تقديري به عمل نياوردند؟؟؟