اعتصاب برای دریافت حقوق جواب نمی‌دهد، مگر اینکه «ستاره» باشید!

نکته قابل تأمل در این میان آنجاست که می‌بینیم پرداخت به آبی پوشان و شکستن اعتصاب ایشان، نتیجه دستور وزیر ورزش است؛ گزاره‌ای قابل تأمل که احتمالا برای برخی هموطنانمان معانی فراوانی دارد. آن دسته از هموطنانمان که ماه هاست حقوق نگرفته‌اند و خدا می‌داند چگونه در این مدت گذران زندگی کرده و به چه شیوه‌ای برای نوروز و تعطیلات طولانی مدت پیش روی، تدارک دیده و مهیا شده‌اند.

امثال کارگرانی که گاه بی دریافت مساعده، قادر به گذری کردن یک ماه هم نیستند و احتمالا تعویق حقوق برایشان چیزی جز انبوه شرمندگی و قرض به دنبال نداشته است. قشر زحمتکشی که اگر تمامی حقوق و مزایای خود را هم بموقع دریافت کنند، باز در هزینه‌های زندگی ناتوان خواهند بود، ولی این موضوع نیز موجب نشده پرداختی ها به ایشان به تعویق نیفتاده و گاه فراموش نشود.

اوضاعی که شنیدن درباره‌اش نیز تأسف برانگیز است؛ اما موجب نشده و نمی‌شود که پایان بیابد. شاید از این رو که هیچ وزیری دستور رفع و رجوعش را نمی‌دهد و نگران عواقب اعتصاب کارگران نیست. کارگرانی که اگر دست از کار بکشند، در بسیاری از مواقع بابت توقف یا کند شدن تولید با جریمه مواجه شده یا حتی بدتر، با اخراج و بیکاری تنبیه خواهند شد، نه مثل فوتبالیست‌هایی که بالاخره توانستند بخشی از حق و حقوقشان را دریافت نمایند.

ورزشکارانی که مانند همه مردم کشورمان حق دارند خواستار دریافت مطالباتشان، به ویژه در آستانه نوروز باشند و خوشبختانه اعتراضاتشان نیز دیده می‌شود؛ درست عکس وضعیت کارگران پرشماری که ماه هاست حقوق نگرفته‌اند، یا رانندگان اتوبوسی که برای پیگیری مطالباتشان، مقابل شورای شهر تجمع برگزار می‌کنند، یا معلمانی که در اقدامی هماهنگ، در سراسر کشور در مکان‌هایی از پیش تعیین نشده گرد هم می‌آیند یا معترضان دیگری که چون ستاره نیستند، اعتراضشان خریداری ندارد.

تفاوتی زمین و آسمانی میان ستاره هایی که امثال برنامه کلاه قرمزی را تهیه می‌کنند و تهدیدهایشان مسئولان را به سرعت سر راه آورده و به پرداخت مطالباتشان منجر می‌شود، با کارگرانی که تجمع های بزرگشان نیز گاه دیده نمی‌شود، چه برسد به شنیده شدن اعتراضات فردی شان!