معلمی در اوج محرومیت؛ اینجا عشق ملاک است
به جرات میتوان گفت به احترام این معلمان باید ایستاد، زنان و مردانی که در کنار تمام گلایههای مطرح شده از سوی معلمان درباره حقوق کم و تبعیض با کارکنان سایر دستگاهها همچنان با عشق و انگیزه، در شغل معلمی فعالیت میکنند و حتی داستان محرومیتها و سختی کار در مناطق مرزی و محروم کشور آنها را از میدان به در نکرده است.
به گزارش تسنیم، معلمانی که در محرومترین مناطق کشور، آنجا که زنان و مردانش طعم فقر را به خوبی چشیدهاند برای تحصیل فرزندان این مرزوبوم تلاش میکنند تا مبادا داستان محرومیتها منجر شود تا کودکی از حق تحصیل باز بماند.
معلمانی هستند که در روستاهای دورافتاده و مناطق محروم کشور برای رسیدن به مدرسه، کیلومترها مسیر طی میکنند و گاه حتی در ماه یکبار فرصت آمدن به خانه خود و دیدار همسر و فرزندانشان را دارند.
معلمانی که با کمترین امکانات، در کلاسهای درس فرسوده و گاه حتی بدون نیمکت با عشق به دانشآموزانشان درس میدهند و گاه فراتر از وظایف معلمی نقش حامی و یاور شاگردان خود را که عمدتاً از فقر و محرومیت رنج میبرند، ایفا میکنند.
در ذیل تصاویری از تلاشهای معلمان در مناطق محروم کشور را مشاهده میکنیم.



در شهرها که بعضی از معلمین محترم نه درسی می دهند و نه پرورشی دارند فقط پوست خانواده را می کنند.
مدتي است تصوير محروميت دانش آموزان عزيز مان را در نقاط مختلف کشور در سايت شما مي بينم. در شرايطي که فرزندانم در مدارس غير دولتي و با شرايط خوبي تحصيل مي کنند ديدن اين تصاوير براي من بسيار دردناک است .براستي مگر چه فرقي بين آنها و فرزندان من وجود دارد ؟ خواهشمندم حساب ويژه اي همانند حساب هاي کميته امداد امام و يا حساب 100 براي کمک مردم به امر بسيار مهم مدرسه سازي معرفي و يا اختصاص دهيد تا هر شخصي در حد توان خود با اين امر مهم کمک نمايد .
با تشکر صميمانه
معلمین ما زیاده خواه نیستند بلکه کف زندگی را می خواهند .همین





