استقبال از سال 96 و یک انتخابات برجامی دیگر

جلال برزگر در سایت امید ملی ایرانیان نوشت:

 

نابرجامیان ایران بر فرض اگر هم به قدرت برسند، مانند نابرجامیان آمریکا، سند برد- برد برجام را اجرا خواهند کرد؛ اما در عرصه رقابت و تبلیغات باز هم برجام عنصر تعیین کننده انتخابات مهم ریاست جمهوری در آغازین ماه های سال 1396 خواهد بود، چنانچه انتخابات 7 اسفند 94 مجلس شورای اسلامی نیز چنین بود.

 

به سنت و عادت مألوف، موعد استقبال از انتخابات ریاست جمهوری در ایران همزمان است با استقبال از بهار، هم نشینی بهار طبیعت و سیاست همواره نشاط و سرزندگی و حضور پرمعنای مردم در انتخابات را همراه داشته است و مهم ترین نقش آفرینی مردم در نظام مردم‌سالاری دینی در میانه این هم نشینی رقم خورده است. آخرین بار سال 1392 مردم ایران با انتخابی که کردند یک سره به نقش آفرینی در نظام بین المللی پرداخته و با حاصل انتخاب شان مهر خویش را بر معادلات و مراودات بین المللی زدند، مهری که نشان درخشان منطق، ایستادگی و صلح دوستی بود و جلوه ای از آن برنامه جامع اقدام مشترک یا همان برجام نامیده شد که آثار و نتایج آن کماکان بر معادلات داخلی، منطقه و جهان نمایان است.

 

مخالفان برجام پیش از انعقاد آن و در جریان مذاکرات از هضم شدن ایران در نظام سلطه و اعتماد و نزدیک شدن به آمریکا اعلام نگرانی می کردند، بعد که دیدند چنین خبری نیست و مشکلات ایران و آمریکا کماکان پابرجاست و برجام تنها موضوع هسته ای و تحریم های مربوط به آن را در برگرفته و بخش هایی از آن هم با بدعهدی طرف مقابل مواجه است، با تابلو و برند معیشت مردم به جان برجام افتاده و می گویند چرا تمام تحریم ها و تمام سوءنیت های آمریکا با ایران با برجام حل و فصل نشده است؟ این موقعیت از آن جهت متناقض است که جمع کثیری از منتقدان خود می دانند که برجام در پس راندن کین و عداوت غرب و آمریکا که با آرایه قطعنامه های شورای امنیت پیش آمده بود، بسیار موفق عمل کرده و حلقه فشار و تحریم را عقب رانده است ؛ این عده از منتقدین خود می دانند که شعار معیشتی بدون تعامل سازنده  با جهان بی معناست ولی باز به این راه می روند، شاید غافل از آن که چنین نکته مهم و بدیهی را مردم و سازندگان حماسه انتخاباتی 92 نیز می دانند که همراه با اتکا به توان داخلی در همه ابعادش، شعار معیشتی بدون تعامل سازنده  با دیگران محقق نشده و نخواهد شد؛ البته تعامل امروز ایران با کشورها و دولت های دنیا در حد ایده آل نیست که دلایل خود را دارد، از جمله این که ایران کشوری استثنایی در دنیاست که در مدار نظام سلطه قرار نداشته و ندارد، اما در همین مدار مردم ایران خواهان ارتباط سازنده با دنیا با حفظ هویت خود هستند؛ این راهی است که دولت یازدهم پیموده است و در حد امکان به نتایج و ثبات قابل قبولی در روابط و مناسبات رسیده، طبیعی است منتقدان با تمرکز روی فضاهای خالی باقی مانده و حتی بزرگنمایی و سیاه نمایی- برعکس سفید نمایی افراطی دوره های قبل- به نبرد با دولت مستقر و نقطه قوت آن «برجام» برخاسته و می خواهند آن را نقطه ضعف و دلیل غافل ماندن از داخل از سوی دولت و وجود رکود و آمار بی کاری در کشور نشان دهند!

 

گسل یا دو گانه اصلی انتخابات بهار 96 چه منتقدان و موافقان  بخواهند یا نخواهند،  باز هم برجام است؛ برجامی که هنوز در میانه راه است و منتقدان آن را محملی برای به نقد کشیدن دولت برگزیده اند؛ آنها در دوره ای بیم تصویب آن را داشتند و حالا می گویند چرا باعث وفور نعمت بی کران در کشور نشده و غیر از آزاد کردن فروش نفت و برخی قراردادهای  بزرگ و کوچک تجاری و پس زدن قطنامه های شورای امنیت حاصلی نداشته است؟!

این زاویه نقد اساساً با چشم بستن بر حقایق و واقعیت های جامعه جهانی و داخلی همراه است و اگر چه با همراهی صدا وسیما و چندین روزنامه و سایت پیش می رود، اما چون فاقد اصالت است و فقط «بهانه سیاسی» است راه به جایی نبرده؛ چنانچه مردم در انتخابات بهار 96 بار دیگر نظر ورای خود درباره آن را اعلام می کنند. اگر بنا بر ادامه برجام است، آنها که به قول و عمل به آن قایل‌اند بیشتر مستحق رای مردم هستند، تا آنها که در قول آن را رد می‌کنند به قصد جلب توجه و اخذ رای و بعد می خواهند آن را ادامه بدهند!

 

اساساً هیچ دولت متصوری در ایران (مگر این که از نوع خیلی افراطی باشد که امکان وقوع ندارد) برای منزوی کردن کشور در جامعه جهانی نمی تواند و نمی خواهد پیشقدم باشد؛ این وضعی است که مشابه آن را در حال حاضر در آمریکا شاهد هستیم ، یعنی ترامپی که برای پاره کردن برجام آمده بود، وقتی آمادگی ایران برای آتش زدن و دست متخصصان را روی دکمه سانتریفیوژهای آماده افزایش و در عین حال نظر جامعه جهانی درباره برجام را دید و درک کرد، خود الان مجری برجام است؛ هر چند بنابر مصالح رقابتی و تبلیغاتی و مخالفت با رقبای داخلی اش هر روز آن را بد و فاجعه توصیف کند.

 

در بهار سالی که به استقبال آن می رویم یک بار دیگر اراده و انرژی ملت ایران خود را در پای صندوق های رای نشان خواهد داد، تا حقانیت و اصالت منطق ایستادگی و تدبیر و اصلاح طلبی اصولگرایانه ایرانیان در داخل و خارج دوباره به منصه ظهور برسد، تا اصلاح طلبی اصولگرایانه ایرانیان در مناسبات بین المللی با قوت بیشتر به راه خود ادامه دهد. چوب تحریم های اولیه بانکی لای چرخ برجام در برابر این اراده نرمتر خواهد شد و چه بسا که شکسته و بی اهمیت شود.

 

ایران نرمش قهرمانه اش را ادامه خواهد داد و از قهرمانی و بر سکوی پیشرفت و جهش قرار داشتن ایرانیان ، بدخواهان ناراضی تر خواهند بود.

 

بهار فصل شکوفایی و عاشقی است از همین ابتدای سال ملت عاشقی خواهند کرد، جمعی و همه با هم با زدن مهر خویش بر مناسبات داخلی و جهانی.

 

سعدیا دورِ نیک نامی رفت نوبت عاشقی است یک چندی.